هفته ۵۱ چشم‌انداز اقتصاد جهانی: چرخش داده‌محور به سوی پایان سال

بازارهای جهانی در هفته ۵۱ (۲۰۲۵) با یک تم روشن در روزهای پایانی سال وارد می‌شوند: در بخشی از اقتصادهای توسعه‌یافته، روند تسهیل سیاستی آغاز شده، اما مسیر پیشِ‌رو همچنان تحت‌تأثیر ماندگاری تورم، ضعیف تر  شدن بازار کار و رشد ناهمگون تعیین می‌شود. سرمایه‌گذاران از بحث «چه زمانی کاهش‌های نرخ بهره شروع می‌شود؟» به سمت «تا چه حد و با چه سرعتی؟» تغییر موضع داده‌اند؛ در حالی‌که نقدشوندگی و چیدمان پوزیشن ها در پایان سال، واکنش‌ها به داده‌های کلیدی را تقویت می‌کند. هفته پیشِ‌رو احتمالاً با داده های اقتصاد کلان تعریف خواهد شد—سیگنال‌های اشتغال و تورم آمریکا، لحن بانک‌های مرکزی بزرگ، و داده‌های اقتصاد واقعی از اروپا و بریتانیا—در پس‌زمینه‌ای از مومنتوم شکننده مصرف‌کننده و تداوم عدم‌قطعیت‌های تجاری و ژئوپلیتیکی.

مرور اقتصاد آمریکا

تصویر کلان آمریکا در هفته گذشته را می‌توان «در حال آرام تر شدن، اما نه در حال شکست» توصیف کرد. رویداد اصلی، نشست دسامبر FOMC بود؛ جایی که فدرال رزرو مطابق انتظار بازار، نرخ را ۲۵ واحد پایه کاهش داد و بازه هدف نرخ وجوه فدرال را به ۳.۵۰٪ تا ۳.۷۵٪ رساند. پاول صراحتاً گفت که کاهش نرخ در ماه ژانویه همچنان «روی میز» است و تصمیمات سیاست پولی به داده‌های اقتصادی وابسته خواهد بود. با وجود مخالفت‌های هاوکیش و نشانه‌هایی از اینکه چند مقام ترجیح می‌دادند نرخ‌ها ثابت بماند، پیام کلی این است که فدرال رزرو همچنان متمایل به تسهیل است—اما با عدم‌قطعیت رو به افزایش درباره سرعت آن.

شاخص‌های اخیر بازار کار از این دیدگاه حمایت می‌کنند که شرایط به‌تدریج نرم‌تر می‌شود. رشد دستمزدها/جبران خدمات تعدیل شد و داده‌های JOLTS محیطی با جذب نیروی کار پایین، اخراج‌های اندکی بالاتر و کاهش استعفاهای داوطلبانه را نشان داد—نشانه‌ای از اینکه تعویض شغل دشوارتر شده و بازار کار بخشی از انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهد. داده‌های هفتگی مطالبات بیمه بیکاری نیز در همین مسیر حرکت کرد؛ با افزایش اندک مطالبات اولیه، هرچند مطالبات ادامه‌دار بیمه بیکار کاهش یافت؛ که نشان می‌دهد اقتصاد هنوز با وخامت معنادار در مدت‌زمان بیکار ماندن ها مواجه نشده است.

فراتر از بازار کار، سیگنال‌های فعالیت های اقتصادی ترکیبی بود. اعتماد مصرف‌کننده کمی بهبود یافت، اما بخش عمده‌فروشی نرم‌تر به نظر رسید: ذخایر افزایش یافت در حالی‌که فروش کاهش پیدا کرد؛ ترکیبی که اگر تداوم یابد می‌تواند به یک عامل بازدارنده رشد تبدیل شود. تصویر خارجی به شکل محسوسی بهتر شد؛ صادرات سریع‌تر از واردات رشد کرد و کسری تجاری کاهش یافت. با این حال، بخشی از این بهبود به دلیل جهش صادرات طلای غیرپولی مرتبط بود که به‌طور مستقیم GDP را افزایش نمی‌دهد؛ بنابراین سیگنال رشد نسبت به خوب خبر « شفاف تر» نیست.

شرایط مالی پیام ظریف‌تری ارسال کرد. حراج‌های اوراق خزانه‌داری نشان داد بازدهی سررسیدهای کوتاه‌مدت اندکی کاهش یافته، در حالی‌که بخش بلندمدت بیشتر شده است—همسو با افزایش «پریمیوم سررسید» و تداوم عدم‌قطعیت درباره نقطه پایان تورم. شرایط نقدینگی نیز کمی بهبود یافت؛ تراز ذخایر بانکی افزایش پیدا کرد و ترازنامه فدرال رزرو اندکی بزرگ‌تر شد.

در ادامه، سناریوی پایه این است که تورم زیربنایی تا نیمه اول ۲۰۲۶ نزدیک ۳٪ نوسان کند؛ در حالی‌که تعرفه‌ها ممکن است اوایل سال آینده قیمت کالاها را بالاتر نگه دارند. نرم‌تر شدن بازار کار و بهره‌وری مناسب باید کمک کند تورم در نیمه دوم ۲۰۲۶ به سمت ۲٪ نزدیک شود، اما تأیید این مسیر به داده‌های کلیدی بعدی وابسته است—به‌ویژه گزارش تجمیعی اشتغال اکتبر–نوامبر و CPI نوامبر.

چشم انداز اقتصادی آمریکا

بازارها با یک روایت ساده وارد هفته می‌شوند: فدرال رزرو کاهش نرخ بهره دسامبر را انجام داد و اکنون داده‌ها باید تأیید کنند که آیا تسهیل بیشتر توجیه‌پذیر است یا نه. FOMC بازه هدف نرخ وجوه نقدی فدرال را به ۳.۵۰٪ تا ۳.۷۵٪ کاهش داد، اما اختلافات داخلی به‌وضوح فعال است؛ بنابراین سرمایه‌گذاران بر این تمرکز کرده‌اند که آیا داده‌های تورم و بازار کارِ پیشِ‌رو آن‌قدر نرم هست که مسیر تسهیل حفظ شود—یا آن‌قدر محکم که توقف در ژانویه را تحمیل کند. حساسیت پس‌زمینه غیرمعمول است، چون تعطیلی طولانی دولت بخشی از تقویم داده‌های آمریکا را مختل کرده و در نتیجه هر انتشار «تمیز» وزن بیشتری از حالت عادی دارد.

چه چیزهایی در تقویم است و چرا مهم است

هفته با شاخص فعالیت های کارخانه ای نیویورک (دوشنبه، ۱۵ دسامبر) آغاز می‌شود؛ یک خوانش زودهنگام از فعالیت کارخانه‌ای و فشارهای قیمتی. تمرکز اصلی بازار روز سه‌شنبه، ۱۶ دسامبر، با دو انتشار حیاتی شکل می‌گیرد: گزارش اشتغال و خرده‌فروشی. سرمایه‌گذاران همچنین شاخص‌های پرتکرار دیگر—نظرسنجی‌های اولیه PMI و داده‌های تولید—را دنبال می‌کنند تا بسنجند رشد در حال تثبیت است یا تا پایان سال در حال سرد شدن.

پنجشنبه، ۱۸ دسامبر، توجه به CPI نوامبر—رویداد اصلی تورمی—معطوف می‌شود. اداره آمار کار (BLS) هشدار داده که نبود داده‌های پیمایش اکتبر ممکن است برخی مقایسه‌های استاندارد ماه‌به‌ماه را محدود کند؛ بنابراین بازارها ممکن است بیش از یک عدد منفرد، بر جهت کلی تورم تأکید کنند. همان روز فروش تجارت الکترونیک خرده‌فروشی فصل سوم نیز منتشر می‌شود که یک راستی‌آزمایی مفید برای رفتار مصرف‌کننده و هزینه‌کرد آنلاین است. انتشار داده های جمعه—هزینه‌های سالانه مصرف‌کننده و اشتغال و دستمزدها به تفکیک شهرستان—احتمالاً فوراً بازار را تکان نمی‌دهند، اما می‌توانند روایت بلندمدت درباره وضعیت مالی خانوار و ساختار بازار کار را شکل دهند.

آنچه بازارها توجه  خواهند کرد

محرک کلیدی، انتظارات ژانویه است: اشتغال قوی به‌همراه CPI بالا، پرونده توقف را تقویت می‌کند؛ در حالی‌که شواهد روشن از کاهش تورم و نرم‌تر شدن بازار کار، انتظارات تسهیل را زنده نگه می‌دارد. نرخ‌ها احتمالاً پرنوسان می‌مانند، به‌خصوص در بخش بلندمنحنی؛ جایی که پریمیوم‌های سررسید و عدم‌قطعیت درباره نقطه پایان تورم، حتی پس از کاهش نرخ بهره نقدی فدرال رزرو می‌تواند نوسان ایجاد کند. دلار و دارایی‌های ریسکی به حقوق‌بگیران و خرده‌فروشی به‌عنوان شاخص‌های «نبض رشد» واکنش خواهند داد؛ در حالی‌که CPI نقش «تعیین کننده اصلی در سیاست پولی» را بازی می‌کند و سه‌شنبه و پنجشنبه را به محتمل‌ترین اوج‌های نوسان تبدیل می‌سازد.

سه گزارش بزرگ

انتشار گزارش اشتغال پیچیده است و احتمالاً هر دو ماه اکتبر و نوامبر را پوشش می‌دهد. اکتبر تا حدی ناقص خواهد بود و صرفاً شاخص‌های مبتنی بر پیمایش بنگاه‌ها را دارد. یک فرض کاری این است که در اکتبر به دلیل افت یک‌باره اشتغال فدرال، رشد اشتغال -۶۰ هزار ثبت شود، در حالی‌که اشتغال بدون بخش دولتی ممکن است همچنان رشد را نشان دهد. نوامبر باید کامل‌تر باشد؛ با برآورد رشد +۴۵ هزار و افزایش اندک نرخ بیکاری تا ۴.۵٪، که «ضعیف شدن تدریجی» را تقویت می‌کند نه یک شکست تند.

خرده‌فروشی اکتبر با تأخیر منتشر می‌شود اما مهم است. پس از سپتامبر ضعیف، انتظار می‌رود رقم عمومی نزدیک +۰.۱٪ باشد؛ با فشار منفی از سمت خودروها و رقم بدون خودرو نزدیک +۰.۲٪. هزینه‌کرد تعطیلات می‌تواند کمک کند، اما تنگنای بودجه خانوارها ریسک‌ها را به سمت بخش پایین‌تر انتظارات فروش تعطیلات متمایل می‌کند.

در تورم، با نبود CPI اکتبر، بازار نوامبر را از دریچه دوماهه تفسیر می‌کند. با نرم‌تر شدن کالاها و تعدیل خدمات، برآوردها به حدود ~۳.۰٪ برای تورم عمومی سال‌به‌سال و ~۲.۹٪ برای CPI هسته سال‌به‌سال اشاره دارد. در افق پیشِ‌رو، انتظار می‌رود تورم تا اوایل ۲۰۲۶ نزدیک ۳٪ بماند، سپس در ادامه ۲۰۲۶ به‌تدریج به سمت ۲٪ حرکت کند؛ زیرا بازار کار نرم‌تر می‌شود و بهره‌وری به خنثی‌سازی فشار قیمتی کالاهای مرتبط با تعرفه کمک می‌کند.

بررسی تکنیکال دلار(USD)

DXY به یک روند نوسانیِ نزولیِ واضح تغییر فاز داده است. رالی سپتامبر تا نوامبر کاملاً برگشته و اکنون قیمت در حال ثبت سقف‌های پایین‌تر و کف‌های پایین‌تر است. شاخص زیر خط روند صعودی قبلی شکسته و در امتداد خط روند نزولی از اوج میانه نوامبر حرکت می‌کند.

EMA  بیست‌روزه چرخیده و DXY زیر آن معامله می‌شود؛ یعنی رالی‌ها بیشتر احتمال دارد متوقف و فرسوده شوند تا اینکه امتداد پیدا کنند. مومنتوم ضعیف است:  RSI  نزدیک ۳۱ فشار نزولی و وضعیت نزدیک به اشباع فروش را نشان می‌دهد که می‌تواند اجازه یک جهش کوتاه‌مدت را بدهد، اما کف پایدار را تأیید نمی‌کند.  OBV  همچنان در حال کاهش است و به توزیع و تقاضای محدود اشاره دارد.

مقاومت‌های کلیدی ۹۸.۰۰، ۹۸.۹۳ و ناحیه عرضه ۹۹.۵ تا ۱۰۰.۰ هستند. حمایت‌های کلیدی ۹۷.۳۲، سپس ۹۶.۱۸ و ۹۵.۸۱ است. ساختار اخیر شبیه الگوی سقف‌سازی است؛ به‌طوری که ۹۸.۹۳ مانند الگوی یک «سر و شانه» عمل می‌کند که ممکن است پیش از ادامه ریزش دوباره تست شود.

اقتصاد اتحادیه اروپا وECB؛ مرور و هفته پیشِ‌رو

داده‌های این هفته اتحادیه اروپا ترکیب آشنای پایان سال را تقویت کرد: تورم در حاشیه در حال کاهش است، اما رشد ناهمگون باقی مانده و اعتماد همچنان شکننده است. آلمان روشن‌ترین سیگنال فعالیت را ارائه داد، در حالی‌که تولید ضعیف‌تر ایتالیا و افت اعتماد مصرف‌کننده در منطقه یورو، تصویر کلی را محدود نگه داشت. در نتیجه، روایت غالب همچنان «کاهش تورم همراه با رشد شکننده» است، نه یک چرخش قاطع به سمت شتاب‌گیری دوباره.

در فعالیت های اقتصادی، بخش صنعتی آلمان به شکل معناداری بهتر شد. تولیدات صنعتی در اکتبر ۱.۸٪ ماهانه رشد کرد و بالاتر از انتظارات بود؛ همچنین خروجی در مقیاس سالانه اندکی مثبت شد (+۰.۸۸٪). این موضوع از این ایده حمایت می‌کند که بزرگ‌ترین پایگاه صنعتی اروپا ممکن است در حال تثبیت باشد، هرچند برای اعلام یک بهبود کامل هنوز زود است. در مقابل، تولیدات صنعتی ایتالیا دوباره بدتر شد؛ ۱.۰٪ ماهانه و ۰.۳٪ سالانه افت کرد، که نشان می‌دهد احیای تولید به‌صورت فراگیر اتفاق نیفتاده است. ایتالیا از سمت بازار کار یک جبران محدود داشت؛ نرخ بیکاری به ۶.۱٪ کاهش یافت و در حاشیه از تقاضای داخلی حمایت کرد.

پویایی تورم در کشورهای مختلف ترکیبی بود.  CPI  عمومی آلمان در نوامبر روی ۲.۳٪ سالانه ثابت ماند، در حالی‌که CPI ماهانه -۰.۲٪ افت کرد و به فشار کوتاه‌مدت ضعیف تر اشاره دارد. تورم هماهنگ‌شده (HICP) آلمان در سطح ۲.۶٪ سالانه محکم‌تر بود، هرچند افت ماهانه HICP (-۰.۵٪) همچنان به مومنتوم نرم‌تر اشاره می‌کند. فرانسه همچنان استثنایی برای تورم پایین بود؛ CPI عمومی ۰.۹٪ سالانه و HICP ۰.۸٪ سالانه، و هر دو در مقیاس ماهانه منفی. با این حال، CPI  هسته فرانسه در ۲.۶٪ سالانه چسبنده ماند و نشان می‌دهد فشارهای قیمتی زیربنایی خدمات و داخل کشور هنوز کاملاً فروکش نکرده است. اسپانیا همچنان در «روند تورم بالاتر» قرار دارد؛ CPI ۳.۰٪ سالانه و HICP ۳.۲٪ سالانه، و در مقیاس ماهانه بدون تغییر.

در بخش خارجی، جریان‌های تجاری آلمان نرم‌تر شد: صادرات فقط کمی افزایش یافت در حالی‌که واردات کاهش پیدا کرد، و هم تراز تجاری و هم مازاد حساب جاری کوچک‌تر شد. احساسات به‌طور کلی محتاط ماند—Sentix بهتر شد اما منفی باقی ماند، و اعتماد مصرف‌کننده منطقه یورو افت کرد، هرچند در سطح کشورها فرانسه و ایتالیا اندکی بهبودی داشتند.

بازدهی‌ها در حراج اوراق کوتاه‌مدت اصلی خزانه داری عمدتاً باثبات بود، اما ایتالیا برجسته شد: بازدهی BTP سه‌ساله به ۲.۵۸٪ افزایش یافت؛ یادآوری اینکه شرایط تأمین مالی در جاهایی که پریمیوم ریسک اهمیت دارد حساس‌تر است.

چشم‌انداز اقتصاد منطقه یورو وECB — هفته پیشِ‌رو

این هفته، هفته‌ای با محوریت ECB است؛ به‌طوری که بازارها کمتر بر نویز روزانه داده‌ها و بیشتر بر این تمرکز دارند که بانک مرکزی درباره فاز بعدی سیاست چه سیگنالی می‌دهد.  PMI های فلش دسامبر و نظرسنجی Ifo آلمان انتظارات پیش از نشست را شکل می‌دهند، اما محرک اصلی تصمیم ECB در روز پنجشنبه، کنفرانس خبری و به‌روزرسانی پیش‌بینی‌های کارکنان است. اگر شاخص‌های فعالیت مقاومت نشان دهند و پیش‌بینی‌های ECB اندکی خوش‌بینانه‌تر به رشد متمایل شوند—همان‌گونه که اظهارات اخیر رئیس لاگارد تلویحاً اشاره داشت—سرمایه‌گذاران ممکن است از بحث درباره تسهیل کوتاه‌مدت به سمت بحث درباره اینکه سیاست تا چه مدت باید محدودکننده بماند حرکت کنند.

پس‌زمینه کلان دقیقاً در تعادل است. تورم نزدیک هدف است—برآورد فلش یورواستات، HICP نوامبر را ۲.۲٪ سالانه نشان می‌دهد—اما ترکیب آن مهم است. تورم خدمات همچنان نگرانی کلیدی است، چون معمولاً چسبنده‌تر و حساس‌تر به دستمزدهاست. هم‌زمان، بهبود پیش‌بینی رشد می‌تواند حتی با تداوم کاهش تورم تیتر، سوگیری «بالاتر برای مدت طولانی‌تر» را تقویت کند. خلاصه اینکه این هفته، ارتباطات و پیش‌بینی‌ها به اندازه داده‌ها اهمیت دارند.

تقویم از دوشنبه با انتشارهای یورواستات درباره ثبت/ورشکستگی کسب‌وکارها و تولیدات صنعتی شروع می‌شود. سه‌شنبه PMIهای فلش منطقه یورو را داریم—یکی از بهترین خوانش‌های لحظه‌ای از مومنتوم رشد و فشار قیمتی—در کنار به‌روزرسانی‌های روتین ترازنامه و صورت‌های مالی ECB که همچنان می‌تواند بر روایت جریان‌های بازار اثر بگذارد. چهارشنبه آغاز ریسک ناشی از نشست است؛ با گردهمایی شورای حکام (روز اول)، با مجموعه به‌روزشده HICP تعدیل‌فصلی و شاخص فضای کسب‌وکار Ifo آلمان—یک سنجه حیاتی اعتماد برای بزرگ‌ترین اقتصاد منطقه.

پنجشنبه روز مهم اروپاست: تصمیم نرخ بهره و پیش‌بینی‌های ECB بر اساس سه معیار سنجیده می‌شود—اینکه بانک، ماندگاری تورم را در برابر ادامه کاهش تورم چگونه صورت‌بندی می‌کند؛ رشد را تاب‌آور می‌بیند یا شکننده؛ و اینکه پیش‌بینی‌های جدید چه چیزی درباره «تابع واکنش» سیاستی القا می‌کند. داده‌های Wage Tracker و تراز پرداخت‌ها در جمعه ثانویه هستند، اما برای انتقال دستمزد به قیمت‌ها و داستان جریان‌های یورو مرتبط‌اند.

پیامدهای بازار روشن است: نرخ‌های بخش جلوی منحنی از راهنمایی ECB تبعیت خواهد کرد، یورو بیشترین حساسیت را حوالی پنجشنبه خواهد داشت، و سهام/اعتبار به هر تغییر در لحن ریسک تورمی واکنش نشان می‌دهند.

سناریوی پایه ما این است که ECB نرخ سپرده‌گذاری را روی ۲.۰۰٪ حفظ کند و سیاست احتمالاً تا بخش قابل توجهی از ۲۰۲۶ ثابت بماند. پیش‌بینی‌ها—به‌ویژه درباره رشد و تورم خدمات/دستمزد—عامل کلیدیِ نوسان‌ساز هستند.

چشم‌انداز تکنیکال EURUSD  (روزانه)

EURUSD  در روند کوتاه‌مدت صعودی باقی مانده است. از کف اوایل نوامبر، این جفت‌ارز به‌طور پیوسته کف‌های بالاتر ساخته و به بخش بالایی بازه اواخر ۲۰۲۵ بازگشته است. حرکت اخیر شبیه یک شکست تمیز بالای ۱.۱۷۰۰ است و حفظ این ناحیه تا میانه دسامبر، مومنتوم را سازنده نگه می‌دارد.

از منظر فیلتر روند، EURUSD  اکنون بالای EMA پنجاه‌روزه نزدیک ۱.۱۶۰۰ معامله می‌شود و این میانگین دیگر نقش مقاومت ندارد. EMA سریع‌تر حوالی ۱.۱۶۲۰ نیز زیر قیمت است و تا زمانی که جفت‌ارز بالای این میانگین‌ها بماند، تغییر فاز از «فروش در رالی» به سمت «خرید در اصلاح» را تقویت می‌کند.

مومنتوم قوی است؛ RSI نزدیک ۶۸ یعنی روند صعودی می‌تواند ادامه پیدا کند، اما اگر قیمت نزدیک مقاومت متوقف شود، احتمال اصلاح‌ها بیشتر می‌شود.  OBV  تثبیت شده و اندکی رو به بالا حرکت می‌کند و از شکست (breakout) حمایت می‌کند.

مقاومت کلیدی ۱.۱۷۷۰ و سپس ۱.۱۸۵۶ است. حمایت‌های مهم ۱.۱۷۰۰ و سپس ۱.۱۶۱۹ هستند؛ شکست عمیق‌تر، ۱.۱۴۶۳ را دوباره در کانون توجه قرار می‌دهد.

بریتانیا و  BoE

جریان داده‌های اخیر بریتانیا یک پیام روشن را تقویت کرد: اقتصاد نزدیک به حالت ایستا/رکود حرکت می‌کند؛ تقاضا تضعیف شده و حمایت صنعت نیز پراکنده و مقطعی است. ترکیب کلی به رشد شکننده و حساسیت رو به افزایش نسبت به ریسک‌های نزولی اشاره دارد—دقیقاً همان پس‌زمینه‌ای که بحث بانک مرکزی انگلستان را حول زمان و سرعت آغاز تسهیل متمرکز نگه می‌دارد.

مومنتوم رشد همچنان تخت تا منفی است. GDP اکتبر ۰.۱٪ ماهانه کاهش یافت و انتظارات برای یک بازگشت ملایم را برآورده نکرد، در حالی‌که رشد سالانه روی ۱.۱٪ ثابت ماند و پایین‌تر از پیش‌بینی‌ها بود. روند گسترده‌تر نیز نرم شد؛ GDP سه‌ماه‌به‌سه‌ماه به -۰.۱٪ افت کرد. سیگنال‌های پیش‌نگر نیز به‌طور معناداری بهتر نبودند: ردیاب GDP ماهانه NIESR در نوامبر نیز به -۰.۱٪ کاهش یافت و نشان می‌دهد مومنتوم تا پایان سال تقویت نشده است.

عامل اصلی فشار منفی همچنان خدمات است—ستون فقرات اقتصاد بریتانیا. شاخص خدمات بدون تغییر بود، پایین‌تر از انتظار و سردتر از ماه قبل. از آنجا که خدمات بخش عمده تولید و اشتغال را تشکیل می‌دهد، این سکون یکی از دلایل کلیدیِ تداوم ضعف رشد عمومی است.

صنعت نقطه روشن‌تری ارائه کرد، اما بهبود محدود است. تولیدات صنعتی در اکتبر ۱.۱٪ ماهانه رشد کرد و تولید کارخانه‌ای ۰.۵٪ افزایش یافت؛ نشانه‌ای از بازگشت پس از یک ماهِ ضعیف. با این حال، تصویر سالانه هنوز منفی است؛ هر دوِ تولید صنعتی و تولیدات کارخانه‌ای ۰.۸٪ سالانه کاهش دارند. به بیان دیگر، بخش در حاشیه در حال تثبیت است، اما هنوز وارد فاز گسترش پایدار نشده است.

ساخت‌وساز دوباره بدتر شد؛ خروجی ۰.۶٪ ماهانه کاهش یافت و رشد سالانه به ۰.۹٪ کند شد؛ همسو با شرایط مالی سخت‌تر و تقاضای نرم‌تر.

بخش خارجی نیز نگرانی دیگری افزود: کسری تجاری به‌طور چشمگیر به -۲۲.۵۴ میلیارد پوند افزایش یافت و کسری غیراتحادیه اروپا به‌طور محسوسی بزرگ‌تر شد. این بدان معناست که تجارت ضعف داخلی را جبران نمی‌کند و ممکن است به باد مخالف رشد تبدیل شود. اعتماد مصرف‌کننده اندکی بهتر شد، اما هنوز به فعالیت قوی‌تر تبدیل نشده است.

از منظر سیاستی، این پس‌زمینه از استدلال برای تسهیل در گذر زمان حمایت می‌کند. گزارش بازار کار نرم‌تر و CPI آرام می‌تواند استدلال برای کاهش‌های نزدیک‌مدت را تقویت کند؛ اما اگر دستمزدها و تورم خدمات محکم بمانند، BoE  احتمالاً مسیر کاهش آهسته‌تر و سنجیده‌تری را مخابره می‌کند.

چشم‌انداز اقتصادی بریتانیا — هفته پیشِ‌رو (۱۵تا ۲۰دسامبر ۲۰۲۵)

بریتانیا وارد هفته‌ای می‌شود که چیدمان پایان سال در آن روشن است: رشد در حال سرد شدن است و بانک مرکزی انگلستان به فاز تسهیل نزدیک‌تر می‌شود—اما زمان‌بندی و سرعت، همچنان توسط دستمزدها و تورم خدمات هدایت خواهد شد. نظرسنجی رویترز، کاهش ۲۵ واحد پایه در نشست ۱۸ دسامبر را در مرکز انتظارات بازار قرار داده، اما خودِ تصمیم تنها بخشی از داستان است. معامله‌گران به همان اندازه به ترکیب آرای موافق/مخالف، لحن بیانیه و اینکه آیا BoE راهنمایی معناداری درباره مسیر سیاست پولی در ۲۰۲۶ ارائه می‌دهد یا نه توجه خواهند کرد.

پس‌زمینه اقتصاد کلان کمتر حمایتی شده است. انتشارهای اخیر ONS روایت «کندشدن اقتصاد در پایان سال» را تقویت کرد:  GDP  در اکتبر افت کرد و رشد سه‌ماهه نیز تضعیف شد. این نرمی تمرکز را بر این پرسش تیزتر کرده که آیا سیاست اکنون برای اقتصادی که در تولید مومنتوم مشکل دارد بیش از حد محدودکننده شده است یا نه؛ حتی در حالی‌که BoE همچنان بر عدم‌قطعیت و ریسک‌های تورمیِ باقی‌مانده تأکید می‌کند.

در عمل، بازار این هفته از یک زنجیره واکنشی ساده پیروی می‌کند: بازار کار ، تورم ، تصمیم BoE ، تقاضای خرده‌فروشی. گزارش بازار کار در سه‌شنبه اولین ورودی کلیدی است، به‌ویژه چون روند دستمزدها برای تورم داخلی اهمیت مرکزی دارد.  CPI  چهارشنبه دقیقاً در بدترین زمان برای سیاست‌گذار منتشر می‌شود—یک روز قبل از تصمیم MPC—و بنابراین محرک فوریِ هم تصمیم نرخ بهره و هم راهنمایی خواهد بود. نشست BoE در پنجشنبه ریسک رویدادی اصلی برای پوند و بخش جلوی منحنی بریتانیاست، در حالی‌که داده‌های خرده‌فروشی جمعه میزان تاب‌آوری مصرف‌کننده را تا پایان سال می‌آزماید؛ به‌خصوص پس از آنکه نظرسنجی‌های بخش خصوصی نشان دادند هزینه‌کرد در نوامبر محتاطانه مانده است.

قیمت‌گذاری بازار به این بستگی خواهد داشت که آیا داده‌ها از «اکنون کاهش بده و باز هم ادامه بده» حمایت می‌کنند یا از «کاهش محتاطانه و کند کردن سرعت». گزارش بازار کار نرم‌تر همراه با CPI آرام، پرونده تسهیل نزدیک‌مدت را تقویت می‌کند. اگر دستمزدها و تورم خدمات چسبنده باقی بمانند، BoE  احتمالاً به چرخه کاهش تدریجی و سنجیده تمایل بیشتری نشان می‌دهد.

سناریوی پایه ما کاهش ۲۵ واحد پایه به ۳.۷۵٪ است، و سپس مسیر کاهش فصلی تا میانه ۲۰۲۶، که نرخ بهره پایه بانک را به سمت ۳.۲۵٪ می‌برد.

مرور تکنیکال GBPUSD   (روزانه)

روند نزولی سپتامبر تا نوامبر در GBPUSD با یک جهش تند قطع شده و جفت‌ارز از کف نوامبر ساختار سالم‌تری با رشته‌ای از کف‌های بالاتر ساخته است. با این حال، هنوز بیشتر شبیه یک حرکت بازیابی درون یک بازه گسترده‌تر است تا یک شکست بلندمدت تمیز، زیرا قیمت اکنون وارد یک ناحیه عرضه واضح در بالای سر شده است.

اندیکاتور Alligator حمایتی شده است: خطوط دوباره به‌صورت صعودی هم‌راستا شده‌اند و شروع به باز شدن (fan out) کرده‌اند که معمولاً سیگنال تلاش برای روند صعودی است. تا زمانی که قیمت بالای خطوط سریع‌تر باقی بماند، سوگیری «خرید در اصلاح» به جای «فروش در رالی» غالب است.

مومنتوم سازنده است اما بدون ریسک نیست.  RSI  حوالی ۶۲ فشار صعودی را تأیید می‌کند، اما آن‌قدر بالاست که اگر قیمت در مقاومت متوقف شود، اصلاح‌ها می‌توانند سریع ظاهر شوند.  OBV  تثبیت شده و نشان می‌دهد فشار فروش کاهش یافته و بازیابی از حمایت برخوردار است.

مقاومت کلیدی ۱.۳۳۶۶ تا ۱.۳۴۰۰ و سپس ۱.۳۴۴۳ است—بسته‌شدن روزانه بالای ۱.۳۴۴۳ واضح‌ترین سیگنال شکست خواهد بود. حمایت در ۱.۳۲۰۱ قرار دارد و ۱.۳۰۴۴ خط اصلیِ «حد نهایی» است.

شرایط بازار طلا و چشم‌انداز هفتگی

طلا هفته را اندکی پایین‌تر از اوج‌های تاریخی آغاز می‌کند و در حوالی ۴,۳۰۰ دلار به ازای هر اونس در حال تثبیت است؛ زیرا بازار دوباره وارد یک رژیم به‌شدت کلان‌محور شده است. کاهش دسامبر فدرال رزرو به ۳.۵۰٪ تا ۳.۷۵٪، همراه با شکاف‌های قابل مشاهده درون  FOMC، طلا را نسبت به هر داده مهم آمریکا حساس‌تر کرده است. چیدمان سازنده است—اصلاح‌ها هنوز خریداری می‌شوند—اما اگر انتشارهای تورم یا بازار کار باعث شوند سرمایه‌گذاران درباره سرعت تسهیل بعدی فدرال رزرو تردید کنند، ریسک اصلاح‌های تند واقعی است.

سناریوی پایه ما نوسان در یک دامنه با سوگیری صعودی است. حرکت‌های نزولی باید همچنان خریدار جذب کند؛ با پشتیبانی از تقاضای پایدار بخش رسمی و پوزیشن های حمایتی. اما برای یک امتداد صعودی پایدار، احتمالاً نیاز به تأیید از سوی داده‌هاست: تورم پایین تر و/یا بازار کار نرم‌تر می‌تواند بازدهی واقعی و دلار را پایین‌تر بیاورد و فضای شکست رو به بالا برای طلا ایجاد کند.

پس‌زمینه بین‌دارایی‌ها ناهمگون است. دلار اندکی تقویت شده که اگر تداوم یابد می‌تواند عامل مخالف رشد قیت باشد. اوراق قرضه پرنوسان باقی مانده‌اند؛ هر فروش مجدد در سررسیدهای بلند که بازدهی را بالا ببرد، می‌تواند سقف رشد طلا را محدود کند، حتی در یک فضای کلان حمایتی. نوسان‌های تند نقره نیز مجموعه فلزات گران‌بها را در کانون توجه نگه داشته و می‌تواند نوسان کوتاه‌مدت طلا را تشدید کند.

از منظر بنیادی، طلا همچنان به‌عنوان پوشش ریسک بازدهی واقعی و دلار معامله می‌شود. هرچند فدرال رزرو تسهیل را آغاز کرده، اختلاف داخلی ریسک دوطرفه را افزایش می‌دهد: تورم قوی‌تر یا بازار کار تاب‌آور می‌تواند قیمت‌گذاری «توقف ژانویه» را احیا کند، بازدهی را بالا ببرد و بر طلا فشار وارد کند. هم‌زمان، خرید بانک‌های مرکزی یک محرک ساختاری مثبت است؛ شورای جهانی طلا گزارش داده در اکتبر ۵۳ تن خرید خالص ثبت شده است. پوزیشن ها نیز از روند حمایت می‌کنند—پوزیشن های خالص خرید سفته‌بازان به حدود ۲۱۰ هزار قرارداد افزایش یافته—اما همین قرارگیری می‌تواند اگر نوار کلان علیه معامله بچرخد، اصلاح‌ها را خشن‌تر کند.

ریسک این هفته در تقویم آمریکا متمرکز است: اشتغال، خرده‌فروشی، CPI، فروش خانه‌های موجود و شاخص اعتماد میشیگان. اگر داده‌ها بازدهی را بالاتر ببرند، محدوده ۴,۲۰۰ دلار نخستین سطح کلیدی است که باید آزمون خریدِ اصلاح را پشت سر بگذارد. اگر داده‌ها ضعیف شوند، عبور کامل از ۴,۳۰۰ دلار می‌تواند پیگیریِ مومنتومی ایجاد کند، هرچند نوسان احتمالاً بالا خواهد ماند.

فراتر از اعداد، پیام‌ های فدرال رزرو را دقیق دنبال کنید: اشاره‌ها به «کمبود داده» و تداوم مخالفت‌ها، احتمال بازقیمت‌گذاری ناگهانی در انتظارات نرخ را افزایش می‌دهد؛ که همچنان عامل نوسان‌ساز اصلی طلا خواهد بود.

نقشه تکنیکال

با توجه به مقیاس رالی ۲۰۲۵، تمرکز ما بر نواحی روان شناختی و تأییدشده توسط داده های کلان است، نه سطوح تکنیکال بیش از حد دقیق:

مقاومت: ۴,۲۸۰ تا ۴,۳۱۵ دلار (اوج‌های پس از FOMC و محدوده تسویه اخیر)

حمایت اولیه: ۴,۲۲۰ دلار، سپس ۴,۱۸۵ دلار (میانگین متحرک ۲۰روزه)

محور کلیدی: ۴,۰۰۰ دلار (سطح روان شناختی بزرگ؛ شکست آن ریسک کاهش بیشتر را افزایش می‌دهد)

بازار انرژی و چشم‌انداز هفتگی  WTI

نفت خام هفته را با لحنی نرم‌تر آغاز می‌کند، زیرا نگرانی‌های مازاد عرضه دوباره به مرکز روایت بازار برگشته است. قیمت‌گذاری در دو جهت کشیده می‌شود: بسیاری از پیش‌بینی‌ها همچنان توازن شبیه مازاد را القا می‌کنند، در حالی‌که ریسک ژئوپلیتیک همچنان می‌تواند رالی‌های تند و کوتاه‌مدت ایجاد کند. رفتار اخیر قیمت نشان می‌دهد معامله‌گران روایتِ سنگین از سمت عرضه را اولویت قرار می‌دهند—رویترز گزارش کرد که بازارها تا حد زیادی ریسک‌های مرتبط با توقیف‌های احتمالی ونزوئلا را کنار گذاشتند و بر وفور عرضه متمرکز ماندند. چارچوب اخیر IEA  نیز متمایل به دیدگاه نزولی است و می‌گوید عرضه جهانی سال آینده حدود ۳.۸۴ میلیون بشکه در روز از تقاضا فراتر می‌رود.

بحث اصلی همچنان عرضه در برابر تقاضاست، با شکاف قابل توجه در نگاه‌های بنیادی. IEA  بر مازاد تولید تأکید می‌کند، در حالی‌که گزارش اوپک توازن فشرده‌تر تا ۲۰۲۶ را القا می‌کند. این اختلاف نوسان را پیرامون تیترها و داده‌های کلیدی بالا نگه می‌دارد، حتی اگر شکاف بین دو روایت در ماه‌های اخیر تا حدی کمتر شده باشد.

در آمریکا، سیگنال‌های بالادستی بیشتر «باثبات» به نظر می‌رسند تا «شتاب‌گیرنده». داده‌های بیکر هیوز نشان داد تعداد دکل‌های نفتی از ۴۱۳ به ۴۱۴ افزایش جزئی داشته، در حالی‌که کل دکل‌ها از ۵۴۹ به ۵۴۸ کاهش یافت—که پیام «فعالیت پایدار» را تقویت می‌کند، نه موج جدید فشار عرضه.

آخرین تصویر موجودی‌های EIA پیام ناهمپون تری دارد. از سمتی، ذخایر نفت خام ۱.۸ میلیون بشکه کاهش یافت که یک سیگنال سازنده کوتاه‌مدت است. اما هشدار مهم‌تر از سمت فرآورده‌ها آمد: ذخایر بنزین ۶.۴ میلیون بشکه جهش کرد و موجودی دیستیلیت ۲.۵ میلیون بشکه افزایش یافت؛ که نشان می‌دهد تقاضای نهایی، عرضه فرآورده‌های پالایشی را به‌صورت کامل جذب نمی‌کند. شاخص‌های پالایش نیز در مجموع کمی نرم‌تر بود—نرخ بهره‌برداری فقط اندکی بالا رفت، خوراک پالایش (crude runs) کاهش یافت، تولید بنزین افت کرد و تولید دیستیلیت افزایش یافت. به زبان ساده، کاهش موجودی نفت خام به رشد قیمت کمک می‌کند، اما افزایش بزرگ موجودی فرآورده‌ها رالی‌ها را محدود نگه می‌دارد تا زمانی که توازن پایین‌دستی ضعیف تر شود.

گاز طبیعی همچنان پرنوسان است اما اخیراً کاهش یافته و هنری‌هاب نزدیک ۴.۶۱ دلار به ازای هر MMBtu قرار دارد. هرچند گاز معمولاً محرک ثانویه برای نفت است، اما می‌تواند از مسیر انتظارات آب‌وهوای زمستانی و جایگیری ریسک انرژیِ گسترده‌تر بر احساسات اثر بگذارد.

در ادامه، سه نیرو بیشترین اهمیت را دارند: (۱) روایت مازاد همچنان غالب است، بنابراین رالی‌ها به یک غافلگیری واقعی در تقاضا یا اختلالی که جریان‌های فیزیکی را به صورت معنادار تحت‌تأثیر قرار دهد نیاز دارند؛ (۲) انضباط اوپک‌پلاس حمایتی است—افزایش تولید برای اوایل ۲۰۲۶ متوقف شده و کاهش‌ها همچنان برقرارند—اما بدون کاهش فرآورده‌ها ممکن است کافی نباشد؛ و (۳) شرایط ژئوپلیتیک.

برای  WTI، سؤال کلیدی هفته این است که آیا ذخایر و فرآورده‌ها کمبود را تأیید می‌کنند یا مازاد عرضه را؟ گزارش EIA  در چهارشنبه (۱۷ دسامبر) محرک اصلی است. از نظر تکنیکال، ۶۰ تا ۶۲ دلار ناحیه مقاومت اصلی است، ۵۶ تا ۵۷ دلار حمایت کلیدی است، و ۵۴ دلار سکوی نزولی بعدی در صورت تداوم رشد ذخایر فرآورده‌هاست.

بازار رمزارزها و چشم‌انداز هفتگی  BTC

بیت‌کوین هفته را در حوالی ۹۰.۵ هزار دلار آغاز می‌کند؛ پس از دوره‌ای پرنوسان که پس از کاهش دسامبر فدرال رزرو رخ داد و حساسیت به تیترهای کلان آمریکا به‌طور محسوس افزایش یافت. بهترین توصیف از چیدمان فعلی «تجمیع رویدادمحور» است: قیمت در حال تثبیت است، اما قطعیت هنوز شکننده است و حرکت جهت‌دار بعدی احتمالاً توسط دو کاتالیزور اصلی هفته تعیین خواهد شد—گزارش اشتغالِ سه‌شنبه و CPI پنجشنبه.

در این مقطع، BTC  کمتر شبیه یک داستان صرفاً کریپتویی و بیشتر شبیه یک دارایی کلانِ پر بتا رفتار می‌کند. در عمل یعنی همان متغیرهایی که اشتهای ریسک گسترده‌تر را هدایت می‌کنند—انتظارات نرخ بهره، شرایط نقدینگی و کانال دلار/بازدهی واقعی—به‌طور فزاینده لحن بازار را تنظیم می‌کنند. سؤال محوری ساده است: اگر داده‌های آمریکا آن‌قدر نرم باشند که شرایط مالی آسان‌تر را تأیید کنند—از مسیر تورم ضعیف‌تر و/یا سرد شدن بازار کار، آیا—BTC فضا برای حرکت بالاتر و آزمون ناحیه مقاومت بالایی دارد؟ اگر تورم در سمت بالا غافلگیری ایجاد کند یا بازار کار قوی تر از انتظار باشد، بازارها می‌توانند سریع به سمت چشم‌انداز محدودکننده‌تر بازقیمت‌گذاری کنند، سطح ۹۰ هزار را در معرض خطر قرار دهند و بخشی از تثبیت اخیر را معکوس کنند؟

جریان‌ها همچنان یک بالشتک مهم زیر بازار هستند. تقاضای نهادی سازنده مانده است:  CoinShares  گزارش داد ۷۱۶ میلیون دلار ورودی هفتگی به ETPهای دارایی دیجیتال ثبت شده و کل دارایی تحت مدیریت را به ۱۸۰ میلیارد دلار رسانده—که هنوز زیر اوج قبلی است. در بازاری خنثی و حساس به خبرها، این مهم است چون جریان‌ها اغلب تعیین می‌کنند آیا اصلاح‌ها سریع خریده می‌شوند یا قیمت‌ها با کم شدن نقدشوندگی و کاهش ریسک معامله‌گران به سمت پایین می‌لغزند.

فراتر از تقویم داده های کلان، تیترهای خاص کریپتو لایه دیگری از عدم‌قطعیت اضافه می‌کند. تنزل رتبه تتر (USDT) توسط S&P Global به پایین‌ترین سطح در مقیاس ارزیابی استیبل‌کوین‌ها، می‌تواند پریمیوم‌های ریسک را بالا ببرد؛ با ایجاد پرسش درباره کیفیت نقدشوندگی و راحتی طرف مقابل—حتی اگر فوراً تنشی ایجاد نکند. روایت‌های شرکتی و مرتبط با سهام کریپتویی نیز اهمیت دارند. سهام‌های مرتبط با BTC همچنان احساسات را شکل می‌دهند؛ با ورود Strategy به Nasdaq 100 و بازبینی MSCI درباره نحوه برخورد شاخصی با شرکت‌های متمرکز بر دارایی‌های دیجیتال، که کانال دیگری برای نوسان از مسیر جریان‌های هدایت‌شده توسط سهام ایجاد می‌کند.

در نهایت، جریان‌های ETF/ETP بهترین «سنجش حمایتی» لحظه‌ای بازار هستند. تداوم ورودی‌ها رفتار خرید در اصلاح را تقویت می‌کند؛ هر افت معنادار در جریان‌ها ریسک این را بالا می‌برد که تجمیع به سمت پایین حل‌وفصل شود.

وضعیت تکنیکال BTC  (روزانه)

بیت کوین  از اوج اکتبر نزدیک ۱۲۵ هزار در یک روند نزولی واضح بوده است؛ با فروش اواخر نوامبر که سقف‌های پایین‌تر و کف‌های پایین‌تر را تثبیت کرد. اوایل دسامبر بیشتر شبیه «پایه‌سازی» بوده تا یک بازگشت واقعی، چون این حرکت هنوز زیر سطوح شکست قبلی رخ می‌دهد.

از نظر تکنیکال، تصویر همچنان محتاطانه است. قیمت زیر EMA نزولی ۲۰روزه (~۹۲.۸ هزار) قرار دارد؛ یعنی رالی‌ها هنوز احتمالاً نزدیک همان میانگین با عرضه مواجه می‌شوند.  RSI  حوالی ۴۳ نشان می‌دهد مومنتوم از شرایط اشباع فروش بهتر شده، اما هنوز زیر ۵۰ است—که برای تجمیع در یک رژیم نزولی معمول است.  OBV پس از افت شدید نوامبر تخت شده و نشان می‌دهد فشار فروش کاهش یافته، اما هنوز سیگنال انباشت واضحی دیده نمی‌شود. حجم نیز با فاز ترمیم سازگار است: سنگین در ریزش، سبک‌تر در بازگشت.

مقاومت‌های کلیدی ۹۲.۸ هزار، سپس ۹۴,۳۶۴ هستند، با محورهای بزرگ‌تر در ۹۹,۷۵۸ و ۱۰۷,۷۷۷. حمایت از پیوت ۹۰ هزار شروع می‌شود و ۸۴,۸۰۸ خط حیاتیِ «حد نهایی» است.

احتمالاً این هفته اقتصاد کلان ‌محور حرکت خواهد بود و اشتغال و CPI تعیین می‌کنند آیا BTC می‌تواند ۹۲.۸ تا ۹۴.۴ هزار را دوباره تست کند یا خطر شکست زیر ۹۰ هزار افزایش می‌یابد.