چشم‌انداز جهانی بازارها در هفته‌ای کوتاه؛ روز شکرگزاری مبارک!

بازارها وارد هفته‌ای کوتاه به‌دلیل تعطیلات روز شکرگزاری در آمریکا می‌شوند؛ هفته‌ای که هم نقدشوندگی و هم نوسانات قیمتی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. با تعداد کمتر روزهای معاملاتی و مشارکت ضعیف‌تر بازیگران بازار، احتمال افزایش حرکات سریع و واکنش‌های حساس به تیترهای خبری—به‌ویژه در آستانه انتشار داده‌های مهم خبری و بانک‌های مرکزی—بیشتر خواهد بود.

بررسی هفتگی اقتصاد آمریکا — رشد مقاوم همراه با نشانه‌های واضح از تضعیف تدریجی

داده‌های اقتصادی این هفته آمریکا نشان دادند که اقتصاد در ظاهر همچنان مقاوم است، هرچند چندین شاخص بنیادین حاکی از ورود تدریجی به یک فاز ضعیف تر هستند. شتاب رشد هنوز توسط بخش خدمات، بهبود تراز خارجی و سرمایه‌گذاری تجاری نسبتاً پایدار—اما در حال تعدیل—حمایت می‌شود. با این حال، بازار کار، فعالیت بخش مسکن و بخش‌هایی از صنعت همچنان در حال نرم‌تر شدن هستند و تصویری متعادل‌تر اما ناهمگون از اقتصاد را در آستانه پایان سال شکل می‌دهند.

داده‌هایی که به‌دلیل تعطیلی دولت با تأخیر منتشر شدند، سیگنال‌های متفاوتی برای فدرال رزرو داشتند. گزارش اخیر اشتغال غیرکشاورزی نشان داد که ۱۱۹ هزار شغل جدید ایجاد شده، آمار ماه‌های قبل کاهش یافته و نرخ بیکاری به ۴.۴۴٪ افزایش یافته است—نشانه‌ای از کاهش تدریجی اما پیوسته در تقاضای نیروی کار. رشد دستمزدها نیز تعدیل شده و تنها ۰.۲٪ ماهانه و ۳.۸٪ سالانه افزایش یافته است، که با کاهش فشارهای تورمی سازگار است. همچنین، افزایش مطالبات بیکاری و داده‌های ADP درباره کاهش جزئی اشتغال بخش خصوصی، همگی بر بازاری دلالت دارند که هنوز کار می‌کند اما پویایی آن کمتر شده است.

با وجود این نشانه‌های ضعف در بازار کار، اعضای فدرال رزرو پیش از نشست دسامبر همچنان اختلاف‌نظر دارند. برخی حفظ نرخ‌ها را ترجیح می‌دهند، درحالی‌که برخی دیگر کاهش ۲۵ واحد پایه را برای حمایت از فعالیت اقتصادی مناسب می‌دانند. گزارش‌های بعدی CPI و اشتغال پس از نشست دسامبر منتشر می‌شوند، بنابراین سیاست‌گذاران ناچارند بر داده‌های ناقص و قیمت‌گذاری بازار تکیه کنند—که در پایان هفته احتمال کاهش نرخ را افزایش داد.

از نظر رشد، فعالیت کسب‌وکار همچنان مثبت است. شاخص‌های PMI در محدوده رشد باقی ماندند و بخش خدمات محرک اصلی بود، هرچند سیگنال‌های بخش تولید ناهمگون بودند. سفارشات کارخانه‌ای و کالاهای بادوام نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری متوسط، نه شتاب‌گرفته، بود. هزینه‌های ساخت‌وساز کمی بهبود یافت اما به‌دلیل هزینه‌های بالای تأمین مالی و مواد اولیه، همچنان نسبت به سال قبل پایین است. کسری تجاری کاهش یافت و ورود سرمایه خارجی قوی بود، که برآورد مدل GDPNow  بانک فدرال آتلانتا برای رشد سه‌ماهه چهارم را به ۴.۲٪ رساند—نشانه‌ای از تداوم مقاومت اقتصادی.

مسکن همچنان نقطه‌ضعف اصلی است؛ نرخ‌های بالای وام، تقاضا را محدود کرده و هم درخواست‌های وام و هم اعتماد سازندگان پایین مانده است. شرایط اعتباری نیز سخت و بازدهی بازارها بالا است—همه این موارد اثر منفی نرخ‌های بهره بالا را تشدید می‌کند.

در مجموع، اقتصاد آمریکا همچنان در مسیر رشد مقاوم اما به‌تدریج کندشونده قرار دارد، به‌اندازه‌ای قوی که از ریسک رکود کوتاه‌مدت جلوگیری کند، اما با نشانه‌های واضح از کاهش در اشتغال، دستمزد، مسکن و تولید. احتمالاً فدرال رزرو رویکردی صبورانه حفظ خواهد کرد زیرا اقتصاد از فاز داغ به‌سمت رشد پایدارتر و متعادل‌تر حرکت می‌کند.

چشم‌انداز اقتصادی آمریکا – هفته ۲۴ تا ۲۹ نوامبر ۲۰۲۵

هفته کوتاه پیش‌رو که به‌دلیل تعطیلات همراه با روز شکرگزاری است، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین هفته‌های سه‌ماهه چهارم مطرح می‌شود؛ زیرا فدرال رزرو آخرین مجموعه از داده‌های اقتصادیِ به‌تعویق‌افتاده را پیش از نشست ۹–۱۰ دسامبر دریافت می‌کند. با لغو انتشار CPI ماه اکتبر و انتشار CPI و گزارش اشتغال ماه نوامبر پس از جلسه کمیته سیاست گذاری، داده‌های این هفته—از جمله فروش خرده‌فروشی سپتامبر، شاخص قیمت تولیدکننده (PPI)، کالاهای بادوام، برآورد دوم GDP فصل سوم و تورم PCE سپتامبر و کل فصل—تأثیر بسیار سنگینی بر انتظارات سیاست پولی خواهند داشت.

بازارها این هفته را در شرایطی آغاز می‌کنند که اقتصاد آمریکا همچنان به‌طور چشمگیری مقاوم نشان می‌دهد. تولید ناخالص داخلی در سه‌ماهه دوم ۳.۸٪ رشد کرد و مدل GDPNow  بانک فدرال آتلانتا برای سه‌ماهه سوم رشد ۴.۲٪ را پیش‌بینی می‌کند. بازار کار نیز در سپتامبر عملکرد فراتر از انتظار داشت و ۱۱۹ هزار شغل جدید ایجاد شد و نرخ بیکاری به ۴.۴٪ رسید. با وجود این داده‌های قوی، سیاست‌گذاران فدرال به‌شدت دچار اختلاف نظر هستند. اظهارات کاملاً انبساطی رئیس بانک فدرال نیویورک، جان ویلیامز، احتمال کاهش نرخ بهره در دسامبر را از حدود ۴۰٪ به حدود ۷۰٪ افزایش داد و داده‌های هفته پیش رو را به عامل تعیین‌کننده تبدیل کرد.

انتشار داده های روز سه‌شنبه به فروش خرده‌فروشی سپتامبر مربوط می‌شود که نخستین تصویر شفاف از سرعت هزینه‌کرد مصرف‌کننده در اواخر فصل سوم را ارائه می‌دهد. انتظار می‌رود رشد ۰.۴٪ ثبت شود—ملایم اما همچنان مثبت—که بازتاب فشارهای وارد بر خانوارهای کم‌درآمد و میانه است. گزارش PPI—به‌جای CPI اکتبر—برای سنجش تورم سمت تولید اهمیت زیادی دارد. شاخص‌هایی همچون قیمت مسکن کیسی-شیلر، فروش خانه های موجود و اعتماد مصرف‌کننده نیز تصویری کامل از وضعیت تقاضا ارائه می‌دهند. اعتماد مصرف‌کننده همچنان ضعیف است: شاخص اعتماد کنفرانس بورد در اکتبر به ۹۴.۶ کاهش یافت و نگرانی‌ها درباره درآمد و شرایط شغلی افزایش یافت.

چهارشنبه مهم‌ترین سیلاب داده‌های هفته را به‌همراه دارد: سفارشات کالاهای بادوام، مطالبات بیکاری هفتگی، تجارت کالا، فروش خانه های جدید، PMI  شیکاگو، کتاب بژ و در رأس همه، PCE  و  Core PC. سرمایه‌گذاری تکنولوژی‌محور همچنان موتور قدرتمند رشد کالاهای بادوام است و انتظار می‌رود در سپتامبر نیز افزایش یابد. برای تورم، انتظار می‌رود Core PCE رشد ۰.۲٪ ماهانه داشته باشد و نرخ سالانه را در ۲.۹٪ نگه دارد—سازگار با روند کمتر شدن تدریجی تورم.

در مجموع، داده‌های PCE سپتامبر و فصل سوم احتمالاً روایت «فرود نرم» را تقویت می‌کنند: تورم در حال کاهش، رشد درآمد پایدار و هزینه‌کرد مصرف‌کننده در حال کند شدن. این ترکیب گرایش بازار را اندکی به سمت انبساطی شدن متمایل می‌کند—مگر اینکه داده‌های تورمی یا هزینه‌کرد قوی‌تر از انتظار ظاهر شوند که می‌تواند نگرانی‌ها درباره احتمال عدم کاهش نرخ در دسامبر را دوباره زنده کند.

دلار آمریکا و وال‌استریت در هفته پیش رو

در هفته پیش‌رو، دلار آمریکا و وال‌استریت هر دو به‌شدت وابسته به داده‌های  PCE، فروش خرده‌فروشی و کالاهای بادوام هستند. اگر داده‌ها یک ترکیب «فرود نرم» را تأیید کنند—تورم در حال کاهش و هزینه‌کرد کندتر اما همچنان مثبت—دلار احتمالاً در محدوده‌ای خنثی تا کمی ضعیف‌تر نوسان می‌کند و سهام آمریکا می‌توانند با تمایل اندک به رشد، تثبیت شوند. با این حال، هرگونه غافلگیری صعودی در تورم یا فعالیت اقتصادی می‌تواند دوباره قیمت‌گذاری «عدم کاهش نرخ» را فعال کرده و بازدهی‌ أوراق قرضه و دلار را بالاتر ببرد و فشار تازه‌ای بر ارزش‌گذاری‌های بالای سهام تکنولوژی و هوش مصنوعی وارد کند.

دلار آمریکا — وابسته به داده‌ها، با تمایل اندکی انبساطی اما همراه با ریسک صعودی

دلار آمریکا هفته را در حالی آغاز می‌کند که میان انتظارات نرم‌تر از فدرال رزرو و پایه‌های اقتصادی همچنان قدرتمند ایالات متحده گرفتار شده است. موضع فدرال رزرو همچنان کاملاً وابسته به داده‌هاست، با تمایلی جزئی به سمت تسهیل، به‌ویژه با پیشرفت در روند کاهش تورم و روایت کلی «فرود نرم». اگر داده‌های کلیدی این هفته—PCE، فروش خرده‌فروشی، کالاهای بادوام و مطالبات بیکاری—مطابق انتظارات منتشر شوند، بازار احتمالاً به سمت دیدگاهی اندکی انبساطی متمایل خواهد شد و شاخص دلار (DXY) در محدوده‌ای خنثی تا کمی پایین‌تر باقی می‌ماند. در چنین شرایطی، دلار همچنان حمایت می‌شود اما ظرفیت کافی برای آغاز یک رالی پایدار نخواهد داشت، زیرا موقعیت‌ها تا حدی سنگین شده‌اند.

با این حال، ریسک‌های صعودی قابل‌توجهی وجود دارد. هر ترکیبی از فروش خرده‌فروشی قوی‌تر، کنترل هسته‌ای محکم‌تر، شتاب گرفتن کالاهای بادوام/سرمایه‌گذاری، یا داده‌های چسبنده PCE می‌تواند به سرعت روایت کاهش نرخ را به چالش بکشد. چنین داده‌هایی بازدهی اوراق کوتاه‌مدت را بالاتر می‌برد و دلار را در برابر اغلب ارزها تقویت می‌کند.

چشم‌انداز تکنیکال

دلار آمریکا تا زمانی که بالای ۱۰۰.۰۰ باقی بماند، تمایل ملایم صعودی دارد. قیمت همچنان بالای خط روند صعودی کوتاه‌مدت و EMA20 قرار دارد. جهش اخیر در ۱۹–۲۰ نوامبر وارد یک فاز تثبیت فشرده بالای سطح ۱۰۰.۰۰ شده است.

• حمایت: ۱۰۰.۰۰، سپس ۹۹.۶۰–۹۹.۸۰
• مقاومت: ۱۰۰.۱۵–۱۰۰.۳۰
• مومنتوم: RSI نزدیک ۵۱ و OBV مسطح نشان‌دهنده کاهش شتاب، اما بدون سیگنال بازگشتی است.

به‌طور کلی، دلار با سوگیری خنثی تا کمی صعودی معامله می‌شود و حساسیت بالایی به داده‌های این هفته دارد.

وال‌استریت – خستگی درآمدی، حساسیت به داده‌ها و موقعیت‌گیری شکننده

بازارهای سهام آمریکا هفته را در وضعیتی حساس آغاز می‌کند؛ وضعیتی بین داده‌های کلان «خوب اما در حال کند شدن» و ابهام درباره حرکت بعدی فدرال رزرو. شاخص‌های رشد همچنان قابل‌قبول‌اند و تورم نیز به روند نزولی خود ادامه می‌دهد، که روایت «فرود نرم» را زنده نگه می‌دارد. با این حال، این شرایط هنوز به اطمینان در بازار تبدیل نشده است. سرمایه‌گذاران در محیطی حرکت می‌کنند که در آن شتاب درآمدی کاهش یافته و بازار نسبت به داده‌های کلان پیش‌رو بسیار حساس شده است.

داده‌های مهم این هفته—فروش خرده‌فروشی، سفارشات کالاهای بادوام و بازبینی GDP—تعیین خواهند کرد که اقتصاد از فاز «داغ به گرم» سرد می‌شود یا هنوز با سرعت واقعی ۳–۴ درصد رشد می‌کند. کند شدن متوسط اقتصاد، برای سهام مطلوب است، زیرا ریسک سیاست های فدرال را کاهش می‌دهد و از محیط تقاضای کنترل‌شده حمایت می‌کند. اما اگر داده‌ها بیش از حد قوی باشند—به‌ویژه در هزینه‌کرد یا سرمایه‌گذاری—بازار احتمالاً به‌سرعت انتظار کاهش نرخ را کنار می‌گذارد و به روایت «بالاتر برای مدت طولانی‌تر» بازمی‌گردد، که به ارزش‌گذاری سهام و اشتهای ریسک آسیب می‌زند.

نمای تکنیکال S&P 500

شاخص در کوتاه‌مدت زیر ۶۷۲۰ همچنان محتاط تا نزولی است. روند میان‌مدت هنوز صعودی است، اما رفتار اخیر قیمت نشانه یک اصلاح واضح پس از ناکامی در نزدیک ۶۹۰۸ است. مومنتوم ضعیف است؛ RSI نزدیک ۴۳ و قیمت در اطراف EMA20 نزولی قرار دارد. افزایش حجم فروش و OBV نوسانی نشان‌دهنده افزایش فشار توزیع است.

• مقاومت: ۶۷۲۰–۶۷۳۰، سپس ۶۹۰۸
• حمایت: ۶۶۲۰، و ناحیه تقاضای مهم در ۶۵۰۰–۶۴۲۰؛ شکست زیر ۶۴۲۰ مسیر را به‌سوی ۶۱۵۰ باز می‌کند.

در مجموع، وال‌استریت در یک دامنه محدود معامله می‌شود و جهت‌گیری آن به‌شدت به داده‌های این هفته وابسته است.

چشم‌انداز سیاست پولی نیوزیلند و RBNZ

بانک مرکزی (رزرو بانک) نیوزیلند (RBNZ) قرار است در هفته پیش رو تصمیم جدید سیاست پولی خود را اعلام کند و بازارها به‌طور گسترده انتظار یک کاهش نرخ ۲۵ واحد پایه را دارند که نرخ رسمی نقدینگی را به ۲.۲۵٪ می‌رساند. این اقدام در ادامه کاهش بزرگ‌تر ۵۰ واحد پایه در اوایل اکتبر است؛ کاهشی که به‌دلیل رشد اقتصادی ضعیف و نشانه‌های ظرفیت مازاد انجام شد. داده‌های اخیر نیز این تصویر نرم‌تر را تأیید کرده‌اند: اشتغال در سه‌ماهه سوم ۰.۶٪ نسبت به سال قبل کاهش یافته، نرخ بیکاری به ۵.۳٪ رسیده و رشد دستمزدها بیشتر کاهش یافته است—نشانه‌ای از افزایش رکود در بازار کار. اگرچه تورم عمومی کمی به ۳.۰٪ سالانه افزایش یافت، اما این رشد بیشتر ناشی از عوامل موقتی بود و فشارهای تورمی زیرسطحی همچنان محدود باقی مانده است. بنابراین، یک کاهش کوچک دیگر محتمل‌ترین سناریو است.

در سراسر اقیانوسیه، هر دو اقتصاد استرالیا و نیوزیلند به‌طور آشکار در یک فاز اواخر چرخه‌ای قرار دارند؛ با هزینه‌های نیروی کار که ثابت اما بدون شتاب‌اند، شاخص‌های تقاضا که رو به ضعف هستند و محیط جهانی که همچنان ریسک‌گریز است. دلار قوی آمریکا و افت تمایل به سهام تکنولوژی نیز به دلار استرالیا و نیوزیلند فشار وارد کرد و بازارهای سهام منطقه‌ای را ضعیف‌تر ساخت.

داده‌های داخلی نیوزیلند تصویری از تقاضای ضعیف و کاهش شتاب تورمی ارائه دادند. شاخص عملکرد خدمات به ۴۸.۷ افزایش یافت اما همچنان زیر ۵۰ باقی ماند—نشانه‌ای از ادامه انقباض در بخش خدمات. شاخص قیمت مواد غذایی ۰.۳٪ ماهانه کاهش یافت و روند سرد شدن تورم مصرف‌کننده را ادامه داد. شاخص‌های قیمت‌گذاری بالادستی نیز نرم بودند: PPI Input تنها ۰.۲٪ فصلی افزایش یافت و PPI Output در ۰.۶٪ ثابت ماند—هر دو کمتر از انتظارات و سازگار با فشار هزینه‌ای محدود.

از نظر مالی، سهم اوراق خارجی در ترازنامه RBNZ به ۵۸.۶٪ افزایش یافت که نشان‌دهنده تداوم ادغام با بازارهای جهانی است. در بازار ارز، دلار نیوزیلند عمدتاً همسو با همتایان منطقه‌ای معامله شد و تحت تأثیر ریسک‌گریزی جهانی و دلار قوی آمریکا قرار گرفت. داده‌های داخلی نیز حمایتی ارائه نکردند و لحن محتاطانه را تقویت کردند.

به‌طور کلی، نیوزیلند در یک دوره نرم اقتصادی قرار دارد—با خدمات ضعیف، تورم در حال کاهش و شرایط خارجی پایدار اما نه چشمگیر. از منظر سیاستی، این داده‌ها رویکرد «ثبات با تمایل ملایم به تسهیل» را تقویت می‌کنند، مادامی که بازار ارز بدون تنش باقی بماند. در کل منطقه اقیانوسیه، شرایط اقتصادی شبیه اقتصادهای کوچک، باز و اواخر چرخه است: بدون فشار بحرانی، اما با رشد آهسته‌تر، تقاضای ضعیف‌تر، و محدودیت برای جدا کردن از روندهای مالی جهانی—به‌ویژه با توجه به اینکه دلار قوی آمریکا عملکرد AUD و NZD را محدود می‌کند.

چشم‌انداز تکنیکال NZDUSD

جفت‌ارز NZDUSD تا زمانی که زیر ۰.۵۶۸۸ باشد، در وضعیت نزولی باقی می‌ماند و همچنان به روند نزولی خود پایبند است. مومنتوم ضعیف است (RSI حدود ۳۶)، OBV  رو به کاهش است و قیمت زیر خط روند نزولی قرار دارد.

• مقاومت: ۰.۵۶۸۸ / ۰.۵۸۲۸
• حمایت: ۰.۵۶۰۰–۰.۵۵۸۰، سپس سطح کلیدی ۰.۵۵۰۰

بازار طلا – چشم‌انداز هفتگی

طلا هفته را با پایه‌ای محکم آغاز می‌کند؛ پایه‌ای که از ورود مداوم سرمایه به ETFهای مبتنی بر طلای فیزیکی و خرید پایدار بانک‌های مرکزی حمایت می‌شود. با وجود این تقاضای ساختاری قوی، حرکات قیمتی همچنان در یک محدوده مشخص نوسان دارد، زیرا سرمایه‌گذاران منتظر داده‌های کلیدی آمریکا هستند—داده‌هایی که انتظارات بازار از تصمیم فدرال رزرو در نشست دسامبر را شکل می‌دهند. فلز زرد همچنان بالای سطح ۴,۰۰۰ دلار تمایل صعودی ملایمی دارد، اما تنها در صورت ثبت یک بسته‌شدن روزانه قوی بالای ۴,۱۰۰–۴,۱۲۰ دلار می‌توان یک سیگنال صعودی قطعی را در نظر گرفت.

از منظر بنیادی، چندین عامل همچنان از بازار حمایت می‌کنند. ETFهای طلای فیزیکی برای پنجمین ماه متوالی شاهد ورود سرمایه بودند و در ماه اکتبر حدود ۸.۲ میلیارد دلار جذب کردند—نشانه‌ای از تداوم تقاضای نهادی. در بازار آتی، موقعیت‌گیری سفته‌بازان کاهش یافته است؛ خالص موقعیت‌های خرید CFTC نسبت به سپتامبر پایین‌تر است اما همچنان مثبت مانده، به این معنا که بازار شلوغ نیست و فضای کافی برای افزایش پوزیشن‌های خرید در صورت مساعد شدن شرایط کلان وجود دارد. در همین حال، تقاضای بانک‌های مرکزی همچنان یک نیروی ساختاری قدرتمند است که معمولاً جلوی ریزش‌های عمیق را می‌گیرد.

در عین حال، طلا به‌شدت نسبت به بازده واقعی آمریکا و دلار حساس باقی مانده است. تعدیل اخیر در انتظارات کاهش نرخ بهره و ثبات نسبی دلار باعث شده محدودیت‌هایی در حرکت صعودی طلا در سقف محدوده فعلی ایجاد شود.

هفته کوتاه‌شده آمریکا به‌دلیل تعطیلات روز شکرگزاری می‌تواند نقدشوندگی کمتر و واکنش‌های اغراق‌آمیز به داده‌ها به‌همراه داشته باشد. مهم‌ترین محرک‌ها شامل: تورم PCE ماه اکتبر، کالاهای بادوام، مطالبات اولیه بیکاری، و برآورد دوم GDP فصل سوم هستند—همگی مستقیماً بر انتظارات نشست دسامبر اثر می‌گذارند. داده‌های به‌تعویق‌افتاده مانند PPI و فروش خرده‌فروشی، همراه با سخنرانی‌های متعدد اعضای فدرال رزرو، نیز می‌توانند احساسات بازار را تغییر دهند.

سناریوها

سناریوی صعود:  اگر PCE و داده‌های رشد نشانه‌هایی از تورم کمتر و فعالیت ضعیف‌تر نشان دهند، انتظارات کاهش نرخ تقویت شده، بازده واقعی کاهش می‌یابد و طلا احتمالاً دوباره سطح ۴,۱۰۰–۴,۱۲۰ را هدف قرار می‌دهد.
 سناریوی نزولی: هزینه‌کرد قوی‌تر یا تورم چسبنده می‌تواند بازده أوراق قرضه و دلار را بالا ببرد و قیمت را به سمت ۴,۰۲۰–۴,۰۰۰ دلار عقب براند. رالی مجدد دلار همچنان واضح‌ترین ریسک نزولی است.

چشم‌انداز تکنیکال

روند میان‌مدت همچنان صعودی است، زیرا قیمت بالای EMA50 (۳,۹۵۳ دلار) قرار دارد. نوسان کوتاه‌مدت در اطراف EMA20 (۴,۰۶۲ دلار) بیشتر یک توقف در روند است تا نشانه‌ای از بازگشت. مومنتوم خنثی است (RSI حدود ۵۲) و OBV کاهش فشار خرید را نشان می‌دهد، بدون اینکه الگوی معکوس شود.

سطوح کلیدی:

مقاومت: ۴,۱۰۰–۴,۱۵۰ دلار؛ بالاتر از آن ۴,۳۸۰ دلار.

حمایت: ۴,۰۴۵–۴,۰۰۰ دلار؛ پایین‌تر از آن ۳,۸۷۶ دلار.

بازار انرژی — وضعیت کنونی و چشم‌انداز هفتگی

بخش انرژی همچنان در یک فاز نرم قرار دارد؛ برنت در محدوده ۶۲ دلار و WTI در اواخر ۵۰ دلار معامله می‌شود—تصویری از بازاری که همچنان با عرضه سنگین و عدم قطعیت در سمت تقاضا روبه‌روست. ائتلاف اوپک+ افزایش ملایم تولید در دسامبر (حدود ۱۳۷ هزار بشکه در روز) را تأیید کرد اما با توقف افزایش‌های بیشتر در سه‌ماهه اول ۲۰۲۶ نگرانی خود را درباره مازاد عرضه زمستانی نشان داد. این توقف کمک کرده تا قیمت‌ها در کوتاه‌مدت تثبیت شوند، اما برای تغییر لحن کلی بازار از حالت نزولی کافی نبوده است. گزارش تازه STEO  اداره اطلاعات انرژی آمریکا نیز این روند را تأیید می‌کند و افزایش موجودی‌های جهانی تا سال ۲۰۲۶ را پیش‌بینی می‌کند—موضوعی که فشار قیمتی میان‌مدت را به سمت کاهش متمایل نگه می‌دارد. ریسک ژئوپلیتیک کمی فروکش کرده، هرچند عدم قطعیت درباره تحریم‌های روسیه همچنان نوسان دوطرفه ایجاد می‌کند. در مقابل، گاز طبیعی آمریکا (هنری هاب ~ ۴.۵ دلار)  به دلیل تقاضای فصلی گرمایش و رشد صادرات LNG قوی‌تر باقی مانده است.

حرکت قیمت‌ها در این هفته بیشتر نتیجه کشمکش میان تیترهای خبری و داده‌های بنیادی بود. بازار نفت پس از ازسرگیری صادرات روسیه از پایانه نووروسیسک در دریای سیاه، بخشی از رشد قبلی خود را از دست داد—اقدامی که ترس از اختلال عرضه را کاهش داد. با این حال، ریسک ژئوپلیتیک در پس‌زمینه افزایش یافت: اوکراین چند پالایشگاه مهم روسیه را هدف قرار داد و آمریکا تحریم‌های بیشتری علیه لوک‌اویل و روس‌نفت اعمال کرد و حتی درباره تحریم‌های ثانویه هشدار داد. این تحولات فوراً حجم عرضه را کاهش نمی‌دهند، اما فرایند لجستیک، بیمه و تأمین مالی را—به‌ویژه برای فرآورده‌ها—پیچیده‌تر می‌کنند و کف قیمتی برای نفت ایجاد می‌کنند.

داده‌های ذخایر نفتی آمریکا نامتوازن بودند. API از افزایش غیرمنتظره موجودی نفت خام خبر داد، اما EIA کاهش قابل‌توجه ۳.۴ میلیون بشکه‌ای را نشان داد و موجودی کوشینگ نیز کاهش یافت—عمدتاً به دلیل افت واردات. این موضوع به نفع WTI بود. بخش منفی گزارش، افزایش موجودی بنزین و تقطیری بود؛ با وجود تولید اندکی پایین‌تر، این افزایش‌ها نشان می‌دهند تقاضای نهایی در آستانه زمستان ضعیف است. شمار دکل‌های حفاری نیز اندکی افزایش یافت که بیشتر نشانه ثبات شیل است تا رشد تولید.

در هفته کوتاه‌شده پیش‌رو به‌دلیل روز شکرگزاری، نقدشوندگی کمتر می‌تواند نوسانات را تشدید کند. مهم‌ترین محرک‌ها شامل گزارش هفتگی نفت EIA و نشست ۳۰ نوامبر اوپک+ هستند. سناریوی پایه: نفت همچنان ضعیف و گاز همچنان حمایت‌شده باقی می‌ماند—مگر اینکه اوپک+ سیگنال سخت‌گیرانه‌تری بدهد. ریسک صعودی از سوی تنگ‌تر شدن موجودی فرآورده‌ها یا اختلالات جدید پدید می‌آید؛ ریسک نزولی از تداوم مازاد عرضه یا دلار قوی‌تر.

چشم‌انداز تکنیکال WTI

WTI  تا زمانی که زیر ۶۰–۶۱ دلار (منطقه EMA50) بماند، در روند نزولی واضح قرار دارد.

• حمایت: ۵۷ دلار؛ شکست آن مسیر را به ۵۵ و سپس ۵۲ باز می‌کند.
• مقاومت: ۶۰.۷–۶۱.۳ دلار، سپس ۶۳–۶۵ دلار.

در مجموع، بازار در اختیار فروشندگان است مگر اینکه WTI بتواند به شکل پایدار به بالای محدوده مقاومتی بازگردد.

بازار رمزارزها — وضعیت کنونی و چشم‌انداز هفتگی بیت‌کوین

بازار کریپتو همچنان در حال عبور از یک فاز اصلاحی ریسک‌گریز است؛ فازی که پس از جهش تند ماه اکتبر و تخلیه گسترده اهرم‌ها شکل گرفت. پس از اوج‌گیری اخیر، بازار وارد روند کاهش اهرم و سبک‌سازی پوزیشن‌ها شده و این موضوع باعث احتیاط در احساسات و افزایش نوسانات شده است. ارزش کل بازار حوالی ۲.۹۵ تریلیون دلار قرار دارد و سلطه ۵۶–۵۷ درصدی بیت‌کوین نشان می‌دهد که BTC همچنان محرک اصلی جهت‌گیری بازار است. خود بیت‌کوین در محدوده ۸۰ تا ۹۰ هزار دلار در حال تثبیت است و نوسانات شدید درون‌روزی نشان می‌دهد که ساختار پوزیشن‌ها شکننده و اعتماد سرمایه‌گذاران پایین است.

جریان ETFهای اسپات مهم‌ترین مانع بازار بوده است. ETF های اسپات بیت‌کوین آمریکا در این ماه شاهد خروج سرمایه سنگین بوده‌اند—به‌ویژه به دلیل بازخریدهای بزرگ از IBIT—که اعتماد برای خرید در اصلاح‌ها را تضعیف کرده است. اگرچه در چند جلسه اخیر ورودی‌های کوچک و نامنظم دیده شد، اما این روند هنوز پایدار نیست و نمی‌توان آن را نشانه‌ای از چرخش بازار دانست. در سطح گسترده‌تر، اتریوم و آلتکوین‌های بزرگ ضعیف‌تر از BTC  عمل کرده‌اند که نشان‌دهنده چرخش سرمایه به سمت نقدشوندگی بالاتر در دوره‌های تنش است. در بازار مشتقه، فاندینگ، بیسیس و اوپن‌اینترست کاهش یافته که ساختار بازار را پاک‌تر اما کم‌عمق‌تر می‌کند—این یعنی ریسک فروش اجباری کمتر است، اما سوخت لازم برای یک ریکاوری سریع هم کاهش یافته است.

در هفته پیش رو، بیت‌کوین و بازار گسترده‌تر همچنان در حال هضم این اصلاح مبتنی بر اهرم هستند. مسیر بازار به دو عامل بستگی دارد: نتایج داده‌های کلان آمریکا و ثبات جریان ETFها. با توجه به اینکه هفته آمریکا به‌دلیل روز شکرگزاری کوتاه‌تر است، نقدشوندگی می‌تواند ناهموارتر شده و حرکات اغراق‌آمیزتر شوند. مهم‌ترین عوامل بیرونی شامل تورم PCE، بازنگری GDP، کالاهای بادوام، مطالبات بیکاری و سخنرانی‌های فدرال رزرو هستند که همگی بر بازده واقعی و اشتهای ریسک اثر می‌گذارند. رفتار ETFها همچنان مستقیم‌ترین سیگنال بازار کریپتوست: خروجی‌های مستمر سقف حرکات را محدود می‌کنند و ورودی‌های پایدار روشن‌ترین نشانه صعودی کوتاه‌مدت خواهند بود. بازگشت اهرم نیز پس از موج لیکویید شدن اخیر می‌تواند جهت و سرعت حرکت را تغییر دهد.

چشم‌انداز تکنیکال BTC

بیت‌کوین تا زمانی که زیر ۹۵ تا ۱۰۰ هزار دلار قرار دارد، با سوگیری نزولی معامله می‌شود. ساختار بازار از اوایل اکتبر وارد روند نزولی پرقدرت شده و مجموعه‌ای از سقف‌های پایین‌تر و کف‌های پایین‌تر تشکیل داده است و میانگین‌های متحرک نیز چیدمان نزولی دارند. مومنتوم بسیار اشباع فروش (RSI حدود ۲۵) است—که احتمال یک بازگشت کوتاه‌مدت را بالا می‌برد—اما کاهش  OBV تأیید می‌کند توزیع (فشار فروش) همچنان ادامه دارد. حمایت اولیه نزدیک ۸۵ هزار دلار است، سپس ۸۰–۷۵ هزار دلار. مقاومت در ۹۰–۹۵ هزار دلار و سپس ۱۰۰–۱۰۴ هزار دلار قرار دارد.

به صورت کلی بازار در منطقه اشباع فروش قرار دارد و احتمال جهش‌های کوتاه‌مدت وجود دارد، اما برای تغییر روند نیاز به ثبات جریان ETFها و بازپس‌گیری محدوده ۹۵–۱۰۰ هزار دلار است.