هفته‌ای آرام در پایان تعطیلات آگوست

زمان تقریبی برای مطالعه: 1 دقیقه

مرور اقتصاد جهانی: اواخر آگوست ۲۰۲۵

پایان آگوست مصادف با هفته‌ای آرام از نظر داده‌های اقتصادی است، اما شاهد تغییرات قابل توجهی در چشم‌انداز اقتصاد جهانی هستیم. بانک‌های مرکزی جهان به طور فزاینده‌ای در سیاست‌های خود واگرایی نشان می‌دهند که منعکس‌کننده پویایی متفاوت تورم و شرایط رشد محلی در فضای پیچیده پساکرونا است.

در سمپوزیوم جکسون هول، روسای بانک‌های مرکزی عمده از جمله پاول رئیس فدرال رزرو، بر چالش‌های مداوم در تعادل‌بخشی کنترل تورم با حمایت از رشد تاکید کردند. پاول ضمن ابراز تمایل به کاهش نرخ بهره در آینده، رویکردی محتاطانه داشت و به تداوم تورم و عدم قطعیت در بازار کار اشاره کرد. این پیام پیچیده، فضای نسبتاً متمایل به کاهش نرخ را در بازارها ایجاد کرد، اما سرمایه‌گذاران همچنان در انتظار سیگنال‌های بیشتر هستند.

در ایالات متحده، شتاب تورم افزایش یافته است: شاخص قیمت مصرف‌کننده هسته‌ (Core CPI) در جولای ۳.۱ درصد نسبت به سال قبل افزایش یافت که سریع‌ترین رشد از فوریه تاکنون است، در حالی که قیمت تولیدکننده نیز افزایش یافت. این وضعیت مسیر فدرال رزرو را پیچیده‌تر می‌کند، اگرچه انتظارات بازار برای کاهش نرخ در سپتامبر همچنان بالاست و معاملات آتی احتمال این کاهش را ۷۵٪ برآورد می‌کنند.

در مقابل، سیاست‌های تسهیل‌گرایانه در منطقه آسیا-اقیانوسیه آغاز شده است. بانک مرکزی نیوزیلند و بانک مرکزی استرالیا هر دو نرخ بهره را کاهش دادند و به کاهش تورم و سرد شدن بازار کار استناد کردند. با توجه به رشد کندتر و فشارهای قیمتی محدود، انتظار می‌رود سیاست‌های تسهیلی بیشتری در این اقتصادها اعمال شود.

داده‌های جولای چین نشانه ضعف کلی اقتصاد را نشان داد، با فروش خرده‌فروشی ناامیدکننده و قیمت تولیدکننده در محدوده رکود. بانک مرکزی چین نرخ‌های کلیدی را بدون تغییر نگه داشت، اما انتظار می‌رود محرک‌های بیشتری برای مقابله با کاهش شتاب اقتصادی ارائه شود.

اروپا همچنان در وضعیت رکود باقی مانده است و داده‌های ضعیف و بدبینی در آلمان تشدید شده است. در بریتانیا تورم به طور غیرمنتظره‌ای افزایش یافت، به ویژه در بخش خدمات که چشم‌انداز بانک مرکزی انگلستان را پیچیده‌تر کرده و زمان کاهش نرخ بهره را به تأخیر می‌اندازد. در همین حال، شاخص تورم مصرف کننده جولای کانادا به دلیل کاهش قیمت بنزین افت کرد، اما بانک مرکزی کانادا احتمالاً برای تأیید کاهش بیشتر، منتظر داده‌های اضافی خواهد ماند.

در اکثر مناطق اقتصادی، بانک‌های مرکزی به شدت به داده‌ها وابسته هستند چرا که مسیر تورم، رشد و سیاست‌ها در آستانه ماه‌های پایانی ۲۰۲۵ واگرایی بیشتری یافته است.

بازارهای مالی نیز ترکیبی از خوش‌بینی و احتیاط را در واکنش به تغییر سیگنال‌های اقتصاد جهانی نشان داده‌اند. بازارهای جهانی سهام به روند صعودی تابستانی ادامه داد و برخی بازارها – از جمله شاخص TOPIX ژاپن – به بالاترین سطح چندساله، تحت تاثیر داده‌های اقتصادی قوی رسیدند. سهام ایالات متحده نیز رشد داشت، به ویژه به دلیل انتظارات از احتمال تسهیل سیاست فدرال رزرو. در همین حال، تقاضا برای دارایی‌های امن افزایش یافت و قیمت طلا را به نزدیکی رکوردهای تاریخی رساند، زیرا سرمایه‌گذاران برای مقابله با عدم قطعیت و ضعف دلار به دنبال پوشش ریسک بودند. نفت خام به دلیل نگرانی از مازاد عرضه تحت فشار نزولی قرار داشت اما در ادامه با یک بازگشت ملایم مواجه شد. در مجموع، بازارها میان امید به پایان یافتن موج تورم و نگرانی از کندی رشد جهانی در نوسان هستند که بازتاب‌دهنده نقطه عطف فعلی در اقتصاد جهانی است.

مروری بر اقتصاد ایالات متحده

اقتصاد آمریکا در هفته گذشته سیگنال‌های متناقضی ارائه داد؛ در حالی که هزینه‌کرد مصرف‌کنندگان همچنان مقاوم باقی مانده است، فشارهای تورمی ادامه یافت و شرایط بازار کار نرم‌تر شد. با وجود ثبت رشد قابل توجه ۰.۵ درصدی فروش خرده‌فروشی در ماه جولای نسبت به ماه قبل، تداوم قدرت مصرف به جبران ضعف مداوم در بخش تولید و کاهش جزئی تولیدات صنعتی کمک کرد. بازار کار، اگرچه دیگر به شدت قبل نیست، اما همچنان نسبتاً محکم است؛ آمار مشاغل ماه جولای رشد پیوسته اشتغال را نشان می‌دهد و نرخ بیکاری همچنان نزدیک به پایین‌ترین سطوح تاریخی باقی مانده است. با این حال، تعداد درخواست‌های بیمه بیکاری افزایش یافته و پیدا کردن شغل جدید دشوارتر شده است که نشان‌دهنده کاهش تقاضا برای نیروی کار است.

در حوزه تورم، داده‌های جولای حاکی از تداوم فشارهای قیمتی بود. تورم سرفصل سالانه (Headline CPI) به ۲.۷ درصد و مطابق با انتظارات افزایش یافت، اما تورم هسته (Core) به ۳.۱ درصد رسید که بالاترین سطح از فوریه است. قیمت تولیدکننده (PPI) در این ماه ۰.۹ درصد رشد کرد و تورم سالانه PPI به ۳.۳ درصد رسید که بخشی از آن ناشی از انتقال هزینه‌های مربوط به تعرفه‌ها در زنجیره تأمین است. معیارهای گسترده‌تر تورم مانند شاخص میانگین برش‌خورده (trimmed-mean CPI) نیز افزایش فراگیرتری را نشان می‌دهد که چالش پیش روی فدرال رزرو را تقویت می‌کند.

بازارهای مالی همچنان بر گام بعدی فدرال رزرو متمرکز هستند و معاملات آتی احتمال کاهش نرخ بهره در سپتامبر را ۷۵٪ قیمت‌گذاری می‌کنند. صورتجلسه اخیر FOMC دیدگاه‌های متفاوتی را در میان مقامات نشان داد: برخی داده‌های اخیر تورمی را موقتی می‌دانند، در حالی که دیگران بر لزوم تداوم وابستگی به داده‌ها تأکید دارند. اجماع کلی این است که اگرچه تورم بالاتر از هدف قرار دارد، فشارهای زیرساختی نسبت به سال ۲۰۲۴ در حال تعدیل است و این می‌تواند مسیر را برای تسهیل پولی باز کند.

بخش مسکن همچنان نقطه ضعف اقتصاد است. فروش خانه‌های موجود در جولای ۲ درصد بهبود یافت، اما روند کلی سال ۲۰۲۵ ثابت مانده و نرخ‌های بالای وام مسکن و قیمت‌های بالا باعث سرکوب تقاضا و کند شدن رشد قیمت شده‌اند. سرمایه‌گذاری در بخش مسکن کاهش یافته و انتظار می‌رود همچنان به رشد اقتصادی فشار وارد کند. همچنین، شاخص اعتماد مصرف‌کننده در ماه آگوست تضعیف شد و خانوارها نگرانی بیشتری نسبت به تورم و شرایط فعلی اقتصادی ابراز کردند.

چشم‌انداز کوتاه مدت اقتصاد ایالات متحده

با نگاه به هفته ۲۵ تا ۳۱ آگوست ۲۰۲۵، تقویم اقتصادی آمریکا تقریبا شلوغ است و چندین داده کلیدی قرار است چشم‌انداز کوتاه‌مدت را شکل دهد و انتظارات فدرال رزرو را تحت تأثیر قرار دهند. مهم‌ترین رویداد، انتشار آمار بازبینی‌شده تولید ناخالص داخلی (GDP) سه‌ماهه دوم در روز پنج‌شنبه است. برآورد اولیه رشد قدرتمند ۳.۰ درصد سالانه را نشان داد؛ برآورد دوم وزارت بازرگانی به ویژه برای اصلاحات قابل توجه در هزینه‌کرد مصرف‌کننده یا سرمایه‌گذاری تجاری به دقت رصد خواهد شد. تایید رشد قوی سه‌ماهه دوم روایت “فرود نرم” را تقویت می‌کند، در حالی که هر گونه بازنگری نزولی می‌تواند نگرانی ایجاد کند.

روز جمعه، تورم در مرکز توجه قرار می‌گیرد؛ شاخص ترجیحی تورم فدرال رزرو — شاخص قیمت مصرف‌کننده هسته (Core PCE) برای جولای — منتشر خواهد شد. داده‌های تورم ماه جولای نشان داد که تورم سرفصل سالانه در ۲.۷ درصد ثابت مانده اما تورم هسته به ۳.۱ درصد افزایش یافته است. از آنجا که Core PCE معمولاً پایین‌تر از CPI گزارش می‌شود، این گزارش برای تعیین انتظارات بازار نسبت به کاهش نرخ بهره حیاتی است. عددی کمتر از انتظار، امیدها به تسهیل پولی فدرال رزرو را تقویت می‌کند، در حالی که عددی بالاتر می‌تواند سیاستگذاران را محتاط‌تر کند. به همراه گزارش PCE، داده‌های درآمد و هزینه‌های شخصی ماه جولای نشان خواهد داد که آیا شتاب مصرف به سه‌ماهه سوم منتقل شده یا نه. تداوم هزینه‌کرد مصرف‌کننده، شروع قوی فصل را تایید می‌کند، در حالی که رکود یا کاهش مصرف می‌تواند نشان‌دهنده افزایش موانع ناشی از کاهش پس‌انداز یا افزایش قیمت‌ها باشد.

بازار مسکن آمریکا همچنان تحت فشار است؛ سازندگان برای جذب خریداران مشوق‌های مختلفی ارائه می‌کنند، اما نرخ‌های بالای وام همچنان بر توان خرید و فعالیت بازار سایه انداخته است. انتظار می‌رود فروش خانه‌های نوساز در جولای رشد جزئی ماهانه داشته باشد و به نرخ سالانه ۶۳۸ هزار واحد برسد، اما این رقم همچنان ۷ درصد کمتر از مدت مشابه سال گذشته است.

در بخش کالاهای بادوام، هزینه‌های بالای استقراض و عدم قطعیت اقتصادی بر سرمایه‌گذاری فشار وارد کرده است. پیش‌بینی می‌شود سفارشات کالاهای بادوام در جولای ۱.۵ درصد کاهش یابد که عمدتاً ناشی از کاهش سفارشات هواپیماست، در حالی که سفارشات به جز حمل‌ونقل فقط ۰.۲ درصد رشد خواهد داشت. از منظر واقعی، تقاضا برای تجهیزات کسب‌وکار ضعیف است و انتظار می‌رود سرمایه‌گذاری در نیمه دوم سال کاهش یابد.

در پایان هفته، معامله‌گران آمار بازبینی‌شده تولید ناخالص داخلی، قرائت نهایی شاخص اعتماد مصرف‌کننده دانشگاه میشیگان برای ماه آگوست و تراز تجاری کالایی پیشرفته ماه جولای را بررسی خواهند کرد. در مجموع، خوش‌بینی محتاطانه بر فضای بازار غالب است: اقتصاد در مسیر رشد متوسط باقی مانده، بازارها انتظار کاهش نرخ بهره در سپتامبر را دارند و مگر آنکه داده‌ها انحراف شدیدی نشان دهند، سناریوی پایه، کاهش ۲۵ واحدی نرخ بهره پایه خواهد بود.

وال‌استریت – عملکرد اخیر و چشم‌انداز هفتگی

وال‌استریت هفته را با روندی قوی به پایان رساند و روند صعودی تابستانی خود را ادامه داد، حتی با وجود تضعیف دلار آمریکا به دلیل تغییر انتظارات نرخ بهره. بازار سهام در اوایل هفته ۳۴ شاهد نوساناتی بود؛ شاخص S&P 500 پنج روز متوالی کاهش یافت و شاخص نزدک کامپوزیت نیز در مسیر ثبت بدترین هفته خود از ماه مه قرار داشت که عمدتاً ناشی از نگرانی‌ها درباره گزارش‌های درآمدی متضاد و افزایش تورم در اواسط ماه بود. با این حال، پس از سخنان متمایل به کاهش نرخ بهره پاول، رئیس فدرال رزرو، در جکسون هول در روز جمعه، فضای بازار به شدت تغییر کرد. وی به کاهش نرخ در واکنش به ریسک‌های فزاینده بازار کار اشاره کرد. این تغییر، یک رالی قوی را رقم زد: داوجونز تقریباً ۸۵۰ واحد رشد کرد و به رکورد تاریخی جدیدی رسید، S&P 500 با ۱.۵ درصد افزایش جهش داشت و نزدک با رشد ۱.۹ درصدی زیان هفتگی خود را به منفی ۰.۶ درصد کاهش داد. در مجموع هفته، داوجونز ۱.۵ درصد و S&P 500 معادل ۰.۳ درصد رشد کردند، در حالی که سرمایه‌گذاران بار دیگر به سمت سهام رشد محور و حساس به نرخ بهره – به ویژه سهام تکنولوژی بزرگ و بخش‌های چرخه‌ای – بازگشتند.

این پایان قوی، خوش‌بینی بازار به حمایت مستمر فدرال رزرو را برجسته می‌کند، به ویژه با توجه به فصل درآمدی عمدتاً مثبت و کاهش ریسک‌های کلان کوتاه‌مدت. با این حال، ارزش‌گذاری‌های بالا فضای اندکی برای خطا باقی می‌گذارند و نوسانات تاریخی سپتامبر می‌تواند نگرانی‌ها را تشدید کند. اگرچه تمایل کوتاه‌مدت همچنان صعودی است، هرگونه غافلگیری انقباضی یا داده‌های ناامیدکننده می‌تواند آغازگر یک اصلاح باشد.

در ادامه، انتشار داده‌های کلان اقتصادی – به ویژه گزارش تورم PCE – بسیار حیاتی خواهد بود. عددی ملایم می‌تواند سهام را بیشتر تقویت کرده و انتظارات کاهش نرخ را تقویت کند، در حالی که تورم بالاتر از انتظار می‌تواند نگرانی‌ها درباره رکود تورمی یا اشتباه سیاست‌گذاری را دوباره شعله‌ور کند. از لحاظ تکنیکال، سطوح کلیدی S&P 500 عبارتند از: ۶۱۳۵ (حمایت)، ۵۹۰۰ (پیوت)، و ۶۵۰۰ (مقاومت). در مجموع، وال‌استریت با خوش‌بینی محتاطانه به استقبال داده‌های جدید می‌رود و همزمان مراقب هرگونه تغییر احتمالی در احساسات بازار است.

دلار آمریکا – عملکرد اخیر و چشم‌انداز هفتگی

دلار آمریکا در هفته گذشته به طور قابل توجهی تضعیف شد و شاخص دلار (DXY) تقریباً ۰.۹ درصد افت کرد و به ۹۷.۵۸ رسید که پایین‌ترین سطح در یک ماه اخیر است. این افت در اکثر ارزهای اصلی از جمله یورو و ین مشهود بود. کاهش ارزش دلار پس از اظهارات دِویش پاول در جکسون هول رخ داد که احتمال کاهش نرخ بهره در آینده نزدیک را، به دلیل افزایش ریسک‌های اقتصادی، برجسته کرد. با انتظارات بازار مبنی بر تسهیل بیشتر در سیاست های پولی توسط فدرال رزرو، دلار مزیت بازدهی خود را از دست داد، به ویژه در حالی که سایر بانک‌های مرکزی نیز در مسیر توقف یا کاهش نرخ بهره قرار دارند. بهبود اشتهای ریسک جهانی نیز تقاضا برای دلار به عنوان دارایی امن را کاهش داد و بخشی از قدرت قبلی آن در اوت را از بین برد.

در هفته پیش رو، مسیر دلار به داده‌های اقتصادی آمریکا – به ویژه گزارش تورم هسته PCE – و همچنین سیگنال‌های بعدی فدرال رزرو بستگی خواهد داشت. داده‌های تورمی ملایم، احتمال کاهش نرخ را تقویت کرده و فشار نزولی بیشتری بر دلار وارد می‌کند. در مقابل، هرگونه افزایش غیرمنتظره در تورم یا هزینه‌های مصرف‌کننده می‌تواند به بازگشت موقت دلار منجر شود، چرا که سرمایه‌گذاران انتظارات خود را بازتنظیم می‌کنند.

احساس ریسک جهانی نیز نقش کلیدی دارد: محیط ریسک‌پذیر (افزایش سهام و کالاها) معمولاً دلار را تضعیف می‌کند، در حالی که هرگونه شوک ناگهانی (مانند تنش‌های ژئوپلیتیک یا اخبار منفی) می‌تواند بار دیگر سرمایه‌گذاران را به سمت دلار سوق دهد. همچنین، ین ژاپن نیز شایسته توجه است چرا که تصمیمات آینده بانک مرکزی ژاپن و داده‌های تورمی آن می‌تواند باعث نوسانات USD/JPY شود.

از لحاظ تکنیکال، شاخص دلار در وضعیت خنثی حرکت می‌کند؛ RSI روی ۴۵ است و سیگنال‌های OBV نیز جهت مشخصی ارائه نمی‌دهند، یعنی نه روند صعودی و نه نزولی قدرتمندی دیده نمی‌شود. سطوح کلیدی برای DXY، ۹۸ (مقاومت) و ۹۷ (حمایت) است. در مجموع، تا زمانی که فضای بازار خوش‌بین باشد و فدرال رزرو آماده تسهیل سیاستی به نظر برسد، سوگیری دلار رو به ضعف خواهد بود، اما داده‌های جدید می‌توانند به سرعت این روایت را تغییر دهند.

اقتصاد ژاپن – شرایط فعلی و چشم‌انداز هفته پیش رو

اقتصاد ژاپن اخیراً تاب‌آوری غیرمنتظره‌ای نشان داده و با رشد قوی تولید ناخالص داخلی در سه‌ماهه دوم ۲۰۲۵، بهتر از پیش‌بینی‌ها عمل کرده است. این جهش عمدتاً ناشی از شتاب صادرات بود؛ شرکت‌ها برای پیشی گرفتن از تعرفه‌های جدید آمریکا، ارسال کالاها را تسریع کردند که موجب رونق موقت فعالیت صنعتی شد. اگرچه این پیش‌بارگذاری صادرات ممکن است به کندی سفارشات آینده منجر شود، اما سرمایه‌گذاری شرکتی با حمایت تولیدکنندگانی که پس از سال‌ها اختلال در حال گسترش ظرفیت خود هستند، در حال بازیابی است. اعتماد کسب‌وکار همچنان قوی باقی مانده است؛ ضعف ین موجب تقویت رقابت‌پذیری صادرات و رونق گردشگری با ادامه بهبود سفرهای بین‌المللی شده است.

تورم در حال تعدیل است اما همچنان بالاتر از هدف قرار دارد. در ماه ژوئیه، هر دو شاخص CPI ملی و هسته‌ای به ۳.۱ درصد نسبت به سال قبل کاهش یافتند (در مقایسه با ۳.۳ درصد قبلی). ارقام ماهانه افزایش ملایم قیمت‌ها را نشان می‌دهد، که اثرات پایه به کند شدن رشد سالانه کمک کرده، حتی با وجود تداوم فشارهای کوتاه‌مدت. قابل توجه است که قیمت‌ها در دسته‌بندی‌های معمولاً کم‌تحرکی مانند مواد غذایی و لوازم خانگی همچنان در حال افزایش‌اند. رشد دستمزدها بالاخره محقق شده و امید به پایداری بیشتر تورم را زنده کرده است – اما همچنین خطر شکل‌گیری مارپیچ دستمزد-قیمت را مطرح می‌کند.

فعالیت اقتصادی همچنان سالم به نظر می‌رسد. PMI ترکیبی در ماه اوت به ۵۱.۹ افزایش یافت که ناشی از عملکرد قوی بخش خدمات (۵۲.۷) بود، در حالی که بخش تولید پس از ضعف اخیر تقریباً تثبیت شده و به ۴۹.۹ رسیده است. سرمایه‌گذاران خارجی به شدت به سمت سهام ژاپن چرخش کردند و ۱.۱۶ تریلیون ین سهام خریداری و ۳۱۴ میلیارد ین اوراق قرضه فروختند؛ که نشانه اعتماد به سودآوری شرکت‌ها و ارزش‌گذاری بازار است.

با این حال، تجارت همچنان چالش‌برانگیز است. ژاپن به طور غیرمنتظره‌ای در ژوئیه با کسری تجاری ۱۱۷.۵ میلیارد ینی مواجه شد؛ در حالی که هم صادرات و هم واردات کاهش یافتند، که نشان‌دهنده ضعف تقاضا در داخل و خارج است—به ویژه در حوزه انرژی و کالاهای سرمایه‌ای. در نقطه روشن‌تر، سرمایه‌گذاری کسب‌وکار در حال احیاست؛ سفارشات اصلی ماشین‌آلات در ژوئن نسبت به ماه قبل ۳.۰ درصد و نسبت به سال قبل ۷.۶ درصد رشد کرد که نشانه‌ای از اطمینان و برنامه‌های توسعه جدید است.

سیاست‌های پولی همچنان در کانون توجه قرار دارد. بانک مرکزی ژاپن به ریاست کازوئو اوئدا، تحت فشار برای سخت‌گیرانه‌تر کردن سیاست‌هاست، حتی در حالی که به‌تدریج سیاست‌های فوق‌العاده انبساطی را تعدیل می‌کند. نشست سیاست‌گذاری سپتامبر از نزدیک رصد خواهد شد تا نشانه‌ای از عادی‌سازی بیشتر، به ویژه در صورت تداوم رشد تورم و دستمزدها، آشکار شود.

داده‌های کلیدی این هفته—از جمله تولیدات صنعتی ژوئیه، فروش خرده‌فروشی، نرخ بیکاری و اعتماد مصرف‌کننده—چشم‌انداز اقتصاد را شکل خواهد داد. با وجود باد مخالف در حوزه تجارت و ریسک‌های خارجی، ژاپن این هفته را با خوش‌بینی محتاطانه آغاز می‌کند؛ این خوش‌بینی بر پایه پویایی داخلی و سرمایه‌گذاری پایدار بنگاه‌ها قرار دارد.

چشم‌انداز تکنیکال: USDJPY به سمت ۱۵۰ بازگشته اما با RSI در ۴۷ و کند شدن OBV، احتمال تغییر روند به سمت نزول وجود دارد. سقوط به زیر ۱۴۵ می‌تواند هدف بعدی را روی ۱۴۰ قرار دهد؛ در حالی که مقاومت‌ها در سطوح ۱۴۸ و ۱۴۹.۵۰ قرار دارند.

بازار طلا – روندهای فعلی و چشم‌انداز هفته آینده

طلا یکی از برندگان برجسته سال ۲۰۲۵ بوده و روند صعودی خود را در هفته گذشته نیز حفظ کرد و در نزدیکی اوج تاریخی خود معامله شد. این فلز زرد هفته را در حدود ۳,۳۷۵ دلار در هر اونس به پایان رساند؛ سطحی که تنها اندکی پایین‌تر از رکورد امسال است. از ابتدای سال تاکنون، قیمت طلا بیش از ۲۵ درصد رشد داشته است که بازتاب‌دهنده جذابیت آن به عنوان پوشش ریسک در جهانی پر از عدم‌قطعیت و با تغییرات پیاپی در سیاست‌های پولی است.

در هفته گذشته، طلا بیش از ۱ درصد رشد کرد که ناشی از تقاضای پناهگاه امن و افزایش انتظارات برای سیاست پولی آسان‌تر از سوی فدرال رزرو بود. این رالی پس از اظهارات متمایل به کاهش نرخ پاول در جکسون هول تقویت شد؛ اظهاراتی که دلار آمریکا را تضعیف و بازده اوراق قرضه را پایین‌تر برد. دلار ضعیف‌تر طلا را برای سرمایه‌گذاران جهانی مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌کند و بازده پایین‌تر، هزینه فرصت نگهداری دارایی‌های بدون سود همچون طلا را کاهش می‌دهد. سقوط شاخص دلار به پایین‌ترین سطح یک‌ماهه، حمایت بیشتری برای قیمت طلا ایجاد کرد.

سرمایه‌گذاران به دنبال پوشش ریسک ناشی از افزایش ریسک‌های جهانی، به طلا روی آورده‌اند. تنش‌های تجاری—به ویژه تعرفه‌های جدید آمریکا—و تداوم ابهامات ژئوپلیتیک، از جمله وضعیت اوکراین و تنش‌های چین و آمریکا، همچنان جایگاه پناهگاه امن طلا را تقویت کرده‌اند. بازتاب این تغییر احساسات را می‌توان در افزایش پیش‌بینی قیمت طلا از سوی بانک‌های بزرگ مشاهده کرد: گلدمن ساکس اکنون انتظار دارد قیمت طلا تا پایان سال به ۳,۳۰۰ دلار برسد و برخی بانک‌های دیگر سطوح حتی بالاتری را برای سال ۲۰۲۶ پیش‌بینی می‌کنند.

عوامل بنیادین قوی همچنان از بازار طلا حمایت می‌کنند. بانک‌های مرکزی سراسر جهان همچنان خریداران خالص طلا هستند و ذخایر طلای خود را به عنوان اقدامی برای تنوع‌بخشی افزایش داده‌اند، در حالی که جریان ورودی به ETFهای مبتنی بر طلا، عرضه بازار را محدودتر کرده است. در همین حال، نرخ بهره واقعی در بسیاری از اقتصادهای بزرگ جهان پایین یا منفی باقی مانده است—که این عامل، با توجه به احتمال کاهش نرخ توسط فدرال رزرو و ماندگاری تورم، به نفع طلاست.

چشم‌انداز طلا همچنان سازنده باقی می‌ماند، اگرچه نوسانات کوتاه‌مدت محتمل است. محیط تسهیل پولی، کندی اقتصاد جهانی و ضعف دلار آمریکا همچنان به نفع طلاست. برای هفته پیش رو، معامله‌گران داده‌های تورم PCE آمریکا را به دقت رصد خواهند کرد؛ عددی ضعیف می‌تواند رالی طلا را تشدید کند، در حالی که عددی قوی‌تر شاید اصلاح کوتاه‌مدتی را رقم بزند. اخبار ژئوپلیتیک—مانند تحولات اوکراین یا تنش‌های چین و آمریکا—نیز می‌تواند باعث حرکات تند در بازار شود.

از منظر تکنیکال، طلا بالاتر از میانگین متحرک ۵۰روزه خود تثبیت شده که نشانه‌ای از تداوم شتاب صعودی است. حفظ قیمت بالای ۳,۳۷۵ دلار هدف ۳,۴۵۰ را فعال می‌کند، در حالی که افت به زیر ۳,۳۰۰ دلار می‌تواند موقتاً روند صعودی را متوقف کند. اغلب شاخص‌های روزانه همچنان مثبت هستند، بنابراین هرگونه افت قیمت تا زمانی که شرایط کلان اقتصاد به طور چشمگیری تغییر نکند، به احتمال زیاد به عنوان فرصت خرید تلقی خواهد شد.

بازار نفت خام – روندهای فعلی و چشم‌انداز هفتگی

بازارهای نفت خام همچنان تحت فشار نزولی قرار دارند، زیرا عدم تعادل میان عرضه و تقاضا نسبت به ریسک‌های گاه‌به‌گاه ژئوپلیتیک وزن بیشتری پیدا کرده است. تا اواسط آگوست، قیمت نفت در سطوح پایین باقی ماند؛ نفت برنت برای مدت کوتاهی به حدود ۶۵ دلار در هر بشکه سقوط کرد و نفت وست تگزاس اینترمدیت (WTI) نیز به زیر ۶۲ دلار رسید—سطوحی که آخرین بار در اوایل ژوئن دیده شده بود. عامل اصلی این افت، افزایش غیرمنتظره ذخایر نفت خام آمریکا بود که توسط اداره اطلاعات انرژی (EIA) گزارش شد و حاکی از کاهش تقاضای داخلی، صادرات ضعیف‌تر یا افزایش تولید است.

این نگرانی‌های عرضه با آخرین چشم‌انداز آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) تشدید شد؛ این گزارش رشد تقاضای جهانی برای سال ۲۰۲۵ را کاهش داد و پیش‌بینی کرد که عرضه—به رهبری تولیدکنندگان غیر اوپک مانند آمریکا—تا ۲.۵ میلیون بشکه در روز از تقاضا پیشی خواهد گرفت. با عقب‌ماندن صادرات نفت خام آمریکا به دلیل کاهش تقاضای بین‌المللی و تنش‌های تجاری، بازار نفت هنوز در انتظار یک محرک صعودی واضح است.

رویدادهای ژئوپلیتیک مانند خبر احتمال ملاقات بین رئیس‌جمهور ترامپ و پوتین برای گفتگو درباره بحران اوکراین، تنها حمایت کوتاه و محدودی را برای بازار ایجاد کرد. امید به توافق صلح ممکن است در نهایت به عادی‌سازی صادرات نفت روسیه منجر شود و عرضه جهانی را بیشتر افزایش دهد. در پایان هفته، قیمت نفت با حمایت خریدهای تکنیکال و تضعیف دلار آمریکا، کمی بهبود یافت؛ به طوری که WTI دوباره به نزدیکی ۶۳.۸۰ دلار و برنت به حدود ۶۸ دلار رسید.

داده‌های هفتگی ذخایر نفتی نیز اندکی از قیمت‌ها حمایت کرد؛ ذخایر تجاری نفت خام آمریکا طبق گزارش اخیر EIA  به طور غیرمنتظره‌ای ۶ میلیون بشکه کاهش یافت که بسیار بیش از پیش‌بینی‌ها بود و بیانگر تقاضای فصلی قوی است. ذخایر بنزین نیز به شدت کاهش یافت و استفاده پالایشگاه‌ها کمی افزایش یافت که نشان از بازار فشرده‌تر محصولات پالایشی دارد.

با نگاه به هفته پیش رو، بازار همچنان محتاط و کاملاً وابسته به داده‌ها باقی می‌ماند. عوامل کلیدی که باید زیر نظر داشت عبارتند از: اعلامیه های اوپک+، روند تولید آمریکا، تقاضای بنزین، و فعالیت صنعتی چین. همچنین، رخدادهای آب و هوایی و ژئوپلیتیکی، مانند تهدید طوفان یا تنش‌های خاورمیانه، می‌تواند نوسان را افزایش دهد. در حال حاضر انتظار می‌رود WTI در محدوده پایین تا میانی ۶۰ دلار و برنت در سطوح بالای ۶۰ دلار باقی بماند تا زمانی که یا بازگشت قابل توجهی در تقاضا رخ دهد یا محدودیت عرضه معناداری اعمال شود تا زمینه بازیابی پایدار فراهم گردد.

از منظر تکنیکال، محدوده ۶۵ دلار نقش کلیدی به عنوان حمایت دارد و اندیکاتورهای تکنیکی تنها سیگنال‌های ملایمی ارائه می‌دهند. RSI روزانه روی ۴۷ قرار دارد و در تلاش برای عبور از سطح ۵۰ است؛ در حالی که OBV نشان‌دهنده افزایش علاقه به موقعیت‌های خرید است. با این حال، هیچ‌یک از سیگنال‌های صعودی یا نزولی غالب نیستند که این موضوع می‌تواند به تداوم حرکت جانبی فعلی قیمت نفت منجر شود.

بازار رمزارزها – مرور کلی و انتظارات برای بیت‌کوین

بازار رمزارزها در سال ۲۰۲۵ شتاب قدرتمند خود را حفظ کرده است؛ این روند تحت حمایت پذیرش نهادی قوی، شفافیت بیشتر قوانین و روندهای کلان مطلوب نظیر تضعیف دلار آمریکا قرار دارد. ارزش کل بازار کریپتو پس از یک رالی استثنایی در سال جاری، نزدیک به اوج تاریخی خود باقی مانده و حدود ۳.۸ تریلیون دلار است. بیت‌کوین (BTC) به عنوان معیار این بخش، اخیراً با عبور از رکورد ۱۲۴,۰۰۰ دلار، سقف تاریخی جدیدی را ثبت کرد؛ این جهش عمدتاً ناشی از خوش‌بینی به پیشرفت سیاست‌گذاری آمریکا، به ویژه اقدامات کنگره برای تدوین چارچوب قانونی شفاف‌تر برای دارایی‌های دیجیتال و حمایت علنی رئیس‌جمهور ترامپ از رمزارزها بود. افزایش تقاضای نهادی، با ورود صندوق‌ها و شرکت‌های بزرگ که بیت‌کوین و اتر را به عنوان «طلای دیجیتال» و دارایی جایگزین به سبد خود افزودند، این شتاب را بیش از پیش تقویت کرده است.

پس از رسیدن به اوج تاریخی، بیت‌کوین مطابق معمول با اصلاح قیمتی مواجه شد و با کاهش ۸ تا ۱۰ درصدی در محدوده ۱۱۲,۰۰۰ تا ۱۱۷,۰۰۰ دلار معامله شد. این عقب‌نشینی هم نتیجه برداشت سود پس از رشد سریع بود و هم ناشی از احتیاط معامله‌گران پیش از سخنرانی پاول رئیس فدرال رزرو در جکسون هول. با این حال، دارایی‌های رمزارزی پس از اشاره پاول به امکان کاهش نرخ بهره، به شدت بازگشتند؛ زیرا تضعیف دلار و بهبود تمایل به ریسک، موج جدیدی از خرید را در بیت‌کوین و اتریوم ایجاد کرد. این رالی بار دیگر حساسیت بازار کریپتو به سیاست پولی جهانی و نقش بیت‌کوین به عنوان همزمان یک پوشش ریسک و یک دارایی سفته‌بازانه را برجسته کرد.

در بُعد بنیادی، صنعت رمزارز با سرعت بالایی در حال تحول است. تنظیم‌گران آمریکایی تحت رهبری رئیس جدید  SEC، وارن اتکینز، رویکردی همکاری‌جویانه‌تر در پیش گرفته‌اند و طبقه‌بندی توکن‌ها و مقررات دارایی‌های دیجیتال را به‌روزرسانی کرده‌اند. این تحولات به همراه پیشرفت‌های قانون‌گذاری، اعتماد نهادها را افزایش داده و خریدهای چشمگیر شرکت‌ها و صندوق‌ها به تثبیت قیمت‌ها کمک کرده است.

استیبل‌کوین‌ها نیز شاهد پیشرفت‌اند؛ ژاپن در آستانه معرفی اولین توکن با پشتوانه ین است و ایالت‌هایی مانند وایومینگ در آمریکا نیز استیبل‌کوین‌های تحت نظارت راه‌اندازی کرده‌اند. این اقدامات به افزایش نقدشوندگی بازار و پذیرش بیشتر فناوری بلاکچین توسط دولت‌ها منجر شده است.

انباشت نهادی همچنان عامل اصلی بازار باقی مانده است؛ بازیگران بزرگ بیت‌کوین و اتر را به عنوان ذخایر استراتژیک نگاه می‌دارند. همراه با ورودهای قوی به ETFها و پذیرش گسترده‌تر توسط بانک‌های سنتی، این روند به جریان اصلی شدن بیشتر رمزارزها اشاره دارد.

با نگاه به آینده، انتظار می‌رود بیت‌کوین تا زمانی که بازارها رشد اخیر را هضم می‌کنند، در بازه ۱۱۰,۰۰۰ تا ۱۲۵,۰۰۰ دلار تثبیت شود. مقاومت کلیدی در ۱۲۵,۰۰۰ دلار قرار دارد و حمایت قوی در محدوده ۱۱۰,۰۰۰ تا ۱۰۰,۰۰۰ دلار دیده می‌شود. رشد بیشتر می‌تواند در صورت تصویب ETF اسپات بیت‌کوین در آمریکا و همچنین با نزدیک شدن به رویداد هاوینگ ۲۰۲۶ (که عرضه را کاهش می‌دهد و تقاضای جدید جذب می‌کند) رقم بخورد.