اقتصاد جهانی پس از تعطیلی طولانی دولت آمریکا، هفته ۴۷ سال ۲۰۲۵

اقتصاد جهانی به‌سمت یک فرود نرم حرکت می‌کند؛ محیطی که با احتیاط، احساسات شکننده و شتاب نامتوازن همراه است. ایالات متحده همچنان عامل اصلی ثبات است؛ با رشد قوی اما شرایط مالی سخت‌تر، زیرا فدرال رزرو در برابر انتظارات برای کاهش نرخ بهره در کوتاه‌مدت مقاومت می‌کند. منطقه یورو رشد اندک اما باثبات، تورم در حال کاهش و بهبود در تجارت را نشان می‌دهد که باعث می‌شود بانک مرکزی اروپا محتاط باقی بماند. چین همچنان بزرگ‌ترین ریسک نزولی است؛ با تولیدات صنعتی ضعیف، مصرف کم‌رمق داخلی، افت سرمایه‌گذاری و فشارهای پایدار در بخش مسکن.

ایالات متحده

اقتصاد آمریکا همچنان نشانه‌هایی از پایداری و حرکت غیر‌ رکودی را نشان می‌دهد، اما بازارهای مالی این هفته با یک واقعیت سخت مواجه شدند: فدرال رزرو هنوز آماده تسهیل سیاست های پولی نیست و خوش‌بینی نسبت به کاهش نرخ بهره به‌سرعت در حال کمرنگ شدن است. این هفته با باز تعریف سیاست‌های پولی، تشدید نوسانات جهانی و نخستین نشانه‌ها از کاهش تدریجی شتاب اقتصاد آمریکا تعریف شد—هرچند این کاهش هنوز فاصله زیادی با یک افت جدی یا رکود دارد.

بررسی اقتصاد ایالات متحده

بازارهای مالی این هفته در غیاب انتشار داده‌های جدید اقتصادی، به‌طور گسترده بر سخنرانی‌های متعدد مقامات فدرال رزرو تمرکز کردند و پیام اصلی روشن بود: سیاست‌گذاران نسبت به انجام یک کاهش نرخ دیگر در نشست دسامبر مرددتر شده‌اند. چند عضو بانفوذ باسابقه رأی‌دهی—از جمله رئیس بانک فدرال سنت‌لوئیس، «موسالم»، و رئیس بانک فدرال بوستون، «کالینز»—لحن تهاجمی‌تری اتخاذ کرده و تأکید کردند که ریسک‌های تورمی همچنان بالاست و سیاست پولی باید فعلاً در سطح انقباضی باقی بماند. در مقابل، «میران» همچنان از کاهش ۵۰ واحد پایه دفاع می‌کند، اما لحن کلی ارتباطات آن‌قدر متمایل به سیاست‌های سخت‌گیرانه بود که احتمال ضمنی بازار برای کاهش نرخ بهره در دسامبر از ۶۳٪ به ۴۲٪ سقوط کرد.

این تغییر ناشی از دو عامل است: نخست، کاهش دید نسبت به وضعیت بازار کار به‌دلیل تعطیلی طولانی دولت؛ و دوم، نشانه‌هایی که حاکی از رشد اقتصادی فراتر از انتظار است. داده‌های جایگزین نشان می‌دهد درخواست‌های بیمه بیکاری مطابق الگوهای فصلی در حال حرکت است و بازار کار به‌تدریج در حال خنک شدن اما نه تضعیف شدن است. در همین حال، رشد تولید ناخالص داخلی فصل سوم در مسیر ثبت حدود ۳.۵٪ قرار دارد و این نگرانی را در برخی مقامات فدرال رزرو ایجاد کرده که شاید سیاست پولی به اندازه کافی محدودکننده نباشد تا تورم را به سمت هدف ۲٪ بازگرداند.

با این حال، انتظار می‌رود شتاب اقتصادی در اواخر ۲۰۲۵ و اوایل ۲۰۲۶ کاهش یابد. هزینه‌کرد مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاری کسب‌وکارها احتمالاً تحت فشار بازار کار ملایم‌تر، رشد کندتر درآمدها، هزینه‌های بالای استقراض و عدم‌قطعیت فزاینده کاهش پیدا کند. شاخص خوش‌بینی کسب‌وکارهای کوچک NFIB به ۹۸.۲ سقوط کرد—کمترین سطح از آوریل—زیرا شرکت‌ها از افت فروش، تداوم فشارهای هزینه‌ای و احتیاط بیشتر نسبت به تقاضا گزارش می‌دهند، هرچند روند استخدام قوی مانده است. فروش خرده‌فروشی طبق داده‌های Redbook با رشد ۵.۹٪ سالانه همچنان نشان‌دهنده مصرف مقاوم اما در حال تعدیل است.

داده‌های مسکن نیز همین تصویر را تأیید می‌کند: نرخ وام ۳۰ساله MBA به ۶.۳۴٪ افزایش یافت، اما درخواست‌های وام اندکی رشد کرد و نشان داد که بازار مسکن حساس به نرخ بهره است، اما فروپاشی در کار نیست.

واکنش بازارهای مالی سریع بود. بازدهی اوراق خزانه‌داری افزایش یافت—بازده ۱۰ساله حدود ۴.۱۲٪ و بازده دوساله نزدیک به ۳.۵۹٪—هرچند تقاضای پناهگاه امن بخش از این افزایش را خنثی کرد. اشتهای ریسک کاهش یافت، سهام عقب نشستند و دارایی‌های پرریسک به‌ویژه کریپتو تحت فشار قرار گرفت. طلا از جریان‌های نیاز به پناهگاه امن سود برد و نفت با نوسانات بالا در فضای ریسک‌گریزی قرار داشت.

چشم‌انداز اقتصادی ایالات متحده

هفته پیشِ‌رو به‌شدت بر این موضوع متمرکز خواهد بود که داده‌های جدید چگونه انتظارات برای نشست دسامبر فدرال رزرو را شکل می‌دهند؛ در حالی که اقتصاد آمریکا همچنان مقاوم است، اما سطح اعتماد به‌طور فزاینده‌ای شکننده شده است. پس از دومین کاهش ۲۵ واحد پایه‌ای نرخ بهره در سال—که نرخ وجوه فدرال را به محدوده ۳.۷۵ تا ۴.۰۰ درصد رساند—مقامات تأکید کردند که کاهش دیگری در دسامبر «قطعی نیست». با حساسیت شدید بازارها نسبت به هر تغییری در روایت رشد و تورم، داده‌های این هفته تعیین می‌کند که آیا سیاست‌گذاران آماده ادامه کاهش نرخ بهره هستند یا ترجیح می‌دهند مکث کنند.

دید اقتصادی همچنان به‌دلیل تعطیلی طولانی دولت فدرال مبهم است؛ این تعطیلی انتشار داده‌های کلیدی را به تأخیر انداخته و بر احساسات عمومی فشار وارد کرده است. روان‌شناسی مصرف‌کننده به‌ویژه آسیب‌پذیر است: نظرسنجی دانشگاه میشیگان به‌سمت نزدیک‌ترین سطوح تاریخی خود کاهش یافته، زیرا خانوارها به تنش‌های سیاسی، تعرفه‌ها و فشار هزینه‌های زندگی واکنش نشان می‌دهند. با این حال، شاخص‌های بخش خصوصی همچنان رشد معتدل و غیر رکودی را نشان می‌دهند و خرده‌فروشان بزرگ انتظار دارند هزینه‌کرد تعطیلات از یک تریلیون دلار فراتر رود—هرچند با سرعت کمتر و رفتار بسیار حساس به قیمت.

در این فضای ترکیبی، داده‌های ۱۷ تا ۲۲ نوامبر مسیر اقتصاد کلان را «تکمیل» می‌کنند، نه اینکه آن را از نو بنویسند. شاخص‌های تولید منطقه‌ای و ملی—مانند نظرسنجی امپایر استیت، شاخص فدرال فیلادلفیا، تولیدات صنعتی و PMIهای S&P Global—مشخص می‌کنند که آیا فعالیت کارخانه‌ها در برابر شرایط مالی سخت‌تر و احساسات ضعیف‌تر تاب آورده است یا خیر. داده‌های مسکن (آغاز ساخت، مجوزها و فروش خانه‌های موجود) دیدی روشن‌تر از اثر نرخ‌های بالای وام و عدم‌قطعیت بر ساخت‌وساز و تقاضا ارائه می‌دهد. علاوه بر این، صورت‌جلسه FOMC مربوط به نشست ۲۸–۲۹ اکتبر مهم‌ترین رویداد سیاستی هفته خواهد بود و نشان می‌دهد که اختلافات داخلی کمیته درباره کاهش‌های بیشتر و پایان برنامه کوچک‌سازی ترازنامه از ۱ دسامبر تا چه حد جدی است.

بازارها هفته را با جست‌وجوی تأییدی بر روایت «فرود نرم» آغاز می‌کنند: رشد آهسته اما پایدار، تورم در حال تعدیل، و فدرال رزروی که همچنان «باز» است اما متعهد به کاهش بیشتر نیست. داده‌های قوی‌تر از انتظار احتمال کاهش نرخ بهره را کم کرده و به دلار و بازدهی خزانه‌داری کمک می‌کند؛ داده‌های ضعیف‌تر یا لحنی متمایل‌تر به تسهیل در صورت‌جلسه، احتمال کاهش دسامبر را افزایش داده و به دارایی‌های ریسکی در اواخر نوامبر کمک می‌کند.

گزارش عقب‌افتاده اشتغال ماه سپتامبر—که انتظار می‌رود اواسط هفته منتشر شود—احتمالاً آخرین تصویر کامل بازار کار قبل از نشست دسامبر خواهد بود. ما انتظار رشد ملایم ۴۵ هزار شغل، نرخ بیکاری پایدار در حدود ۴.۳٪ و رشد دستمزد ماهانه ۰.۳٪ را داریم. هرچند این گزارش قدیمی خواهد بود، اما افزایش غافلگیرکننده نرخ بیکاری به سمت ۴.۴٪ می‌تواند استدلال برای یک کاهش دیگر را تقویت کند. به‌طور کلی، هفته پیش رو مرحله نهایی مسیر سیاست های فدرال رزرو در سال ۲۰۲۵ را شکل می‌دهد و بازار با حساسیت بالا به هر داده و سیگنال واکنش نشان خواهد داد.

دلار آمریکا و وال‌استریت در هفته پیش رو

هم دلار آمریکا و هم بازار سهام ایالات متحده در آستانه هفته‌ای پرنوسان و تیترمحور قرار دارند؛ هفته‌ای که داده‌های جدید و تغییر انتظارات درباره فدرال رزرو مسیر معاملات را تعیین می‌کنند. پس از موجی از سخنرانی‌های متمایل به سیاست انقباضی از سوی مقامات فدرال رزرو، احتمال کاهش نرخ بهره در دسامبر به زیر ۵۰٪ سقوط کرده—در حالی‌که تنها چند هفته پیش نزدیک به دو‌سوم بود. هرچند گزارش‌های قوی درآمدی فصل سوم—با رشد حدود ۱۷٪ سالانه و غلبه ۸۳٪ شرکت‌ها بر تخمین‌ها—به سهام کمک می‌کند، اما شاخص‌های اصلی همچنان بی‌ثبات‌اند؛ S&P500  در نوامبر کمی پایین‌تر قرار دارد و داوجونز تنها اندکی رشد کرده است. شاخص دلار نیز در محدوده ۹۹–۱۰۰ در حالت خنثی نوسان می‌کند و معامله‌گران میان عدم‌قطعیت فدرال رزرو و نبود برخی داده‌ها پس از تعطیلی دولت درگیر هستند.

چشم‌انداز دلار: خنثی تا اندکی صعودی، به‌شدت داده‌محور

انتظار می‌رود دلار آمریکا در یک محدوده با تمایل جزئی به صعود معامله شود؛ زیرا بازدهی‌های بالای ایالات متحده، مقاومت فدرال رزرو در برابر انتظارات برای تسهیل سریع، و محیط ریسکی شکننده جهانی—شامل نوسان سهام، ضعف کریپتو و تنش‌های ژئوپولیتیک—همگی از دلار حمایت می‌کنند.

داده‌های قوی‌تر—به‌ویژه در تولید، PMI، تولیدات صنعتی و بازار مسکن—روایت «عجله‌ای برای کاهش نرخ‌ها وجود ندارد» را تقویت کرده و شاخص DXY را بالا می‌برد، درحالی‌که فشار بر ارزهای پرریسک و اقتصادهای نوظهور افزایش می‌یابد. داده‌های ضعیف‌تر، بالعکس، احتمال کاهش دسامبر را زنده کرده و دلار را پایین می‌آورد—به‌ویژه در برابر ارزهای چرخه‌ای مانند دلار استرالیا، نیوزیلند و کانادا؛ در حالی که ین ژاپن در محیط ریسک‌گریز می‌تواند تقویت شود.

از منظر تکنیکال، دلار همچنان در یک روند صعودی میان‌مدت قرار دارد؛ با کف‌ها و سقف‌های بالاتر از ماه ژوئن. قیمت اکنون در یک فاز تثبیت در یک‌سوم بالایی محدوده ۱۰۱–۹۶ قرار دارد و حمایت ۹۸–۹۹ حفظ شده است—بنابراین ساختار کلی همچنان صعودی تا خنثی است. میانگین متحرک ۲۰روزه و RSI نیز نشان‌دهنده توقف در روند صعودی و نه بازگشت نزولی هستند. مقاومت کلیدی در ۱۰۰–۱۰۱ قرار دارد؛ و شکست پایدار زیر ۹۸ می‌تواند اصلاح عمیق‌تری را به سمت محدوده ۹۶ میانی فعال کند.

چشم‌انداز وال‌استریت

بازار سهام آمریکا هفته را در فضایی پرنوسان و محدود به یک محدوده آغاز می‌کند؛ فضایی که بیش از هر چیز تحت‌تأثیر تغییر انتظارات درباره فدرال رزرو و تداوم روند مثبت درآمدهای شرکت‌هاست. شاخص S&P500 هفته گذشته را کمی پایین‌تر به پایان رساند—پس از یک افت تند در میانه هفته و بازیابی بخشی از آن—در حالی که سهام مرتبط با هوش مصنوعی همچنان عامل اصلی نوسانات هستند. درآمدها و راهنمایی‌های شرکت‌های فناوری بزرگ همچنان بر احساسات بازار تسلط دارند و احتمال ایجاد نوسان‌های درون‌روزی پیرامون انتشار داده‌ها و سخنرانی‌های مقامات فدرال رزرو را افزایش می‌دهند.

از منظر بنیادی، بازار همچنان بر پایه سناریوی «فرود نرم» استوار است: سیگنال‌های رشد قابل‌قبول و نبود شوک‌های بزرگ تورمی، از خرید در اصلاح‌ها حمایت می‌کند—به‌ویژه در سهام با قابلیت رشدی باکیفیت و غول‌های تکنولوژی. در مقابل، داده‌های ضعیف‌تر می‌توانند نگرانی‌های رکودی را دوباره زنده کنند و فشار بر سهام چرخه‌ای را افزایش دهند، در حالی‌که سرمایه‌ها به‌سمت تکنولوژی بزرگِ دفاعی بازمی‌گردند. اگر مقامات فدرال رزرو همچنان لحن سخت‌گیرانه داشته باشند و احتمال کاهش نرخ در دسامبر به زیر ۵۰٪ سقوط کند، سهام احتمالاً با فشار مواجه می‌شود—به‌ویژه در بخش‌های حساس به نرخ بهره مانند سهام شرکت‌های کوچک، REIT ها و تکنولوژی با ارزش‌گذاری بالا. اما داده‌های ملایم‌تر یا لحن متمایل به تسهیل می‌تواند دوباره انتظارات برای کاهش نرخ بهره را تقویت کرده و از دارایی‌های ریسکی در اواخر نوامبر حمایت کند.

از نظر موقعیت‌گیری، پس از یک سال قوی (رشد دو رقمی S&P تا پایان اکتبر) و یک عقب‌نشینی جزئی در نوامبر، سرمایه‌گذاران در وضعیت محتاط اما نه نگران قرار دارند—و این محیط بیشتر مناسب «خرید در کف و فروش در سقف» است تا یک تغییر روند کامل.

تصویر تکنیکال داوجونز

داوجونز همچنان در یک روند صعودی میان‌مدت قرار دارد؛ روندی که پس از جهش V شکلِ قدرتمند از سقوط ماه مارس آغاز شد. قیمت اکنون در حال آزمون یک خط روند صعودی مهم در حوالی ۴۷,۰۰۰ است، و میانگین متحرک ۵۰روزه (~۴۶,۶۵۰) نیز به‌عنوان حمایت کلیدی عمل می‌کند. حفظ این سطوح چشم‌انداز را صعودی تا خنثی نگه می‌دارد و اجازه بازآزمایی مقاومت‌های ۴۸,۵۰۰–۴۹,۰۰۰ و حتی ۵۰,۰۰۰+ را می‌دهد. اما شکست قاطع زیر خط روند و EMA، ریسک نزول به محدوده ۴۵,۰۰۰–۴۵,۵۰۰ و در مرحله بعد به ناحیه حمایتی ۴۱,۹۵۰ را فعال می‌کند.

وضعیت اقتصاد منطقه یورو و چشم‌انداز هفتگی

اقتصاد منطقه یورو همچنان در مسیر رشد آهسته اما باثبات قرار دارد؛ با کاهش تورم، تقویت تدریجی تقاضای خارجی و بهبود متغیرهای تجاری. وقوع رکود در کوتاه‌مدت بعید به نظر می‌رسد، اما چشم‌انداز یک جهش قدرتمند نیز ضعیف است. برای بانک مرکزی اروپا، داده‌های اخیر امیدوارکننده‌اند اما هنوز برای آغاز یک چرخه تسهیل گسترده کافی نیستند؛ بنابراین رویکرد محتاطانه و وابسته به داده‌ها همچنان گزینه اصلی است.

بررسی اقتصادی منطقه یورو

آخرین داده‌ها نشان می‌دهد که منطقه یورو دوره‌ای از رشد ملایم اما پایدار را پشت سر می‌گذارد. تورم در حال کاهش است، بازار کار همچنان محکم باقی مانده و بخش خارجی نقش تقویتی غیرمنتظره‌ای داشته است. هرچند شتاب رشد پایین‌تر از سطوح تاریخی است، اما منطقه از رکود عمیق‌تر اوایل سال عبور کرده است.

رشد فصل سوم اندکی فراتر از انتظار بود—۰.۲٪ فصلی و ۱.۴٪ سالانه—که توسط بخش خدمات و تجارت خارجی پشتیبانی شد، هرچند تقاضای داخلی به‌دلیل شرایط مالی سخت همچنان ضعیف است. بازار کار نیز مطابق گذشته یکی از ارکان ثبات باقی مانده: اشتغال ۰.۱٪ فصلی و ۰.۵٪ سالانه افزایش یافته و مجموع شاغلان به ۱۷۰.۲۸ میلیون نفر رسیده است.

تورم به روند نزولی خود ادامه می‌دهد؛ تورم هسته در سطح ۲.۵٪ مانده اما در سطح ملی واگرایی‌ها مشهود است: آلمان ۲.۳٪، فرانسه زیر ۱٪ و اسپانیا بالای ۳٪.

تولیدات صنعتی هنوز شکننده است اما دیگر در حال بدتر شدن نیست. رشد ۰.۲٪ ماهانه و ۱.۲٪ سالانه در سپتامبر نشانه تثبیت است. ایتالیا نقطه روشن داده‌ها بود با جهش ۲.۸٪ ماهانه و ۱.۵٪ سالانه.
بخش خارجی اما قوی‌ترین سیگنال هفته بود: مازاد تجاری به ۱۹.۴ میلیارد یورو افزایش یافت—به لطف هزینه کمتر واردات انرژی، تقاضای خارجی خوب و یورو رقابتی.

شاخص‌های اعتماد تصویر ترکیبی اما باثبات را نشان می‌دهند. احساسات ZEW در آلمان ضعیف است، اما در سطح منطقه‌ای بهبود یافته. اعتماد مصرف‌کننده نیز در کشورهای مختلف متفاوت است اما روند کلی خوبی دارد. ذخایر مالی منطقه نیز با رسیدن به ۱.۷۱ تریلیون یورو تقویت شده است.

چشم‌انداز اقتصادی منطقه یورو

منطقه یورو با پس‌زمینه‌ای از تورم کاهشی، بهبود آرام شاخص‌های فعالیت و بهبود اعتماد وارد هفته جدید می‌شود. تورم اولیهٔ اکتبر ۲.۱٪ اعلام شد—کاهشی نسبت به ۲.۲٪ قبلی—که روند کاهش تدریجی را تأیید می‌کند. PMI ترکیبی نیز به ۵۲.۵ رسیده که بهترین عملکرد در بیش از یک سال است.

بانک مرکزی اروپا نرخ سپرده را در ۲.۰٪ ثابت نگه داشت و بر وابستگی تصمیمات آینده به داده‌ها تأکید کرد. بنابراین آمار تورمی و PMIهای این هفته نقش مهمی در شکل‌گیری انتظارات برای اوایل ۲۰۲۶ خواهد داشت.

چهارشنبه، آمار نهایی HICP اکتبر و تراز پرداخت‌ها منتشر می‌شود. جمعه نیز PMIهای مقدماتی نوامبر برای آلمان و منطقه یورو اعلام خواهد شد. بازار به‌ویژه به این نگاه می‌کند که آیا بهبود ماه قبل تکرار می‌شود یا خیر.

بررسی تکنیکال EUR/USD

یورو/دلار در یک فاز تثبیت جانبی قرار دارد. پس از رشد از ۱.۰۸–۱.۰۹ به محدوده ۱.۱۸، اکنون ماه‌هاست بین ۱.۱۵ تا ۱.۱۹ نوسان می‌کند. قیمت فعلی نزدیک ۱.۱۶ و در نیمه پایین این محدوده است. حمایت کلیدی ۱.۱۵۷۰ است؛ حفظ آن نشان‌دهنده ادامهٔ اصلاح صعودی است. مقاومت نخست ۱.۱۶۴۰ و مقاومت‌های مهم‌تر ۱.۱۷۷۰ و ۱.۱۸۶۵–۱.۱۹ هستند که شکست آنها نشانه آغاز یک روند صعودی جدید خواهد بود.

طلا – وضعیت کنونی بازار و چشم‌انداز هفتگی

روایت صعودی بلندمدت طلا همچنان کاملاً معتبر است؛ روایتی که بر عدم‌قطعیت‌های پایدار اقتصاد جهانی، انباشت قابل‌توجه بانک‌های مرکزی، و روند رو‌به‌رشد تنوع‌سازی جهانی دور از دلار آمریکا تکیه دارد. با این حال، طلا هفته جدید را در وضعیتی کشیده و حساس آغاز می‌کند؛ در حالی‌که پس از یک رالی انفجاری از ابتدای سال، همچنان در سطوح تاریخی بالا معامله می‌شود. قیمت نقدی اکنون در محدوده ۴٬۰۵۰ تا ۴٬۱۰۰ دلار در هر اونس قرار دارد—تنها اندکی پایین‌تر از رکورد بالای ۴٬۳۰۰ دلار در اواسط اکتبر—با وجود افت تند ۲ تا ۳ درصدی ناشی از اظهارات متمایل به سیاست انقباضی فدرال رزرو. قراردادهای آتی نیز در محدوده ۴٬۰۵۰ تا ۴٬۲۰۰ دلار نوسان دارند که نشان می‌دهد حرکت اخیر تا چه اندازه کشیده شده است؛ طوری‌که از ابتدای سپتامبر طلا از محدوده ۳٬۰۰۰ دلار به نزدیکی ۴٬۴۰۰ دلار جهش کرده است.

از منظر بنیادی، چشم‌انداز همچنان مثبت است اما بازار شلوغ و مستعد نوسان: تورم به‌تدریج در حال کاهش است، تنش‌های ژئوپولیتیک در چندین منطقه بالا مانده، فشار بدهی‌های دولتی افزایش یافته و نگرانی‌ها درباره رشد جهانی پابرجاست. بانک‌های مرکزی و صندوق‌های ETF همچنان خریداران پایدار هستند. با این حال، ابهام تازه نسبت به کاهش نرخ بهره در دسامبر—پس از مواضع سخت‌گیرانه مقامات فدرال رزرو—بازده حقیقی را بالا برده و دلار را تقویت کرده است، عاملی که در کوتاه‌مدت بر طلا فشار وارد می‌کند. با توجه به رشد بیش از ۶۰ درصدی قیمت طلا در سال جاری، بازار در برابر نوسانات ناگهانی، سیو سود و تغییرات تاکتیکی بسیار حساس است.

سه نیروی اصلی تعیین‌کننده مسیر طلا در هفته پیش رو:

• انتظارات فدرال رزرو و داده‌های آمریکا

PMI  ضعیف، اشتغال نرم‌تر یا کاهش فشارهای تورمی می‌تواند احتمال کاهش نرخ بهره را احیا کرده و از طلا حمایت کند. داده‌های قوی‌تر یا ادامه لحن انقباضی فدرال رزرو می‌تواند بازدهی‌ها را بالا و قیمت طلا را پایین‌تر ببرد. فضای حمایتی می‌تواند طلا را به ۴٬۲۵۰–۴٬۳۰۰ بازگرداند؛ داده‌های قوی اما می‌تواند قیمت را به زیر ۴٬۰۰۰ و حتی محدوده ۳٬۸۰۰ دلار هدایت کند بدون اینکه روند بلندمدت را تخریب کند.

• احساس ریسک

نش در بازار سهام، بحران اعتباری یا تشدید تنش های ژئوپولیتیک جریان سرمایه را دوباره به‌سوی طلا هدایت می‌کند. برعکس، بازگشت ریسک‌پذیری—خصوصاً همراه با صعود کریپتو—می‌تواند طلا را در یک فاز اصلاحی نگه دارد.

• مسیر دلار

افت اخیر قیمت همراه با تقویت دلار و رشد بازدهی حقیقی بوده است. ادامه قدرت‌گیری دلار سقف‌ساز است؛ ضعف دلار اما می‌تواند مسیر طلا را برای آزمون محدوده‌های بالاتر باز کند.

چشم‌انداز تکنیکال

طلا همچنان در یک روند صعودی قدرتمند قرار دارد، اما در فاز «خنک شدن» پس از یک رالی شبه‌پارابولیک است. قیمت بالای میانگین‌های ۲۰روزه (~۴٬۰۶۰) و ۵۰روزه (~۳٬۹۳۰) قرار دارد که نشان از تثبیت دارد نه بازگشت نزولی. مقاومت کلیدی در محدوده ۴٬۲۵۰–۴٬۲۸۰ و سپس ۴٬۳۸۰ قرار دارد. حمایت نخست ۴٬۰۵۰ و حمایت اصلی ۳٬۸۷۵–۳٬۹۰۰ است. شکست زیر این ناحیه نشانه اصلاح عمیق‌تر خواهد بود؛ حفظ آن مسیر را برای تلاش دوباره به‌سوی سقف‌های جدید باز نگه می‌دارد.

بازار انرژی – وضعیت کنونی و چشم‌انداز هفتگی  نفت خام

نفت خام وست تگزاز اینترمدیت  هفته جدید را در محدوده بالای ۵۰ دلار و نزدیک ۶۰ دلار آغاز می‌کند؛ در حالی‌که پس از یک دوره پرنوسان—با ریزش‌های شدید ناشی از نگرانی‌های مازاد عرضه و جهش‌های مقطعی ناشی از اخبار ژئوپولیتیک—در حال تثبیت است. روایت غالب بازار اکنون تغییر کرده است: داستان «کمبود عرضه» جای خود را به چشم‌انداز مازاد در میان‌مدت داده؛ که نتیجه افزایش تولیدات جهانی و کاهش تدریجی رشد تقاضا است.

گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) این تغییر را تأیید می‌کند و انتظار دارد عرضه جهانی نفت در سال‌های ۲۰۲۵–۲۰۲۶ از تقاضا پیشی بگیرد و ذخایر افزایش یابد؛ وضعیتی که تا سال ۲۰۲۶ می‌تواند منجر به مازاد معنادار شود. برآورد کوتاه‌مدت EIA نیز همین مسیر را نشان می‌دهد؛ با پیش‌بینی حرکت برنت به سمت محدوده میانی ۵۰ دلار در ۲۰۲۶ و فشار بیشتر بر  WTI. داده‌های هفتگی آمریکا نیز همین پیام را تقویت می‌کند: افزایش فعالیت پالایشگاه‌ها، تولید قوی فرآورده‌ها و ذخایر بالای نفت خام، تصویری از بازاری «با عرضه بالا» ارائه می‌دهد، نه بازاری با کمبود.

OPEC+  نیز پیش‌بینی‌های خود را تعدیل کرده و اکنون انتظار یک مازاد ملایم عرضه در ۲۰۲۶ را دارد؛ زیرا عرضه کشورهای غیرعضو اوپک افزایش یافته و رشد تقاضای جهانی آهسته‌تر شده است. در نتیجه، اجماع بازار به شکل محسوسی به سمت چشم‌انداز نزولی در میان‌مدت متمایل شده: موجودی‌های بالا، رشد قوی عرضه و ضعف نسبی تقاضا، همگی بر نفت فشار وارد می‌کنند.

در کوتاه‌مدت، احتمالاً WTI در محدوده‌ای نوسانی و پررفت‌وبرگشت بین بالای ۵۰ دلار و پایین ۶۰ دلار باقی می‌ماند؛ زیرا معامله‌گران میان روایت مازاد عرضه و تحرکات کوتاه‌مدت بازار درگیر هستند. البته ریسک‌های صعودی همچنان وجود دارند—به‌ویژه اختلالات ژئوپولیتیک یا اعلام کاهش تولید کمتر از انتظار OPEC+—اما تا زمانی که چنین رویدادهایی رخ ندهد، جهش‌های صعودی معمولاً کوتاه‌عمر خواهند بود.

هفته گذشته لحن نزولی بازار به‌خوبی نمایان بود. انتشار پیش‌بینی مازاد اوپک پلاس باعث افت ۴–۳.۵ درصدی برنت و WTI شد و قیمت‌ها را به پایین‌ترین سطح سه‌هفته‌ای رساند. حمله پهپادی اوکراین به یک پالایشگاه روسیه موجب جهش مقطعی شد، اما این رشد به سرعت محو شد. گزارش هفتگی EIA با ثبت افزایش سنگین ۶.۴ میلیون بشکه‌ای موجودی نفت خام، فشار بیشتری ایجاد کرد و افزایش تعداد چاه های حفاری نیز نشان داد که عرضه آمریکا همچنان مقاوم و رو به رشد است.

گاز طبیعی نیز پس از ثبت ذخیره‌سازی بزرگ‌تر از انتظار (+۴۵ میلیارد فوت مکعب) تضعیف شد. هم‌زمان، ریسک‌گریزی جهانی با لحن تهاجمی فدرال رزرو و داده‌های ضعیف چین—از جمله افت تولیدات صنعتی، فروش خرده‌فروشی و سرمایه‌گذاری—افزایش یافت.

در مجموع، بازار انرژی هفته را با چشم‌اندازی کاملاً نزولی به پایان رساند. تا زمانی که اوپک‌پلاس کاهش تولید جدیدی اعلام نکند یا یک محرک کلان قوی ظاهر نشود، WTI  در مسیر نزولیِ محتاطانه باقی خواهد ماند.

بررسی تکنیکال  WTI

WTI  همچنان در یک روند نزولی میان‌مدت قرار دارد. قیمت از حمایت ۵۷ دلاری برگشته اما زیر مقاومت‌ها و میانگین‌های متحرک کاهشی باقی مانده است. ساختار بازار از اواخر جولای کف‌های پایین‌تر و سقف‌های پایین‌تر ایجاد کرده و هر دو میانگین ۵۰روزه (~۶۱ دلار) و ۲۰۰روزه (~۶۴.۷ دلار) رو به پایین هستند—نشانه‌ای واضح از مومنتوم نزولی.

قیمت بین ۵۷ تا ۶۲ دلار در یک محدوده خنثی–نزولی نوسان دارد و قیمت فعلی حوالی ۵۹.۸ دلار نشان می‌دهد که بازگشت اخیر همچنان خلاف‌روند است. شکست حمایت ۵۷ دلار مسیر را برای افت به محدوده پایین ۵۰ دلار باز می‌کند. مقاومت نخست ۶۱.۳–۶۱.۵ دلار و مقاومت بعدی ۶۳–۶۴ دلار است.

بازار کریپتو – وضعیت کنونی و چشم‌انداز هفتگی بیت‌کوین

ارزش بازار جهانی کریپتو به حدود ۳.۳ تا ۳.۶ تریلیون دلار کاهش یافته و طی هفته گذشته با نوسانات روزانه ۱ تا ۳ درصدی در مسیر نزولی قرار دارد. دامیننس بیت‌کوین همچنان بالا و در محدوده ۵۷ تا ۶۰ درصد است که نشان می‌دهد BTC همچنان عامل اصلی ریسک در کل بازار است. خود بیت‌کوین پس از رسیدن به اوج تاریخی بالای ۱۲۰ هزار دلار، با اصلاحی شدید به محدوده ۹۰ هزار دلارِ بالا عقب‌نشینی کرده و چندین بار درون‌روزی سطح ۱۰۰ هزار دلار را از دست داده است؛ اصلاحی که صدها میلیارد دلار از ارزش بازار را حذف و موج بزرگی از لیکوییدیشن‌ها را در بیت‌کوین و آلت‌کوین‌ها ایجاد کرد.

ورود و خروج سرمایه در ETFها که موتور اصلی رشد ابتدای سال بودند، اکنون وارد فاز ترکیبی شده‌اند. پس از ورود قوی سرمایه در اوایل ۲۰۲۵، ETF های اسپات آمریکا چندین روز خروج سنگین سرمایه را تجربه کردند، به‌ویژه هم‌زمان با رویدادهای کلان؛ و تنها اخیراً روزهای ورود محدود بازگشته است. این الگو نشان می‌دهد بازار دیگر در حالت «انباشت یک‌طرفه» نیست. سرمایه‌گذاران نهادی همچنان فعال‌اند اما به‌طور تاکتیکی رفتار می‌کنند.

داده‌های آن‌چین نشانه‌هایی از شکنندگی فزاینده ارائه می‌دهند. اگرچه هولدرهای بلندمدت همچنان حدود ۷۵٪ عرضه کل را در اختیار دارند، اما بیش از ۳۰۰ هزار BTC طی ماه گذشته وارد دست هولدرهای کوتاه‌مدت شده است—نشانه‌ای از ذخیره سود و افزایش گردش سفته‌بازانه. همچنین حدود ۲۹,۴۰۰ BTC توسط هولدرهای کوتاه‌مدت با ضرر به صرافی‌ها منتقل شده که یک سیگنال تاریخی نزولی است و معمولاً با ریسک فروش اجباری همراه می‌شود.

آلت‌کوین‌ها همچنان عملکرد ضعیف‌تری نسبت به BTC دارند و حساسیت بالاتری به فشار فروش نشان می‌دهند. هرچند پروژه‌هایی مانند Solana و برخی توکن‌های تماتیک مقاومت بیشتری داشته‌اند، اما بیشتر آلت‌کوین‌ها زیر فشار باقی مانده‌اند زیرا نقدینگی کاهش یافته و جریان ETFها عمدتاً به سمت بیت‌کوین حرکت می‌کند.

چشم‌انداز هفتگی بیت‌کوین

بیت‌کوین در حال عبور از محیطی کلان و پیچیده است که تحت تأثیر کاهش انتظارات برای تسهیل سیاستی فدرال رزرو، افزایش بازده واقعی و نوسانات ریسک جهانی قرار دارد. با وجود نگهداری حجم بزرگی از BTC توسط ETFها، تغییر جریان از ورودهای قوی به خروج‌های پراکنده نشان‌دهنده خستگی سرمایه‌گذاران در محدوده ۱۱۵ تا ۱۲۰ هزار دلار است. در حالی‌که بنیادهای بلندمدت—کمیابی، پذیرش نهادی، اثر شبکه—همچنان قدرتمندند، اما عوامل کوتاه‌مدت غالب هستند: شرایط مالی سخت‌تر، برداشت سود، جریان‌های منفی سرمایه و رفتار ضعیف آن‌چین. بدتر شدن مجدد فضای کلان یا خروج سنگین از ETFها می‌تواند ریسک سقوط تا محدوده ۸۰ هزار دلار را باز کند، حتی اگر سناریوی صعودی بلندمدت همچنان معتبر باشد.

بررسی تکنیکال بیت‌کوین

بیت‌کوین وارد یک روند نزولی اصلاحی واضح شده و با شکست قاطع سطح کلیدی ۱۰۰ هزار دلار، اکنون زیر تمام میانگین‌های متحرک مهم قرار دارد. شاخص‌های مومنتوم (RSI، OBV و خطوط  Alligator) همگی فشار فروش را تأیید می‌کنند. نخستین حمایت مهم در محدوده ۹۵ هزار دلار قرار دارد؛ شکست این سطح مسیر را به سوی ۹۰ هزار و حتی ۸۵ هزار دلار باز می‌کند. هرچند بازگشت‌های کوتاه‌مدت ممکن است رخ دهد، ساختار فعلی بیشتر نشان‌دهنده ادامه اصلاح یا تثبیت نزولی است مگر اینکه بیت‌کوین بتواند محدوده ۱۰۰–۱۰۴ هزار دلار را بازپس گیرد—سطحی که تنها خنثی‌سازی فشار فروش را تضمین می‌کند. پس از اوج‌گیری بالای ۱۲۵ هزار دلار، شتاب ریزشی اخیر نشان می‌دهد که BTC اکنون در یک فاز نزولی میان‌مدت قرار دارد، نه یک اصلاح سطحی.