تورم آمریکا و نشست بانک مرکزی اروپا: محرک‌های اصلی بازار در هفته جاری

هفته گذشته (۱ تا ۵ سپتامبر) با کاهش شدید سرعت استخدام در ایالات متحده و افت بازدهی اوراق قرضه همراه بود؛ موضوعی که دلار را تضعیف کرد و احساسات بازار را بازتنظیم نمود. در هفته پیش‌رو (۷ تا ۱۲ سپتامبر)، نگاه‌ها به گزارش‌های تورمی آمریکا (PPI و CPI ماه اوت) دوخته شده است؛ داده‌هایی که نقش کلیدی در تعیین نرخ‌های واقعی و احتمال کاهش نرخ بهره فدرال رزرو خواهند داشت. همزمان، نشست بانک مرکزی اروپا (ECB) نیز در پیش است که انتظار می‌رود با حفظ نرخ‌های بهره کنونی و ارائه راهنمایی محتاطانه همراه باشد.

در این چشم‌انداز، بررسی می‌کنیم که چگونه این محرک‌های اصلی می‌توانند بر سهام، دلار آمریکا، طلا، نفت و رمزارزها در روزهای آینده اثر بگذارند.

بررسی اقتصاد ایالات متحده

آخرین داده‌های اقتصادی تأیید می‌کنند که اقتصاد آمریکا در حال از دست دادن شتاب رشد خود است و بازار کار نشانه‌های آشکاری از فشار و ضعف را نشان می‌دهد. در ماه اوت، کارفرمایان تنها ۲۲ هزار شغل اضافه کردند، در حالی که بازبینی داده‌های ماه‌های قبل تعدیل نیرو در ماه ژوئن را آشکار ساخت. به این ترتیب، متوسط سه‌ماهه رشد اشتغال به ۲۹ هزار کاهش یافت که نشان‌دهنده وابستگی شدید استخدام به چند بخش محدود—از جمله بهداشت و درمان، خدمات اجتماعی و گردشگری و تفریح—است، در حالی که سایر صنایع عمدتاً راکد مانده‌اند. نرخ بیکاری رسمی (U-3) به ۴.۳ درصد رسید که بالاترین سطح در حدود چهار سال گذشته است و نرخ بیکاری گسترده‌تر (U-6) نیز به سطوحی افزایش یافت که از سال ۲۰۱۸ به طور پایدار مشاهده نشده بود. برای نخستین بار از سال ۲۰۲۱، تعداد فرصت‌های شغلی از تعداد بیکاران کمتر شده است که نشانه‌ای از کاهش تقاضای نیروی کار محسوب می‌شود.

با این حال، تعدیل نیروها همچنان محدود باقی مانده است. نرخ تعدیل نیروی ماه ژوئیه بدون تغییر ماند و درخواست‌های اولیه برای بیمه بیکاری نیز تقریباً ثابت بود که نشان می‌دهد شرکت‌ها به دلیل کمبود نیروی کار ماهر هنوز تمایلی به اخراج کارکنان ندارند. این وضعیت، بازاری را ترسیم می‌کند که شکننده است اما تا فروپاشی هنوز فاصله دارد—شرایطی که به فدرال رزرو انعطاف‌پذیری بیشتری برای تسهیل سیاست‌های پولی آن، در صورت لزوم می‌دهد.

انتظارات سیاست پولی نیز این شکنندگی را منعکس می‌کند. پیش‌بینی‌ها حاکی از دو کاهش ۲۵ واحد پایه‌ای دیگر تا پایان سال است که نرخ بهره نقدی فدرال را به ۳.۷۵ – ۴.۰۰ درصد کاهش می‌دهد. حتی در این سطح نیز سیاست پولی نسبتاً محدودکننده باقی خواهد ماند، زیرا فشارهای قیمتی ناشی از تعرفه‌ها همچنان بر کسب‌وکارها سنگینی می‌کند. مدیران خرید در بخش‌های تولید و خدمات، تعرفه‌ها را یک چالش اصلی می‌دانند. اگرچه شاخص‌های «قیمت‌های پرداختی» اندکی کاهش یافته‌اند، اما همچنان نشان‌دهنده فشارهای گسترده هزینه‌ای هستند که ممکن است به مصرف‌کنندگان منتقل شوند.

شاخص‌های فعالیت اقتصادی نیز تصویری نامتوازن ارائه می‌دهند. بخش تولید برای ششمین ماه متوالی در وضعیت انقباض باقی ماند که بیانگر ضعف ساختاری است، در حالی که فعالیت بخش خدمات به بالاترین سطح شش‌ماهه رسید. با این حال، بخش زیادی از این رشد خدمات احتمالاً ناشی از پیش‌خریدها پیش از افزایش تعرفه‌هاست که پایداری آن را زیر سؤال می‌برد.

کتاب بژ فدرال رزرو نیز این وضعیت ترکیبی را تأیید کرد: فعالیت کلی تغییر چندانی نداشت، در برخی مناطق مصرف خانوارها تضعیف شد و شرکت‌ها برای مدیریت هزینه‌ها به تخفیف‌ها، تغییر زنجیره تأمین و حتی استفاده از هوش مصنوعی روی آوردند. در مجموع، داده‌ها اقتصادی را توصیف می‌کنند که تحت فشار تعرفه‌ها و کاهش رشد اشتغال قرار دارد—چشم‌اندازی به اندازه کافی شکننده که توجیه‌گر کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو باشد، هرچند سیاست‌گذاران همچنان در مورد سرعت و شدت این اقدام محتاط باقی مانده‌اند.

اقتصاد ایالات متحده — هفته پیش‌رو (۷ تا ۱۲ سپتامبر)

هفته پیش‌رو مملو از انتشار داده‌های مهم و سیگنال‌های سیاست گذاری است که می‌تواند بر احساسات بازار در تمامی کلاس‌های دارایی اثرگذار باشد. در مرکز توجه ها، گزارش‌های تورمی آمریکا و به‌روزرسانی‌های بازار کار قرار دارند که مسیر انتظارات از سیاست فدرال رزرو را در آستانه نشست ۱۶–۱۷ سپتامبر FOMC مشخص خواهند کرد.

شاخص خوش‌بینی کسب‌وکارهای کوچک NFIB — دوشنبه

شاخص NFIB در ژوئیه اندکی بهبود یافت، اما جهش هشت‌واحدی در شاخص عدم‌قطعیت نشان داد که نوسانات سیاستی، تصمیم‌گیری کسب‌وکارها را محدود کرده است. قصد سرمایه‌گذاری‌های سرمایه‌ای همچنان در سطحی پایین نسبت به میانگین‌های تاریخی باقی مانده است. انتظار می‌رود در اوت نیز فضای محتاطانه ادامه یابد: برنامه‌های استخدام تغییر چشمگیری نخواهد داشت و هزینه‌های بالاتر ناشی از تعرفه‌ها همچنان بر حاشیه سود و قیمت‌گذاری های آینده فشار وارد می‌کند.

داده‌های BLS و بازبینی دستمزدها — سه‌شنبه، ۹ سپتامبر

اداره آمار کار آمریکا داده‌های اشتغال و دستمزد در سطح شهرستان‌ها را همراه با بازبینی سالانه اشتغال منتشر می‌کند. این بازبینی می‌تواند ارقام تاریخی اشتغال را تغییر دهد و درک از روند اخیر بازار کار را دگرگون سازد.

شاخص قیمت تولیدکننده (PPI) — چهارشنبه، ۱۰ سپتامبر

PPI  اوت نخستین نشانه از فشارهای قیمتی در زنجیره تولید را ارائه می‌دهد. پس از رشد غیرمنتظره ۰.۹٪ ماهانه در ژوئیه، انتظار می‌رود بار دیگر رقمی نسبتاً قوی ثبت شود. رقم بالاتر می‌تواند نگرانی‌ها درباره پایداری هزینه‌های بالادستی را تشدید کند.

شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) — پنج‌شنبه، ۱۱ سپتامبر

CPI  اوت مهم‌ترین رویداد هفته خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود CPI  هسته +۰.۳٪ ماهانه (۳.۱٪ سالانه) و CPI کل +۰.۳٪ ماهانه (۲.۹٪ سالانه) باشد. افزایش قیمت غذا و انرژی عامل اصلی رشد شاخص کل خواهد بود. کاهش تدریجی موجودی انبار و رشد هزینه واردات، فشار جدیدی بر قیمت کالاها وارد می‌کند. در بخش خدمات، روند کاهش تورم آهسته باقی خواهد ماند، چرا که درآمد واقعی در حال افزایش است و از تقاضا حمایت می‌کند، هرچند ضعف بازار کار به مهار رشد دستمزد ها کمک می‌کند.

درخواست‌های بیمه بیکاری و دستمزد واقعی — پنج‌شنبه و جمعه

انتظار می‌رود درخواست‌های اولیه برای دریافت مزایای بیمه بیکاری در سطح ۲۳۰ هزار باقی بماند. این داده مشخص خواهد کرد که ضعف اشتغال اوت موقتی بوده یا بخشی از یک روند گسترده‌تر است. همچنین گزارش دستمزد واقعی (اوت) دید بهتری از قدرت خرید خانوارها ارائه می‌دهد.

پیامدهای بازار

CPI یا PPI بالاتر از انتظار، انتظارات برای کاهش تهاجمی نرخ بهره را کاهش داده و بازدهی اوراق را بالا می‌برد که به ضرر بازار سهام و به نفع دلار خواهد بود. داده‌های نرم‌تر یا رشد در تعداد درخواست‌های بیمه بیکاری می‌تواند برعکس، دلار را تضعیف کرده و زمینه را برای کاهش نرخ‌ها فراهم کند.

مروری بر وضعیت وال‌استریت و دلار

بازار سهام هفته گذشته پس از گزارش ضعیف اشتغال اوت در وضعی نامتوازن  به پایان رسید: S&P 500 رشد ۰.۳٪، نزدک ۱.۱٪ افزایش و داو ۰.۳٪ افت داشت. بازدهی اوراق کاهش یافت، طلا رکورد جدیدی ثبت کرد و شاخص DXY  به محدوده ۹۷.۵ افت کرد.

در چشم‌انداز پیش‌رو، ارزش‌گذاری سهام به شدت نسبت به داده‌های تورمی حساس است. CPI  ملایم می‌تواند روایت «کاهش نرخ‌ها در راه است» را تقویت کرده و فشار بر دلار را ادامه دهد. در مقابل، داده‌های قوی‌تر ، ریسک اصلاح در بازار سهام و بازگشت دلار را افزایش می‌دهد. از منظر تکنیکال، شاخص US500  همچنان بالای سطح کلیدی ۶۰۰۰ در روند صعودی قرار دارد، با حمایت اولیه در ۶۳۸۰ و حمایت بعدی در ۶۱۳۵.  

در بازار ارز، سطح ۹۷ همچنان محور کلیدی شاخص دلار است؛ حفظ آن از دلار حمایت می‌کند، اما افت پایدار زیر این سطح می‌تواند راه را برای سقوط به زیر ۹۶ باز کند.

بررسی اقتصاد جهانی

در چین، شاخص‌های مدیران خرید (PMI) ماه اوت تنها بهبود اندکی نشان دادند، با وجود اینکه ایالات متحده تعلیق افزایش تعرفه‌ها را تا نوامبر تمدید کرد. شاخص رسمی بخش تولید همچنان زیر مرز ۵۰ و در سطح ۴۹.۴ باقی ماند، در حالی که بخش غیرتولیدی اندکی به ۵۰.۳ افزایش یافت. داده‌های نظرسنجی‌های خصوصی تصویر کمی قوی‌تر ارائه دادند؛ شاخص تولید به ۵۰.۵ و خدمات به ۵۳.۰ رسید. با این حال، فضای کلی همچنان از احتمال کندی فعالیت اقتصادی در ماه‌های پایانی سال حکایت دارد.

در برزیل، تولید ناخالص داخلی در سه‌ماهه دوم ۰.۴٪ نسبت به فصل قبل رشد کرد که اندکی فراتر از انتظارات بود و عمدتاً از سوی بخش خدمات و صنعت حمایت شد. با این حال، رشد اقتصادی در مقایسه با سه‌ماهه نخست به شدت کاهش یافت. با توجه به نرخ‌های بهره بالا، افزایش تعرفه‌ها و تداوم بی‌ثباتی سیاسی، انتظار می‌رود شتاب رشد در فصل‌های آتی محدود بماند.

استرالیا گزارشی بهتر از انتظار ارائه داد؛ تولید ناخالص داخلی سه‌ماهه دوم ۰.۶٪ نسبت به فصل قبل و ۱.۸٪ سالانه افزایش یافت. این رشد عمدتاً ناشی از مصرف خانوار و جهش صادرات بود. افزایش درآمدهای قابل تصرف و مخارج قوی ماه ژوئیه نشان‌دهنده حرکت بنیادی قوی‌تر است، هرچند ضعف در سرمایه‌گذاری همچنان یک مانع محسوب می‌شود. این نتایج تقویت‌کننده انتظاراتی است مبنی بر اینکه بانک مرکزی استرالیا در سپتامبر نرخ‌ها را بدون تغییر حفظ کند، اما مسیر کاهش تدریجی را ادامه دهد؛ کاهش‌های بعدی احتمالاً در نوامبر و فوریه خواهد بود.

در مقابل، بازار کار کانادا با افت محسوسی مواجه شد. اشتغال در اوت ۶۵,۵۰۰ نفر کاهش یافت و نرخ بیکاری به ۷.۱٪ رسید. همراه با رشد ضعیف تولید ناخالص داخلی، این داده‌ها احتمال کاهش نرخ بهره از سوی بانک مرکزی کانادا را—شاید حتی در سپتامبر—افزایش داده‌اند، البته بسته به نتایج شاخص تورم پیش‌رو.

در ژاپن، رشد دستمزدها شگفتی مثبتی رقم زد. کل درآمد نقدی ۴.۱٪ سالانه افزایش یافت و دستمزدهای عادی نیز رشد قابل توجهی نشان دادند. این ترکیب از تقویت درآمد نیروی کار و فشارهای تورمی پایدار، انتظارات برای افزایش نرخ بهره توسط بانک مرکزی ژاپن در اکتبر را تقویت می‌کند.

به طور کلی، شتاب اقتصاد جهانی نامتوازن باقی مانده است. چین و برزیل همچنان با چالش‌های تعرفه‌ای و سیاستی مواجه‌اند، کانادا نشانه‌هایی از ضعف نشان می‌دهد، در حالی که استرالیا، ژاپن و بخش‌هایی از اروپا نقاطی از مقاومت و پایداری را به نمایش می‌گذارند—واقعیتی که نابرابری و ناهمگونی در روند بهبود جهانی اقتصاد را برجسته می‌کند.

بررسی و چشم‌انداز اقتصاد منطقه یورو

داده‌های اخیر در اروپا نشان‌دهنده روند تدریجی کاهش تورم هستند، هرچند تفاوت‌های معناداری میان کشورها وجود دارد و فضای محدودی برای تسهیل فوری سیاست پولی باقی مانده است. در منطقه یورو، شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) به ۲.۱٪ سالانه افزایش یافت، در حالی که تورم هسته در ۲.۳٪ ثابت ماند. تورم خدمات نیز اندکی به ۳.۱٪ کاهش یافت، اما تصویر کلی همچنان حکایت از کاهش تدریجی و آهسته تورم دارد و نه افت سریع. این ترکیب به احتمال زیاد در نشست سپتامبر بانک مرکزی اروپا (ECB) منجر به کاهش نرخ بهره نخواهد شد.

در سایر نقاط، سیگنال‌های تورمی متنوع‌تر بودند. در سوئیس، تورم عمومی تنها ۰.۲٪ سالانه بود و شاخص‌های هسته و خدمات نیز اندکی کاهش یافتند؛ بنابراین انتظار می‌رود بانک ملی سوئیس در نشست این ماه نرخ بهره را در ۰٪ ثابت نگه دارد. در سوئد، فشارهای تورمی کاهش یافت: تورم CPIF  اندکی بالاتر از پیش‌بینی و در ۳.۳٪ ثبت شد، اما تورم CPIF  بدون انرژی بیش از انتظار کاهش یافت و به ۲.۹٪ رسید. این موضوع احتمال کاهش ۲۵ واحد پایه‌ای نرخ بهره به ۱.۷۵٪ در نشست سپتامبر بانک مرکزی سوئد را افزایش می‌دهد. در مجموع، داده‌ها نشان می‌دهند اروپا در مسیری آهسته به سمت کاهش تورم حرکت می‌کند و بانک‌های مرکزی همچنان در اعلام پیروزی محتاط‌اند.

پیش‌نمایش نشست ECB و چشم‌انداز یورو

شورای حکام بانک مرکزی اروپا در تاریخ ۱۰–۱۱ سپتامبر تشکیل جلسه می‌دهد و تصمیم نهایی همراه با کنفرانس خبری در روز پنج‌شنبه ۱۱ سپتامبر اعلام خواهد شد. بازارها به طور گسترده انتظار دارند که نرخ سپرده در ۲.۰۰٪ بدون تغییر باقی بماند. پس‌زمینه رشد همچنان شکننده است: تولید ناخالص داخلی در سه‌ماهه دوم تنها ۰.۱٪ فصلی (۱.۵٪ سالانه) رشد کرد و فعالیت اقتصادی عمدتاً ناشی از موجودی انبارها و مصرف خانوار بود، در حالی که سرمایه‌گذاری تجاری تضعیف شد. داده‌های اخیر PMI نیز ضعف را تأیید می‌کنند—بخش تولید به سختی به سطح ۵۰.۷ بازگشت و خدمات کاهش یافتند تا شاخص ترکیبی در حدود ۵۱.۰ باقی بماند.

از منظر بازار کار، فشارهای دستمزدی نشانه‌هایی از کاهش نشان می‌دهد. شاخص دستمزد ECB حکایت از آن دارد که رشد حقوق‌های توافقی تا سال ۲۰۲۵ به حدود ۳٪ کاهش خواهد یافت؛ عاملی که می‌تواند روند کاهش تورم را تقویت کند. با وجود نزدیکی تورم به هدف اما رشد ضعیف، سیاست‌گذاران احتمالاً بر «اختیاری بودن» تأکید خواهند کرد و در صورت تضعیف بیشتر شرایط، راه را برای کاهش ۲۵ واحد پایه‌ای نرخ بهره در دسامبر باز می‌گذارند.

انتظارات برای یورو

یک سیاست «ثابت و وابسته به داده‌ها» احتمالاً یورو را در محدوده‌ای مشخص نگه می‌دارد، در حالی که جهت‌گیری بیشتر به داده‌های تورمی آمریکا و اختلاف نرخ‌ها وابسته است. یک رویکرد محتاطانه با گرایش کاهشی (پیش‌بینی‌های ضعیف‌تر یا تأکید بر تسهیل بیشتر) یورو را پایین می‌کشد، در حالی که یک رویکرد محتاطانه با گرایش انقباضی (تأکید بر ریسک‌های ناشی از تعرفه‌ها یا انرژی) می‌تواند از یورو حمایت کوتاه‌مدت کند. اظهارنظرهای اخیر سیاست‌گذاران نشان می‌دهد عجله‌ای برای کاهش نرخ‌ها وجود ندارد و این انتظارات برای توقف فعلی را تقویت می‌کند.

چشم‌انداز تکنیکال  (EURUSD)

یورو با ضعف دلار در حال تقویت است و در نمودار روزانه مقاومت نزدیک ۱.۱۸۲۵ را آزمایش می‌کند. شکست و تثبیت بالای این سطح می‌تواند مسیر صعودی بیشتری را باز کند. در سمت نزولی، حمایت اولیه در ۱.۱۵۷۰ قرار دارد و محدوده کلی تا زمان انتشار داده‌های جدید تورمی یا تصمیمات سیاستی به احتمال زیاد حفظ خواهد شد.

انرژی: شرایط بازار نفت و چشم‌انداز هفته پیش‌رو

نفت خام در میانه سپتامبر با حالتی محدود در بازه قیمتی و اندکی متمایل به پایین معامله می‌شود؛ روندی که نتیجه افزایش موجودی‌ها و مدیریت محتاطانه عرضه توسط اوپک‌پلاس است. توازن ریسک‌ها به شدت حساس بوده و داده‌های تورمی آمریکا و احتمال اختلالات عرضه، عوامل کلیدی تعیین‌کننده مسیر قیمت‌ها هستند.

هفته نخست سپتامبر این کشمکش را به‌خوبی نشان داد. نفت برنت ماه را با قدرت بیشتر آغاز کرد؛ حمایت ناشی از تضعیف دلار آمریکا و نگرانی‌ها از اختلال احتمالی در عرضه روسیه قیمت را تا ۶۸.۱۵ دلار در ۱ سپتامبر بالا برد. اما پس از انتشار داده‌های آمریکا مبنی بر افزایش ۲.۴ میلیون بشکه‌ای موجودی نفت خام در هفته منتهی به ۲۹ اوت—امری معمول در فصل تعمیر و نگهداری پالایشگاه‌ها—روند صعودی متوقف شد. تا ۴ سپتامبر، برنت به ۶۶.۹۵ دلار و WTI به ۶۳.۴۸ دلار رسید که پایین‌ترین سطح برنت از ۲۰ اوت بود. اخبار اوپک‌پلاس نیز کمی حالت نزولی به بازار افزود، زیرا گزارش‌ها حاکی از احتمال افزایش مجدد تولید بودند و این پیام را منتقل کردند که تولیدکنندگان با کاهش داوطلبانه محدودیت‌ها در شرایط فعلی مشکلی ندارند.

در کوتاه‌مدت، بازار آمریکا از دوره کاهش تابستانی به سمت بازسازی فصلی موجودی‌ها تغییر یافته است. گزارش بعدی EIA  درباره وضعیت نفت در هفته منتهی به ۵ سپتامبر، روز ۱۰ سپتامبر منتشر خواهد شد. معامله‌گران به‌ویژه بررسی می‌کنند که آیا روند افزایش موجودی ادامه دارد و آیا ذخایر بنزین و دیزل نیز بالا می‌رود یا خیر؛ عواملی که می‌تواند جلوی رشد قیمت‌ها را در غیاب شوک جدید عرضه بگیرد.

در افق میان‌مدت، برآوردهای IEA  برای ۲۰۲۵ نشان می‌دهد که بازار به شکلی حساس متوازن است؛ جایی که عادی‌سازی تقاضا با انعطاف عرضه اوپک‌پلاس خنثی می‌شود. در سطح موجودی فعلی، حتی ضعف کوچک در تقاضا—به‌ویژه از اروپا یا چین—می‌تواند اثر بزرگ بر قیمت‌ها بگذارد. در همین حال، شرایط کلان نیز به همان اندازه اهمیت دارند: گزارش ضعیف اشتغال آمریکا در اوت باعث افت بازدهی اوراق و دلار شد و حمایت دوره‌ای برای کالاها ایجاد کرد. اما داده‌های تورمی پیش‌رو (PPI و CPI در ۱۰ و ۱۱ سپتامبر) ممکن است بازدهی واقعی را دوباره بالا ببرند و بخشی از این حمایت را خنثی کنند. از سوی دیگر، هرگونه تنش ژئوپلیتیک در دریای سیاه یا خاورمیانه می‌تواند به سرعت بازار را تحت فشار عرضه قرار دهد و اسپردهای زمانی را فشرده‌تر کند.

گزارش‌های کلیدی این هفته

• چشم‌انداز کوتاه‌مدت بازار انرژی EIA (۹ سپتامبر):  به‌روزرسانی پیش‌بینی‌ها برای تولید نفت خام آمریکا، تراز عرضه و تقاضای جهانی و مسیر قیمتی برنت یا نفت خام WTI.  ریسک اصلی آن، کاهش تقاضا یا رشد عرضه غیر اوپک. می باشد
• گزارش بازار نفت IEA (۱۱ سپتامبر): معیار جهانی نفت هام با تمرکز بر بازبینی تقاضا، مصرف چین/هند، کرک‌های محصولات به‌ویژه میعانات میانی و ظرفیت مازاد. تقاضای ضعیف به همراه عرضه غیر اوپک قوی، سیگنال نزولی خواهد داشت.
• گزارش ماهانه اوپک (۱۱ سپتامبر): گاهی با IEA اختلاف دیدگاه دارد. چشم‌انداز تقاضای قوی‌تر و پایبندی بهتر اعضا می‌تواند روایت فصلی فشرده‌تر را تقویت کند؛ در غیر این صورت، عدم پایبندی و رشد عرضه غیر اوپک عامل نزولی خواهد بود.

سناریوهای قیمتی

• سناریوی پایه: حرکت در بازه قیمتی جانبی با تمایل نزولی مگر آنکه محرک صعودی جدید ظاهر شود.
• سناریوی نزولی: ترکیبی از کاهش تقاضای IEA، رشد عرضه غیر اوپک از دید EIA و افزایش تولید اوپک می‌تواند اسپردهای زمانی را نرم کرده و جلوی رشد قیمت‌ها را بگیرد.
• سناریوی صعودی: تقاضای قوی‌تر برای نفت اوپک، کاهش ذخایر OECD و کرک‌های قوی‌تر به همراه CPI  ضعیف‌تر در آمریکا می‌تواند قیمت‌ها را حمایت کند.

دیدگاه فنی

از منظر تکنیکال، WTI حالت نزولی پیدا کرده است؛ سطح ۶۰ دلار به‌عنوان پیوت کلیدی در نظر گرفته می‌شود. شکست قاطع زیر این سطح می‌تواند مسیر را به سمت ۵۵ دلار باز کند. شاخص RSI در محدوده ۴۰ و روند نزولی در OBV هر دو ریسک افت بیشتر قیمت‌ها را تأیید می‌کنند.

طلا: شرایط بازار و چشم‌انداز هفته پیش‌رو

بازار طلا همچنان عمدتاً تحت تأثیر نرخ‌های بهره واقعی قرار دارد و داده‌های تورمی آمریکا در هفته پیش‌رو جهت کوتاه‌مدت آن را مشخص خواهند کرد. مگر آنکه شوک انقباضی قابل‌توجهی رخ دهد، ترجیح بازار همچنان با خرید در اصلاحات قیمتی است تا تغییر روند پایدار.

طلا هفته را با مومنتوم مثبت آغاز کرده و در اوایل سپتامبر رکوردهای جدیدی بالای ۳۵۷۰–۳۶۰۰ دلار در هر اونس ثبت کرد. این رشد ناشی از تضعیف دلار، افت بازدهی اوراق خزانه و افزایش انتظارات برای کاهش نرخ بهره فدرال رزرو بود. هرچند پیش از انتشار گزارش اشتغال آمریکا مقداری شناسایی سود موجب افت قیمت شد، اما آمار ضعیف اشتغال مجدداً تقاضا را فعال کرد؛ هم‌زمان شاخص دلار به حوالی ۹۷.۵ سقوط کرد و بازدهی اوراق کاهش یافت—شرایطی کلاسیک برای رشد طلا.

عوامل کلان همچنان به نفع طلا هستند. رشد اقتصادی در حال کاهش است، تورم همچنان بالاست اما به‌تدریج تعدیل می‌شود و سیاست پولی به سمت کاهش نرخ‌ها متمایل شده است. بازارها کاهش نرخ در سپتامبر را قطعی می‌دانند و احتمال کاهش ۲۵ واحد پایه‌ای دیگر در اکتبر به بیش از ۷۰٪ رسیده است. این انتظارات همراه با ریسک‌های ژئوپلیتیک، تخصیص استراتژیک سرمایه به طلا را تقویت می‌کند.

در بخش پوزیشن های معاملاتی، داده‌های CFTC  نشان می‌دهد قراردادهای خرید خالص غیرتجاری در بورس COMEX به ۲۴۹.۵ هزار رسیده که نسبت به ۲۱۴.۳ هزار هفته قبل رشد داشته است—افزایشی معادل ۳.۵۲ میلیون اونس (~۱۱۰ تن). این روند معمولاً رشد قیمت را تقویت می‌کند، اما در عین حال ریسک اصلاح شدیدتر در صورت انتشار داده‌های انقباضی را بالا می‌برد.

تمرکز این هفته بر داده‌های PPI (۱۰ سپتامبر) و CPI (۱۱ سپتامبر) خواهد بود. ارقام ملایم‌تر، به‌ویژه در محدوده ۰.۲٪ ماهانه برای تورم هسته، می‌تواند روند صعودی طلا را ادامه دهد. در مقابل، داده‌های قوی‌تر احتمالاً بازدهی واقعی را بالا برده و موجب ورود طلا به فاز تثبیتی خواهد شد. در هر دو حالت، تا زمانی که سیاست فدرال رزرو تمایل به کاهش نرخ‌ها دارد، احتمال شکل‌گیری سقف پایدار پایین است.

دیدگاه تکنیکال: طلا همچنان بالای میانگین متحرک ۲۰روزه (حدود ۳۴۵۰ دلار) قرار دارد. شاخص RSI در سطح ۷۷ و OBV در روند صعودی است—همه نشان از تداوم روند مثبت دارند. هرچند سیگنال‌های اشباع خرید می‌توانند وقفه‌ای کوتاه‌مدت ایجاد کنند، اما بدون شوک در نرخ‌های واقعی، روند صعودی کلان همچنان پایدار است.

رمزارز: شرایط، تحلیل و چشم‌انداز بیت‌کوین در هفته پیش‌رو

مسیر کوتاه‌مدت بیت‌کوین همچنان به شدت تحت تأثیر عوامل کلان اقتصادی قرار دارد. اگر داده‌های تورمی آمریکا در هفته جاری مسیر آسان‌تر سیاست‌های پولی و دلار ضعیف‌تر را تأیید کند، انتظار می‌رود BTC در محدوده تثبیت شود یا حتی رشد بیشتری داشته باشد. در مقابل، یک غافلگیری انقباضی می‌تواند نوسانات شدیدی ایجاد کند و موقعیت‌های خرید شلوغ را مجبور به تسویه کند، پیش از آنکه دوباره خریداران روندی وارد شوند.

بیت‌کوین این هفته را در حوالی ۱۱۱ هزار دلار آغاز می‌کند، درست زیر رکوردهای تاریخی تابستان امسال. رکورد ۱۱۲ هزار دلاری در جولای و رشد آگوست در پی انتظارات کاهش نرخ‌های فدرال رزرو، سطوح ۱۲۵ تا ۱۵۰ هزار دلار را در رادار تحلیل‌گران تکنیکال قرار داده است، هرچند تحقق این اهداف به نقدینگی، موقعیت‌گیری و اشتهای ریسک بازار بستگی دارد.

محرک‌های کلیدی

۱. دلار ضعیف‌تر و بازدهی واقعی پایین‌تر که نقدینگی میان‌دارایی را بهبود می‌دهد.

۲. مشارکت گسترده‌تر نهادی و عمق بیشتر بازار مشتقات که حرکات قیمتی را تقویت می‌کند.

۳. خوش‌بینی بیشتر نسبت به مقررات در مقایسه با چرخه‌های قبلی.

افت دلار پس از گزارش ضعیف اشتغال آمریکا، با رشد هم‌زمان BTC هم‌راستا بود—نشانه‌ای روشن از اینکه عوامل کلان اکنون عامل اصلی در عملکرد رمزارزها هستند.

ساختار بازار و تکنیکال

افزایش شدید بهره باز و نرخ‌های تأمین مالی مثبت می‌توانند حرکت صعودی را شتاب دهند، اما در عین حال ریسک لیکویید شدن سریع در واکنش به محرک‌های منفی مانند CPI  بالا را نیز بالا می‌برند. رفتار قیمتی همچنان الگوی شکست–بازگشت را دنبال می‌کند؛ فروش سود بالای ۱۱۰ تا ۱۱۲ هزار دلار و خرید سریع در افت‌ها نشان از پیروی قوی روند دارد.

سناریوهای هفته پیش‌رو

• سناریوی پایه: معامله در محدوده ۱۰۵ تا ۱۱۵ هزار دلار، افت‌ها همچنان فرصت خرید باقی می‌مانند.
• سناریوی صعودی: داده‌های تورمی ملایم همراه با ریسک‌پذیری مثبت می‌تواند مسیر شکستن پایدار تا ۱۲۵ هزار دلار را باز کند.
• سناریوی نزولی: تورم قوی یا بازتسعیر انقباضی می‌تواند BTC را به سمت سطوح شکست قبلی برگرداند.

دیدگاه تکنیکال

آخرین تلاش نزولی در نزدیکی ۱۰۹ هزار دلار متوقف شد، اما BTC همچنان زیر میانگین متحرک ۲۰روزه قرار دارد. عبور پایدار از ۱۱۳ هزار دلار می‌تواند سوگیری بازار را دوباره به سمت صعودی تغییر دهد؛ در غیر این صورت، شتاب صعودی محدود خواهد ماند.