سرمایه‌گذاران در جست‌وجوی نشانه‌های بیشتر در هفته پیشِ رو، سیو سود یا حفط پوزیشن؟

مروری بر اقتصاد جهانی

رشد جهانی همچنان مثبت اما کندتر است، در حالیکه تورم تعدیل می‌شود و بانک‌های مرکزی آهسته به سمت عادی‌سازی محتاطانه حرکت می‌کنند؛ به‌نحوی که هر انتشار داده می‌تواند بر انتظارات نرخ بهره، دلار و بازدهی‌های حقیقی اثر بگذارد و مسیر بازارها را جابه‌جا کند. صندوق بین‌المللی پول همچنان رشد 3.2% برای اقتصاد جهانی در سال جاری را پیش‌بینی می‌کند؛ در حالی که اقتصادهای پیشرفته از سرد شدن تورم و انعطاف‌پذیری بیشتر سیاست های پولی بهره‌مند می‌شوند، بسیاری از بازارهای نوظهور با نوسان ارزی و بدهی‌های سنگین‌تر دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

عملکرد دارایی‌ها نیز همین دیدگاه اقتصاد کلان را بازتاب داد: طلا پس از PPI داغ‌تر در ایالات متحده و تقویت دلار تضعیف شد، نفت در محدوده پایین $60 و در بحبوحه افزایش موجودی‌ها و کاهش اشتهای ریسک در نوسان بود، و بیت‌کوین پیش از عقب‌نشینی، برای مدتی کوتاه از $120K فراتر رفت؛ هرچند تقاضای نهادیِ تغذیه‌شده از ETF همچنان یک نیروی حمایتی محسوب می‌شود.

انتشار داده‌های تورمی به فشار هزینه‌ای مرتبط با تعرفه‌ها اشاره دارد، در حالی که فروش خرده‌فروشی جولای تأیید می‌کند که مصرف‌کنندگان هنوز خرج می‌کنند؛ اما مشخص نیست شرکت‌ها چه میزان از این هزینه‌ها را منتقل خواهند کرد و خانوارها تا چه حد توان جذب افزایش قیمت را دارند.

در خارج از آمریکا، RBA  نرخ‌های بهره را کاهش داد، بانک مرکزی نروژ تغییر ی در سیاست ها نداد، و GDP سه‌ماهه دوم در بریتانیا و ژاپن فراتر از انتظار بود؛ چین نیز با توجه به ضعیف تر  بودن روند بهبود، محرک‌های بیشتری افزود.

منطقه یورو تاب‌آوری نشان داد اما داده‌ها مختلط بودند: تولیدات صنعتی در −0.4%  ماهانه، GDP  سه‌ماهه دوم +0.1% فصلی، و HICP حدود 2.2%.  منتشر شد.

از منظر ژئوپولیتیک، نشست ترامپ–پوتین به پیشرفتی در موضوع اوکراین منجر نشد. و دو طرف در کنفرانس خبری هیچ کدام به سوال ها جواب روشنی ندادند.

در هفته پیش رو: داده های بازار مسکن و شاخص مدیران خرید از ایالات متحده، به همراه نشست بانک های مرکزی در نیوزیلند و چین مهمترین داده های  بازار برای بررسی و توجه خواهند بود.

مرور اقتصاد ایالات متحده

اقتصاد آمریکا در هفته گذشته به رشد خود ادامه داد و تقاضای مصرف‌کننده همچنان مقاوم باقی ماند، در حالی که روند کلی کاهش تورم نیز حفظ شد. قیمت‌ها اندکی در حاشیه بالاتر رفتند، حاشیه سود شرکت‌ها محدودتر شد و به نظر می‌رسد بنگاه‌ها آماده‌اند هزینه‌ها را به‌صورت انتخابی به مصرف‌کنندگان منتقل کنند. در مجموع، شاخص‌های بهای مصرف‌کننده (CPI) و تولیدکننده (PPI) ماه ژوئیه داستان کاهش نامتوازن تورم را تقویت کردند و گزینه‌های سیاست گذاری فدرال رزرو را در شرایط نامطمئن پیرامون تعرفه‌ها، قدرت قیمت‌گذاری و توانایی خانوارها در تحمل افزایش‌های بیشتر قیمت حفظ کردند.

جزئیات داده های تورم ترکیبی از سیگنال‌های متفاوت را نشان داد. شاخص اصلی تورم در ژوئیه ۰٫۲ درصد و تورم هسته‌ ۰٫۳ درصد نسبت به ماه قبل افزایش یافتند و سرعت ۱۲ماهه تورم هسته‌ای را به بالاترین سطح از فوریه رساند. فشارهای قیمتی گسترده بود؛ تورم کالاها ۰٫۲ درصد و خدمات ۰٫۴ درصد رشد کردند، در حالی که تورم سالانه در ۲٫۷ درصد ثابت ماند و بیش از یک سال است که در محدوده ۲٫۳ تا ۳٫۰ درصد نوسان دارد؛ وضعیتی که نشان می‌دهد شرکت‌ها بخش قابل توجهی از هزینه‌های ناشی از تعرفه‌ها را تاکنون جذب کرده‌اند. در میان اجزای سبد هزینه ها، انرژی ۱٫۱ درصد کاهش یافت و مسکن ۰٫۲ درصد افزایش پیدا کرد؛ تورم هسته‌ مصرف کننده نیز ۰٫۳ درصد ماهانه و ۳٫۱ درصد سالانه بود که نشان‌دهنده پایداری تورم در خدمات به‌ویژه مراقبت‌های پزشکی و بلیت هواپیماست. غافلگیری بزرگ‌تر از شاخص تورم تولیدکننده آمد. تورم تولید کننده (PPI)، در ژوئیه ۰٫۹ درصد ماهانه و ۳٫۳ درصد سالانه افزایش یافت، قوی‌ترین رشد ۱۲ماهه از فوریه، که ناشی از حاشیه سود خدمات و رشد ۰٫۷ درصدی کالاها بود. شاخص هسته‌ PPI (بدون غذا، انرژی ) ۰٫۶ درصد بالا رفت و خدمات تجاری ۲٫۰ درصد جهش کردند که نشان‌دهنده مقاومت بیشتر در برابر فشار حاشیه سود و افزایش ریسک انتقال هزینه‌هاست—انتقالی که به‌احتمال زیاد تدریجی خواهد بود، و با توجه به نوسانات تعرفه‌ها،  تقاضا هنوز محتاط است.

مصرف در سه‌ماهه سوم شروعی قوی داشت. فروش خرده‌فروشی در ژوئیه ۰٫۵ درصد رشد کرد، در حالی که آمار ژوئن به ۰٫۹ درصد بازبینی شد؛ گروه کنترل نیز ۰٫۵ درصد افزایش یافت. افزایش فروش خودرو و قیمت‌های بالاتر کالاها، رشد اسمی را بیشتر از حجم واقعی بالا برد، در حالی که رویدادهای تبلیغاتی و خریدهای پیش از تعرفه نیز به‌طور مقطعی به ورند مصرف کمک کردند. با این حال، روند ضعیف‌تر در کالاهای اختیاری در نیمه اول سال، تعدیل بازار کار و قیمت‌های همچنان بالا، ریسک کاهش سرعت مصرف در نیمه دوم سال را حفظ می‌کند، چرا که شرکت‌ها در اجرای افزایش قیمت‌ها رویکردی محتاطانه اتخاذ کرده‌اند.

از سمت عرضه، تولیدات صنعتی در ژوئیه تقریباً ثابت بود. گزارش G.17 فدرال رزرو نشان داد تولیدات صنعتی ۰٫۱ درصد کاهش یافته است؛ معدن و خدمات عمومی افت داشتند و تولیدات کارخانه‌ای بدون تغییر ماند. نرخ استفاده از ظرفیت تولید به ۷۷٫۵ درصد کاهش یافت که نشان‌دهنده پاینی تر ماندن اندک ظرفیت بلااستفاده است. شاخص اعتماد مصرف‌کننده دانشگاه میشیگان در داد های مقدماتی آگوست به ۵۸٫۶ کاهش یافت (از ۶۱٫۷)، انتظارات تورمی یک‌ساله در ۴٫۹ درصد و پنج‌ساله در ۳٫۹ درصد تثبیت شد. همچنین ادعاهای اولیه بیکاری در حدود ۲۲۴ هزار مورد، همچنان با بازاری فشرده سازگار است و مدل GDPNow فدرال آتلانتا انتظار رشد ۲٫۵ درصدی برای سه‌ماهه سوم را حفظ کرد.

واکنش بازارها محتاطانه بود. امیدها برای یک کاهش بزرگتر نرخ بهره در سپتامبر پس از انتشار PPI کمرنگ شد، در حالی که احتمال بالای یک کاهش استاندارد ۲۵ واحدی باقی ماند. دلار آمریکا در آستانه انتشار  CPI، PPI  و خرده‌فروشی تقویت شد، اما پس از داده‌های ضعیف اعتماد مصرف‌کننده، که نشان دهنده بازتابی از کشمکش میان تاب‌آوری رشد و ریسک‌های تورمی است، بخشی از این رشد را پس داد

چشم‌انداز هفتگی اقتصاد در ایالات متحده

در حالی که انتشار داده‌های  CPI، PPI  و خرده‌فروشی ماه ژوئیه پشت سر گذاشته شده، سرمایه‌گذاران این هفته بر چهار مورد تمرکز خواهند کرد: سلامت بخش مسکن، نبض سلامت کسب‌وکار، اصطکاک‌های بازار کار و سیگنال‌دهی سیاست گذاران فدرال رزرو. داده‌های مسکن—شروع‌ها و مجوزها و فروش خانه‌های موجود—به‌ویژه برای ارزیابی این موضوع مهم هستند که آیا نرخ‌های بالاتر وام مسکن و فشار بر توان خرید در حال مهار تورم مسکن هستند یا خیر، زیرا این بخش مهم‌ترین محرک خدمات هسته‌ در مسیر کاهش تورم محسوب می‌شود. بازگشت جزئی در صدور مجوزها همراه با ثبات یا ضعف در شروع پروژه‌ها با روایت «کاهش تدریجی تورم» سازگار خواهد بود و ریسک صعودی تورم مسکن در شاخص CPI را در پاییز کاهش می‌دهد (تورم مسکن در CPI ژوئیه ۰٫۲ درصد افزایش ماهانه داشت)

مسکن. پیش‌بینی می‌شود شروع ساخت‌وساز مسکن در ژوئیه حدود ۱٫۶ درصد کاهش یابد، زیرا ساخت‌وساز تک‌خانواری همچنان ضعیف است. بخشی از جهش ۳۰ درصدی ساخت‌وساز چندخانواری در ژوئن پس از رشد ۴٫۶ درصدی کل پروژه‌ها تعدیل می‌شود. مجوزهای تک‌خانواری از مارس تا ژوئن ۱۰٫۹ درصد کاهش یافت که ناشی از ضعف تقاضا و عرضه بالای خانه‌های نوساز بود، در حالی که پر وژه های چندخانواری همچنان با توجه به تقاضای بالای اجاره در شرایط دشوار توان خرید حمایت می‌شود. نظرسنجی انجمن ملی سازندگان خانه (NAHB)  نشان می‌دهد ۳۸ درصد از سازندگان تک‌خانواری در ژوئیه قیمت‌ها را کاهش داده‌اند که بیانگر چالش تقاضاست. چشم‌انداز این است که بخش چندخانواری نسبتا قوی باقی بماند و کاهش جزئی نرخ وام مسکن بتواند به‌تدریج به ساخت‌وساز تک‌خانواری نیز کمک کند. در سمت معاملات مجدد، فروش خانه‌های موجود در ژوئن ۲٫۷ درصد نسبت به ماه قبل کاهش یافت و به نرخ سالانه ۳٫۹۳ میلیون رسید—کمترین سطح ۱۰ ماهه—در حالی که عرضه بیشتر باعث خنک شدن روند افزایش قیمت شد و برخی بازارها (تامپا، آستین، سان‌فرانسیسکو) کاهش قیمتی آشکاری داشتند. برای ژوئیه انتظار می‌رود فروش‌ها ۰٫۵ درصد دیگر کاهش یافته و به نرخ سالانه ۳٫۹۱ میلیون برسد؛ افت نرخ وام در اوایل آگوست ممکن است خریداران را در ادامه جذب کند اما در این گزارش تأثیری نخواهد داشت.

فعالیت کسب‌وکارها. شاخص‌های مقدماتی S&P Global (تولید، خدمات، ترکیبی) ارزیابی به‌موقعی از تقاضا، قدرت قیمت‌گذاری و استخدام ارائه خواهند داد. پس از کاهش ۰٫۱ درصدی تولید صنعتی در ژوئیه، سفارشات جدید ضعیف‌تر یا رشد سریع‌تر هزینه‌های ورودی پیام PPI را تأیید می‌کند که فشارهای سمت عرضه در حال تقویت است حتی زمانی که تورم سرفصل کاهش می‌یابد. برعکس، تولید قوی و شاخص‌های قیمت پایین‌تر از یک «انتقال پاک» حمایت می‌کند که در آن فدرال رزرو می‌تواند نرخ‌ها را کاهش دهد بدون آنکه تورم دوباره شعله‌ور شود.

بازار کار. ادعاهای بیکاری هفتگی در روز پنج‌شنبه همچنان شاخص کلیدی خواهند بود. ادعاهای اولیه در محدوده پایین ۲۲۰ هزار مورد با بازاری همچنان فشرده سازگار است؛ یک قرائت ملایم دیگر، شتاب مصرفی را که در رشد ۰٫۵ درصدی خرده‌فروشی ژوئیه برجسته شد، تقویت خواهد کرد، حتی اگر اعتماد مصرف‌کننده پایین بماند. افزایش در ادعاهای مستمر—که احتمالا نشانه رشد کندتر دستمزدها و درآمد در سه‌ماهه چهارم است—به‌عنوان عامل متمایل به سیاست پولی انبساطی تلقی خواهد شد.

سیگنال‌دهی سیاست های پولی. انتشارات و سخنرانان فدرال رزرو در مرکز توجه خواهند بود. بازارها در حال حاضر احتمال بالایی برای یک کاهش ۲۵ واحدی در نشست سپتامبر قیمت‌گذاری کرده‌اند، در حالی که پس از PPI  داغ، احتمال کاهش ۵۰ واحدی کاهش یافته است. تأکید بر «مدیریت ریسک»—متعادل‌سازی پیشرفت در کاهش تورم با ریسک‌های رشد—احتمالا بازده اوراق کوتاه‌مدت را محدود کرده و از اوراق بلندمدت حمایت می‌کند؛ در مقابل، چرخش به سمت «صبر» می‌تواند بازده أوراق قرضه و دلار را تا پایان ماه تقویت کند.

انتظارات در وال‌استریت

بازار سهام با خوش‌بینی محتاطانه وارد هفته جدید می‌شود و شاخص S&P 500 احتمالا در محدوده‌ای نسبتا باریک با تمایل اندک به پایین معامله خواهد شد. رهبران حوزه تکنولوژی و هوش مصنوعی در معرض ریسک سوی سود قرار دارند، به‌ویژه اگر راهنمایی‌های آتی لحن انقباضی‌تری به خود بگیرد. در شاخص نزدک، ریسک اصلاح تکنیکال به شکل پرچم وجود دارد؛ تأیید این سناریو با شکست پایدار زیر محدوده فیبوناچی ۵۰ درصد در نزدیکی سطح ۲۰,۰۰۰ خواهد بود. سطوح حمایتی کلیدی به‌ترتیب در ۲۲,۲۵۰، ۲۲,۰۰۰ (محور اصلی) و ۲۱,۰۰۰ قرار دارند.

سناریوهای دلار آمریکا

مسیر شاخص دلار (DXY) به داده‌های PMI و بخش مسکن بستگی دارد: رشد قوی‌تر دلار را تقویت می‌کند و ضعف رشد آن را تضعیف می‌سازد. سناریوی پایه ریسک‌های اندکی به سمت نزول دارد، به سمت حمایت نزدیک سطح ۹۷، در صورتی که داده‌های مسکن روند کاهش تورم را تأیید کند و بازارها کاهش‌های پرشتاب‌تری در نرخ بهره را قیمت‌گذاری کنند؛ با این حال، جریان‌های امن سرمایه می‌توانند کاهش قیمت ها را محدود سازند. از منظر تکنیکال، شاخص RSI در حوالی ۴۶ در وضعیت خنثی-ضعیف قرار دارد؛ حرکت پایدار بالای سطح ۹۸ اهداف ۹۹ و سپس ۱۰۱ را فعال می‌کند. نوسان‌پذیری (VIX) احتمالا در محدوده ۱۵ تا ۱۶ باقی می‌ماند، اما ممکن است در واکنش به داده‌ها یا تحولات ژئوپلیتیکی جهش کند، به‌ویژه آنکه نقدینگی ضعیف در اواخر تابستان می‌تواند غافلگیری‌ها را تشدید کند.

بررسی و انتظارات اقتصادی منطقه یورو

منطقه یورو همچنان در وضعیت رکود خفیف به سر می‌برد. تولیدات صنعتی در ماه ژوئن نسبت به ماه قبل 0.4% کاهش یافته و در مقایسه سالانه 1.1% افت داشتند، که این ضعف به صورت گسترده در کالاهای مصرفی و صنایع پرمصرف انرژی مشاهده شد. تولید ناخالص داخلی سه‌ماهه دوم تنها 0.1% رشد فصلی ثبت کرد که نشان می‌دهد موانع ناشی از تجارت خارجی و کاهش سرمایه‌گذاری، قدرت بخش خدمات را خنثی کرده است. نرخ تورم هماهنگ‌شده مصرف‌کننده (HICP) در ماه ژوئیه در سطح 2.2% سالانه قرار گرفت که نزدیک به هدف بانک مرکزی اروپاست، اما شاخص‌های زیربنایی کمی قوی‌تر باقی ماندند و همین امر سبب شده بانک مرکزی اروپا سیاستی محتاطانه و تدریجی در پیش گیرد.

در آلمان، شاخص انتظارات اقتصادی ZEW از 52.7 در ماه ژوئیه به 34.7 کاهش یافت که نخستین افت در چهار ماه اخیر و پایین‌تر از پیش‌بینی 39.5 بود. فرانسه و ایتالیا وضعیت متناقضی نشان دادند؛ خدمات در حال تثبیت است اما تولیدات صنعتی به دلیل افزایش هزینه‌های ورودی و ضعف تقاضای خارجی محدود شده است.

در هفته پیش‌رو، داده‌های اولیه PMI اهمیت ویژه‌ای دارند تا مشخص شود آیا رکود بخش تولید در حال رسیدن به کف روند خود است و آیا تقاضای بخش خدمات می‌تواند ضعف کالاها را جبران کند یا خیر. این آمارها نخستین ارزیابی مهم پس از توافق تجاری اواخر ژوئیه میان اتحادیه اروپا و ایالات متحده است که بر اساس آن آمریکا تعرفه 15% بر اکثر واردات از اتحادیه اروپا (از جمله خودرو و قطعات) اعمال خواهد کرد؛ نرخی بالاتر از گذشته اما کمتر از حد انتظار بازار. اجماع نشان می‌دهد بهبود اخیر در اعتماد اقتصادی ممکن است موقتاً متوقف شود: PMI  بخش تولید حدود 49.5 (هنوز انقباضی)، خدمات 50.8 و ترکیبی 50.6—سطوحی که معمولاً نشانگر رشد ملایم و مثبت به جای رکود است. فراتر از تیترها، سفارشات جدید و صادراتی (حساس به تعرفه)، هزینه‌های ورودی و قیمت‌های خروجی (انتقال هزینه‌های انرژی و تجاری)، و همچنین اشتغال (نشانه‌های رشد دستمزدها) کلیدی خواهند بود.

از منظر سیاست پولی، با توجه به رشد ملایم تولید ناخالص داخلی و اشتغال در سه‌ماهه دوم و انتظار برای کاهش رشد دستمزدها همزمان با افت تورم زیربنایی، PMI  مطابق پیش‌بینی یا ضعیف‌تر می‌تواند زمینه‌ساز کاهش نرخ بهره بانک مرکزی اروپا در سپتامبر باشد. با این حال، ریسک صعودی وجود دارد که اعتماد پس از توافق تجاری مقاوم‌تر از انتظار ظاهر شود—به‌ویژه اگر زنجیره تأمین خودرو تثبیت شود و تقاضای خدمات پابرجا بماند—که در این صورت PMI قوی‌تر می‌تواند زمان‌بندی کاهش نهایی 25 واحد پایه‌ای نرخ بهره را به دسامبر موکول کند.

تفاوت میان شرایط کشورها کلیدی خواهد بود: آلمان به دلیل وابستگی به خودرو بیشترین حساسیت را به تعرفه‌ها دارد، در حالی که اقتصادهای متکی بر خدمات می‌توانند در صورت پایداری تقاضای داخلی ترکیب شاخص را تقویت کنند.

تأثیرات بر ارز و نرخ بهره: نرخ برابری یورو/دلار همچنان تابعی از تفاوت‌های رشد اقتصاد کلان و مسیر سیاست‌های پولی است. در آغاز هفته، نتیجه متعادل PMI احتمالاً سقف رشد یورو را زیر مقاومت قبلی حفظ می‌کند، مشروط بر اینکه داده‌های آمریکا پابرجا بماند و انتظارات فدرال رزرو حول کاهش 25 واحد پایه‌ای باقی بماند. غافلگیری نزولی در PMI احتمالاً بازده أوراق قرضه آلمان (Bund) را کاهش داده و اختلاف نرخ‌ها را بیشتر کرده و بر یورو فشار می‌آورد؛ در مقابل، غافلگیری مثبت می‌تواند اختلاف نرخ‌ها را محدود کرده و از یورو حمایت کند.

تصویر تکنیکال (یورو/دلار): با وجود کاهش پس از رسیدن به بالاترین سطح چندماهه بالای 1.18، شاخص‌های تکنیکال همچنان حالتی صعودی دارند. مقاومت اولیه نزدیک 1.1820 قرار دارد. در سمت نزولی، بازگشت دلار می‌تواند بر جفت ارز فشار وارد کند؛ شکست پایدار زیر 1.1570 نشانه تغییر جهت محسوب خواهد شد.

طلا — مرور بازار و چشم‌انداز

طلا در هفته گذشته عقب‌نشینی کرد زیرا غافلگیری شاخص قیمت تولیدکننده (PPI) و رشد قوی بخش خرده‌فروشی باعث افزایش بازده واقعی شد و احتمال کاهش بزرگ نرخ بهره فدرال رزرو در سپتامبر را کاهش داد. قیمت نقدی حدود 1.5% افت هفتگی ثبت کرد و در نزدیکی سطح 3,335 دلار در هر اونس تا پایان معاملات جمعه در نوسان بود. تقویت میان‌هفته دلار فشار بیشتری بر فلز زرد وارد کرد، هرچند پس از انتشار نظرسنجی دانشگاه میشیگان بخشی از این فشار کاهش یافت. جذابیت ساختاری طلا به‌عنوان پوششی در برابر ریسک‌های سیاست پولیی و ژئوپلیتیک همچنان پابرجاست، اما مسیر کوتاه‌مدت آن به شتاب رشد اقتصاد آمریکا و روند سیاست‌گذاری فدرال رزرو تا نشست سپتامبر وابسته است.

از منظر تورم، ثبات شاخص تورم مصرف کننده ژوئیه در سطح 2.7% سالانه و افت بخش انرژی عاملی حمایتی برای طلا بود، اما رشد 0.9% ماهانه (3.3% سالانه) PPI دوباره ریسک فشار هزینه‌ای را مطرح کرد. واکنش فدرال رزرو در این زمینه کلیدی است: اجماع هنوز دو کاهش نرخ در سال جاری را پیش‌بینی می‌کند، اما موازنه به سمت کاهش استاندارد 25 واحد پایه‌ای در سپتامبر تغییر کرده است و همین امر نقش حمایتی سیاست‌گذاری برای طلا را که در اوایل آگوست مشاهده شده بود، تضعیف می‌کند.

در بخش داده‌ها، گزارش‌های مربوط به مسکن و  PMIهای مقدماتی آمریکا جهت‌دهنده بازده واقعی و دلار خواهند بود. داده‌های ضعیف‌تر می‌توانند بازده واقعی أوراق قرضه را کاهش دهند و از طلا حمایت کنند، در حالی که غافلگیری‌های صعودی اثر معکوس خواهند داشت. اظهارنظرهای مقامات فدرال نیز تعیین‌کننده است: تأکید بر «مدیریت ریسک» و پیشرفت در روند کاهش تورم به نفع طلا خواهد بود، اما مقاومت در برابر مسیر سریع کاهش نرخ بهره می‌تواند سقف صعودی را محدود کند.

سناریوی پایه این است که با داده‌های متناقض از آمریکا، طلا احتمالاً در یک محدوده وسیع تثبیت شود، زیرا بازارها به کاهش استاندارد نرخ بهره در سپتامبر پایبند هستند. اگر PMIها کمتر از انتظار باشند و درخواست‌های بیکاری افزایش یابد، بازده واقعی می‌تواند کاهش یابد، دلار تضعیف شود و طلا دوباره اوج‌های اخیر را با چشم‌انداز حرکت به بالای 3,400 دلار آزمایش کند. در مقابل، PMIهای قوی و داده‌های محکم مسکن می‌تواند چشم‌انداز کاهش‌های متوالی را کمرنگ کرده، بازده و دلار را بالا ببرد و بر طلا فشار وارد کند.

لازم است توجه ویژه‌ای به شاخص دلار (DXY) و بازده اوراق محافظت‌شده در برابر تورم 10 ساله (TIPS) داشت، زیرا این دو عامل بخش عمده‌ای از نوسانات هفتگی طلا را توضیح می‌دهند. همچنین تقویت یورو ناشی از PMIهای قوی‌تر در منطقه یورو می‌تواند با فشار بر دلار به نفع طلا عمل کند.

تصویر تکنیکال: جفت XAU/USD همچنان در محدوده 3,300 تا 3,400 دلار قرار دارد. معامله خنثی و جانبی سناریوی اصلی است مگر اینکه قیمت به‌طور قاطع بالاتر یا پایین‌تر از این باندها شکسته شود.

نفت خام — مرور بازار و چشم‌انداز

نفت خام در هفته گذشته با فشارهایی از سمت اقتصاد کلان مواجه شد. قرارداد ماه پیش روی  WTI در محدوده پایین 60 دلار نوسان کرد زیرا دلار قوی‌تر پس از غافلگیری PPI و نگرانی‌های تازه درباره رشد اقتصادی به همراه افزایش ذخایر نفتی آمریکا بخشی از حمایت ناشی از انضباط عرضه اوپک+ را خنثی کرد. قیمت نقدی WTI هفته را در نزدیکی 62 دلار به پایان رساند.

اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) گزارش داد که ذخایر نفت خام ایالات متحده در هفته منتهی به 9 آگوست  3.036 میلیون بشکه افزایش یافت، در حالی که انتظار می‌رفت 0.9- میلیون بشکه کاهش یابد، و افت 3.029 میلیون بشکه‌ای هفته قبل را معکوس کرد. ذخایر کل فرآورده‌های نفتی تجاری 7.5 میلیون بشکه رشد داشت. ذخایر کوشینگ با 0.045+ میلیون بشکه افزایش جزئی همراه شد. مصرف پالایشگاه‌ها 56+ هزار بشکه در روز بالا رفت، اما نرخ استفاده 0.5 درصد کاهش یافت که نشان‌دهنده تعمیرات فصلی یا وقفه‌های عملیاتی است. واردات نفت خام نیز 699+ هزار بشکه در روز افزایش یافت. در بخش فرآورده‌ها، ذخایر بنزین 0.792- میلیون بشکه کاهش یافت (انتظار 1- میلیون بشکه) در حالی که تولید بنزین تقریباً ثابت ماند (10+ هزار بشکه در روز).

گزارش بیکر هیوز نشان داد تعداد دکل‌های فعال نفتی آمریکا یک واحد افزایش یافت و به 412 رسید؛ تعداد کل دکل‌ها نیز 539 بود که تقریباً بدون تغییر هفتگی است. این افزایش جزئی در دکل‌های نفتی نشان می‌دهد تولیدکنندگان با احتیاط نسبت به قیمت‌های حمایتی و ثبات اقتصاد چاه‌ها واکنش نشان می‌دهند، در حالی که فعالیت گازی به دلیل ذخایر فراوان و قیمت‌های ضعیف همچنان محدود باقی مانده است. در مجموع، موضع بالادستی محتاطانه است — حفظ تولید بدون گسترش وسیع — زیرا اپراتورهای شیل بر بهره‌وری تولید و بازده سهامداران تمرکز دارند.

 احساس ریسک و دلار مسیر قیمت‌ها را در طول هفته هدایت خواهند کرد. قدرت دلار و بازدهی ناشی از PPI بر مجموعه انرژی فشار وارد کرد و سپس پس از داده‌های ضعیف‌تر اعتماد مصرف‌کننده بخشی از این فشار کاهش یافت.

شاخص های PMI  آمریکا و داده‌های بخش مسکن چشم‌انداز تقاضا را شکل خواهند داد. داده‌های قوی‌تر می‌توانند از حاشیه سود پالایش و شاخص‌های تحرک حمایت کنند، در حالی که ارقام ضعیف‌تر نگرانی‌های تخریب تقاضا را زنده می‌کنند. گزارش‌های هفتگی EIA و API باید با دقت دنبال شوند — یک افزایش دیگر به‌ویژه در بنزین و دیزل سقف رشد قیمت ها را محدود می‌کند، در حالی که کاهش ذخایر نشان‌دهنده پایداری تقاضا در اواخر تابستان خواهد بود.

کاهش ذخایر فرآورده‌ها همراه با  PMIهای بهتر و دلار ضعیف‌تر → WTI می‌تواند به سمت محدوده بالای 60 دلار حرکت کند زیرا خوراک پالایشگاه‌ها با ثبات تقاضا را تقویت می‌کند. افزایش دوباره ذخایر نفت/فرآورده‌ها همراه با دلار قوی‌تر → WTI بار دیگر کف‌های اخیر را آزمایش کرده و منحنی قیمتی را تخت‌تر می‌کند و فشار بیشتری بر قیمت‌ها وارد می‌آورد.

 از منظر تکنکال، تمایل همچنان نزولی است زیرا شاخص RSI زیر 40 قرار دارد و علاقه خرید رو به کاهش است که نشان‌دهنده تداوم ریسک نزولی است. با این حال، WTI  سطح حمایتی در نزدیکی 60 دلار ایجاد کرده است؛ تا زمانی که این سطح حفظ شود، بازگشت به بالای 62 دلار محتمل باقی می‌ماند.

بیت‌کوین — مرور بازار و چشم‌انداز

 بیت‌کوین رهبری خود را در میان دارایی‌های ریسکی ادامه داد و برای مدت کوتاهی رکوردهای جدید بالای 120 هزار دلار ثبت کرد، اما پس از انتشار شاخص تولیدکننده (PPI) بالاتر از انتظار و تقویت دلار عقب‌نشینی کرد. این رشد همچنان بر پایه تقاضای قوی برای صندوق‌های ETF نقدی و فضای سیاست های پولی مساعدتر در ایالات متحده پابرجاست؛ حتی پس از اصلاح اواخر هفته، BTC  از ابتدای سال تاکنون به شکل چشمگیری افزایش یافته است. جریان ورودی به ETFها و داده‌های حجم معاملات همچنان از سناریوی صعودی حمایت می‌کنند. محصولات BTC و ETH در تابستان فعالیت بالایی داشتند، به‌طوری که در مقاطعی ورودی به ETH از BTC پیشی گرفت بدون آنکه سلطه بیت‌کوین به‌طور معنادار کاهش یابد. پذیرش نهادی مداوم — توسط صندوق‌های بزرگ و برخی تخصیص‌های خزانه‌داری — نقدشوندگی را بهبود داده و نوسانات ناشی از رویدادها را کاهش داده است.

بازار رمزارزها به داده‌های اقتصاد کلان حساس‌تر شده است. همان غافلگیری PPI که بر طلا و فناوری فشار آورد، قیمت بیت‌کوین را نیز پایین تر آورد، زیرا بازارها احتمال کاهش بزرگ نرخ بهره در سپتامبر را تعدیل کردند؛ در مقابل، داده‌های ضعیف‌تر احساسات و پایداری برآورد رشد تولید ناخالص داخلی به کاهش فشار کمک کرد. در هفته پیش رو، PMI ها، داده‌های بخش مسکن، و مسیر دلار/بازده واقعی احتمالاً محرک اصلی قیمت خواهند بود؛ دلار ضعیف‌تر و بازده واقعی پایین‌تر معمولاً با قدرت بیشتر BTC همبستگی دارند.

عوامل کلیدی قابل رصد

• جریان خالص ETFها (IBIT  و همتایان)
• رشد عرضه استیبل‌کوین‌ها
• نرخ‌های تأمین مالی  (Funding Rates)
• حق‌بیمه قراردادهای آتی  (Futures Basis)
• اخبار نظارتی (به‌ویژه در مورد تداوم دسترسی نهادی)

تصویر تکنیکال

 شاخص‌های روزانه همچنان صعودی باقی مانده‌اند. حمایت اولیه در نزدیکی 113,500 دلار قرار دارد و نقطه محوری کلیدی حوالی 109,000 دلار است. ثبات قیمت بالای این سطوح حمایتی، روند صعودی کلی را حفظ می‌کند.