هفته‌ای آرام با تمرکز بر تحولات ژئوپلیتیکی

مرور هفته گذشته

هفته گذشته با موجی از اقدامات بانک‌های مرکزی در اقتصادهای پیشرفته و نوظهور همراه بود، چرا که سیاست‌گذاران به رشد کندتر اقتصاد و تغییرات در روند تورم واکنش نشان دادند. با این حال، نباید تنش‌های ژئوپلیتیکی، به‌ویژه درگیری ایران و اسرائیل در خاورمیانه و واکنش سایر کشورها به این وضعیت در حال تحول را نادیده گرفت. سطح عدم قطعیت در بازار بالاست و هرگونه تغییر در این حوزه می‌تواند بازارها را تحت تأثیر قرار دهد.

در ایالات متحده، داده‌های اقتصادی حاکی از کاهش تدریجی رشد اقتصاد هستند. فروش خرده‌فروشی در ماه مه ۰.۹٪ کاهش یافت و این ضعف عمدتاً در دسته‌بندی‌های کالاها و خدمات اختیاری مشاهده شد. شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) هسته تنها ۰.۱٪ به صورت ماهانه افزایش یافت، که نشان‌دهنده کاهش فشارهای تورمی است. فدرال رزرو نرخ بهره را در محدوده ۴.۲۵٪ تا ۴.۵۰٪ ثابت نگه داشت و اعلام کرد که انتظار می‌رود تا پایان سال دو بار نرخ بهره کاهش یابد. با این حال، پیش‌بینی‌های اصلاح‌شده این نهاد نشان‌دهنده رشد کندتر اقتصادی و نرخ بیکاری بالاتر تا سال‌های ۲۰۲۵–۲۰۲۶ هستند. تولیدات صنعتی برای سومین بار در پنج ماه گذشته کاهش یافت و آغاز ساخت‌وساز پروژه های مسکونی در ماه مه تقریباً ۱۰٪ کاهش داشت. به‌طور کلی، نشانه‌ها حاکی از کاهش تدریجی فعالیت اقتصادی هستند و فدرال رزرو احتمالاً با احتیاط به رصد تورم و سیاست‌های تجاری ادامه خواهد داد.

در بریتانیا، بانک مرکزی انگلستان نیز نرخ بهره را در ۴.۲۵٪ حفظ کرد، اگرچه سه عضو کمیته از کاهش نرخ حمایت کردند. نرخ تورم در ماه مه به ۳.۴٪ کاهش یافت و چشم‌انداز کلی اقتصادی همچنان ضعیف است. داده‌های PMI نشان‌دهنده کندی در بخش خدمات (۵۰.۲) و انقباض در بخش تولید (۴۶.۴) هستند که انتظار برای کاهش نرخ بهره در ماه اوت را در صورت ادامه کاهش تورم و رشد دستمزدها تقویت می‌کند.

در منطقه یورو، تورم به هدف ۲٪ بانک مرکزی اروپا نزدیک شد و همین موضوع منجر به کاهش نرخ بهره سپرده به ۲.۰۰٪ در اوایل ماه ژوئن شد که آغاز چرخه‌ای آهسته از سیاست های انبساطی محسوب می‌شود. با این حال، شتاب اقتصادی همچنان ضعیف است. شاخص PMI خدمات به زیر ۵۰ سقوط کرد و فعالیت بخش های تولیدی نیز راکد باقی ماند. بانک مرکزی اروپا رشد تولید ناخالص داخلی را در سال ۲۰۲۵ بین ۰.۸٪ تا ۱.۰٪ پیش‌بینی کرده است که در صورت افزایش قیمت انرژی به دلیل ریسک‌های ژئوپلیتیکی، نگرانی‌هایی درباره احتمال رکود تورمی ایجاد می‌کند.

در سایر نقاط اروپا، بانک ملی سوئیس نرخ بهره را به‌میزان ۲۵ واحد پایه کاهش داد و به ۰.۰۰٪ رساند؛ این تصمیم در پاسخ به وضعیت تورمی منفی (CPI سالانه منفی ۰.۱٪) اتخاذ شد، هرچند این نهاد در خصوص کاهش‌های بیشتر محتاط باقی ماند. بانک مرکزی سوئد (ریکس‌بانک) نیز نرخ بهره را ۲۵ واحد پایه کاهش داد و به ۲.۰۰٪ رساند؛ این اقدام به‌دلیل کاهش تورم و افت رشد اقتصادی صورت گرفت و احتمال کاهش مجدد نرخ در اواخر سال ۲۰۲۵ وجود دارد.

چین عملکرد اقتصادی خوبی از خود نشان داد. تولید ناخالص داخلی (GDP) در سه‌ماهه نخست سال با رشد سالانه ۵.۴٪ حفظ شد که عمدتاً به‌واسطه سرمایه‌گذاری دولتی بود، اما تقاضای پایه همچنان شکننده باقی مانده است. فروش خرده‌فروشی در ماه مه با رشد ۶.۴٪، تحت حمایت یارانه‌های دولتی، افزایش یافت، اما تولیدات صنعتی (۵.۸٪) و سرمایه‌گذاری دارایی‌های ثابت (۳.۷٪) کمتر از حد انتظار بودند. بخش املاک همچنان تحت فشار است و شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) در ماه مه ۰.۱٪ کاهش سالانه داشت که فشارها بر بانک مرکزی چین برای ارائه محرک‌های بیشتر را افزایش داده است. پیش‌بینی می‌شود رشد اقتصادی چین در سال ۲۰۲۵ به ۴.۷٪ و در سال ۲۰۲۶ به ۴.۰٪ کاهش یابد.

در ژاپن، نشانه‌هایی از ثبات نسبی مشاهده شد. شاخص PMI تولید به ۴۹.۴ افزایش یافت، هرچند همچنان زیر سطح رشد (۵۰) قرار دارد. بانک مرکزی ژاپن (BoJ) نرخ بهره را در سطح ۰.۵۰٪ حفظ کرد و سرعت کاهش خرید اوراق قرضه را نیز کاهش داد. رئیس بانک، آقای اوئدا، به تداوم عدم قطعیت‌های تجاری و تثبیت‌نشده بودن انتظارات تورمی اشاره کرد. اگرچه احتمال افزایش نرخ بهره در ماه اکتبر وجود دارد، انتظار می‌رود بانک مرکزی تا پایان سال با احتیاط عمل کند.

در میان بازارهای نوظهور، ریسک‌های ژئوپلیتیکی و تقویت دلار آمریکا چالش‌هایی را ایجاد کرده‌اند. برزیل نرخ بهره را به ۱۵.۰۰٪ افزایش داد که احتمالاً پایان چرخه انقباضی این کشور را رقم می‌زند. شیلی نرخ بهره را در ۵.۰۰٪ ثابت نگه داشت و بانک مرکزی فیلیپین نیز نرخ را ۲۵ واحد پایه کاهش داد و به ۵.۲۵٪ رساند. ترکیه نرخ بهره را در سطح ۴۶٪ حفظ کرد و بانک جهانی پیش‌بینی رشد اقتصادی این کشور در سال ۲۰۲۵ را به ۳.۱٪ افزایش داد.

چشم‌انداز اقتصادی ایالات متحده – هفته ای آرام در پیش است با سخنرانی های فراوان!

هفته پیش‌رو برای بازارهای ایالات متحده مهم خواهد بود، زیرا سرمایه‌گذاران بر داده‌های کلیدی اقتصادی، بخش مسکن و راهنمایی فدرال رزرو تمرکز خواهند کرد. چند شاخص مهم، بینش‌های جدیدی در مورد سرعت کاهش رشد اقتصادی و مسیر سیاست پولی ارائه خواهند داد.

دوشنبه، قرائت های اولیه شاخص‌های PMI  ماه ژوئن از مؤسسه S&P Global انتظار می‌رود رشد متوسطی را در حدود ۵۲ نشان دهند، که نشانه‌هایی از ثبات نسبی در تولید و خدمات خواهد بود. با این حال، پیش‌بینی می‌شود فروش خانه‌های موجود در ماه مه کاهش یابد که نشان‌دهنده تأثیر مداوم نرخ‌های بالای وام مسکن و کاهش توان خرید است. داده‌های مربوط به فروش خانه‌های نوساز که قرار است پنج‌شنبه منتشر شود نیز احتمالاً کاهش فروش را نشان خواهد داد، که نگرانی‌ها در مورد رکود گسترده‌تر در بازار مسکن را تقویت می‌کند.

سه‌شنبه، توجهات به شاخص اعتماد مصرف‌کننده و شهادت جروم پاول، رئیس فدرال رزرو در برابر کنگره معطوف خواهد شد. اظهارات او به دقت رصد خواهد شد تا نشانه‌هایی در مورد تورم و چشم‌انداز کاهش نرخ بهره فدرال ارائه دهد، به‌ویژه با توجه به اینکه بازارها انتظار دو کاهش نرخ را تا پایان ۲۰۲۵ دارند.

جمعه، گزارش درآمد و هزینه‌های شخصی محرک اصلی بازار خواهد بود. قدرت مصرف‌کننده همچنان در حال بررسی است، در حالی که نشانه‌ها متضاد هستند. فروش خرده‌فروشی در ماه مه حاکی از کاهش تقاضا به‌ویژه در خودرو و رستوران‌ها بود، اگرچه مصرف کالاهای اساسی ثابت باقی مانده است. برای ماه مه، پیش‌بینی می‌شود هزینه‌های شخصی تنها ۰.۱٪ افزایش یابد، در حالی که هزینه واقعی (تعدیل‌شده با تورم) ۰.۱٪ کاهش خواهد یافت. با وجود این دوره ضعیف، رشد درآمد همچنان قوی باقی مانده — به‌طوری که در آوریل رشد ۰.۸٪ ثبت شد که بخشی از آن ناشی از افزایش پرداخت‌های برنامه تأمین اجتماعی بود. به نظر می‌رسد خانوارها همچنان توانایی خرج کردن دارند، اما داده‌های پیش رو در تعیین مسیر آینده حیاتی خواهند بود.

از دیگر داده‌ها می‌توان به سفارشات کالاهای بادوام در پنج‌شنبه اشاره کرد که انتظار می‌رود با توجه به افزایش خرید هواپیما رشد چشمگیری داشته باشد، اگرچه سفارشات اصلی احتمالاً همچنان ضعیف خواهد ماند.

موضوعات گسترده‌تر شامل تداوم تنش‌های ژئوپولیتیکی در خاورمیانه است که قیمت نفت برنت را به نزدیکی ۸۰ دلار رسانده و نگرانی‌هایی در مورد افزایش تورم تولید را ایجاد کرده است. داده‌های اخیر — از جمله کاهش ۰.۹٪ فروش خرده‌فروشی در ماه مه، افت شروع ساخت مسکن و پانزدهمین کاهش ماهانه متوالی در شاخص پیشرو اقتصادی (LEI) — همگی به کند شدن تدریجی اقتصاد اشاره دارند.

در حالی که رشد درآمد قوی باقی مانده و مصرف‌کنندگان هنوز توان خرج کردن دارند، سطح احتیاط در حال افزایش است. لحن پاول در سه‌شنبه می‌تواند انتظارات بازار برای سه‌ماهه سوم را شکل دهد. با افزایش خطرات اقتصادی و احتمال نوسانات بالا، سرمایه‌گذاران همچنان بر این متمرکز خواهند بود که آیا اقتصاد ایالات متحده به‌سوی یک فرود نرم می‌رود یا رکود عمیق‌تر در پیش است.

چشم‌انداز وال‌استریت و دلار آمریکا – آخرین هفته ژوئن ۲۰۲۵

بازار سهام وال‌استریت با احتیاط وارد آخرین هفته ژوئن می‌شود، در حالی که شاخص S&P 500 حدود ۲.۷٪ پایین‌تر از اوج‌های ماه فوریه قرار دارد. سرمایه‌گذاران همچنان در حالت انتظار باقی مانده‌اند، زیرا با داده‌های اقتصادی متضاد، ابهامات مربوط به سیاست‌گذاری فدرال رزرو، و تنش‌های ژئوپلیتیکی تشدیدشده—به‌ویژه در خاورمیانه—مواجه هستند. تداوم درگیری میان اسرائیل و ایران، قیمت نفت خام برنت را در نزدیکی ۸۰ دلار در هر بشکه نگه داشته و به فشارهای تورمی دامن زده است.

توجه بازارها اکنون معطوف به شهادت جرمی پاول، رئیس فدرال رزرو در کنگره در روز سه‌شنبه است خواهد بود. اظهارات وی می‌تواند روشن کند که آیا فدرال رزرو به پیش‌بینی دو کاهش نرخ بهره در سال ۲۰۲۵ پایبند می‌ماند یا به موضعی محافظه‌کارانه‌تر متمایل شده است. در همین حال، گزارش‌های درآمدی شرکت‌هایی مانند نایکی، فدکس، تسلا، کارنیوال و میکرون نیز زیر ذره‌بین قرار خواهد گرفت. تحلیلگران توصیه می‌کنند که رویکردی تدافعی اتخاذ شود، به‌ویژه با توجه به اینکه نسبت قیمت به سود آینده‌ی S&P 500 همچنان نزدیک به ۲۲ برابر باقی مانده است.

در بعد فنی، شاخص S&P 500 در محدوده‌ای حساس بین ۵۸۰۰ تا ۶۱۰۰ در حال نوسان است و به نظر می‌رسد در وضعیت اشباع خرید قرار دارد. هرگونه شکست قیمتی به بالا یا پایین از این محدوده می‌تواند مسیر بعدی بازار را مشخص کند. اگر شاخص از سطح ۶۱۰۰ عبور کند، اهداف بعدی ۶۱۵۰ و سپس ۶۳۰۰ خواهند بود. در مقابل، شکست به زیر سطح ۵۸۰۰، می‌تواند راه را برای حرکت به سمت سطوح ۵۶۷۰ و ۵۵۰۰ باز کند.

چشم‌انداز دلار آمریکا

در بازار ارز، دلار آمریکا همچنان قدرت خود را حفظ کرده است. شاخص دلار (DXY) اخیراً حدود ۰.۹٪ افزایش یافته و در نزدیکی سطح ۹۹ معامله می‌شود؛ این تقویت به دلیل تقاضای دارایی‌های امن و لحن متمایل به افزایش نرخ بهره از سوی فدرال رزرو بوده است. تنش‌های ژئوپلیتیکی و نگرانی‌ها درباره تورم، جریان ورود سرمایه به دلار را افزایش داده‌اند، به‌ویژه در برابر ارزهای بازارهای نوظهور و وابسته به کالاها.

با وجود احساسات نزولی در بلندمدت—که با کاهش تمایل مدیران سرمایه به نگهداری دلار مشهود است—انتظار می‌رود دلار در این هفته همچنان قوی باقی بماند، مگر اینکه تنش‌های ژئوپلیتیکی کاهش یافته و اشتهای ریسک دوباره تقویت شود.

از نظر فنی، سطوح ۱۰۱ و ۹۸ به‌عنوان نواحی کلیدی حمایت و مقاومت باقی می‌مانند که بازه اخیر نوسان شاخص DXY را تعریف می‌کنند. روند کلی نزولی با RSI حدود ۴۴، به‌نظر می‌رسد در حال از دست دادن قدرت خود باشد. با این حال، تمایلات صعودی نیز ضعیف به نظر می‌رسند، همان‌طور که اندیکاتور حجم در تعادل (OBV)  ثابت در نمودار روزانه مشهود است. شکست قاطع به بالا یا پایین از این سطوح کلیدی می‌تواند سیگنال واضحی درباره جهت‌گیری بعدی بازار ارائه دهد.

چشم‌انداز اقتصادی منطقه یورو – هفته ۲۶، سال ۲۰۲۵

منطقه یورو در حالی وارد آخرین هفته ماه ژوئن می‌شود که با ضعف در شتاب اقتصادی، رکود صنعتی و نااطمینانی‌های ژئوپلیتیکی روبه‌رو است؛ عواملی که مسیر سیاست‌گذاری بانک مرکزی اروپا (ECB) را پیچیده کرده‌اند. شاخص‌های کلیدی این هفته، به‌ویژه شاخص‌های پیش‌نمایش مدیران خرید (PMI) در ماه ژوئن هستند که بینشی از مسیر پیش‌روی منطقه در نیمه دوم سال ارائه خواهند داد.

در ماه مه، شاخص PMI بخش تولید به ۴۹.۴ افزایش یافت که ناشی از انتظارات برای محرک‌های مالی در آلمان و افزایش هزینه‌های دفاعی در اروپا بود. با این حال، PMI  بخش خدمات به ۴۹.۷ کاهش یافت که نشان‌دهنده تقاضای ضعیف در بحبوحه نااطمینانی‌های مربوط به تعرفه‌ها است. پیش‌بینی‌ها برای ژوئن حاکی از افزایش ملایم در این شاخص‌هاست، به‌طوری که PMI تولید به ۴۹.۸ برسد و بخش خدمات به سطح خنثی ۵۰.۰ بازگردد. چنین ارقامی حاکی از ثبات اقتصادی نسبی بوده و از روند تدریجی کاهش نرخ بهره حمایت می‌کند.

تولیدات صنعتی همچنان تحت فشار قرار دارد و در ماه آوریل ۲.۴٪ کاهش یافته است، در حالی که تقاضای صادراتی همچنان تحت تأثیر تنش‌های تجاری ضعیف باقی مانده است. در عین حال، تورم به زیر ۲.۰٪ سقوط کرده که ناشی از کاهش قیمت‌ها در بخش خدمات است و این موضوع نیز احتمال کاهش بیشتر نرخ بهره را تقویت می‌کند.

پس از کاهش نرخ بهره به ۲.۰٪ در ۵ ژوئن، انتظار می‌رود که بانک مرکزی اروپا رویکردی حمایتی را حفظ کند. مقامات، از جمله ویلوآ (رئیس بانک مرکزی فرانسه) و پانتا (عضو هیئت‌مدیره ECB) ، بر انعطاف‌پذیری سیاست‌ها و وابستگی به داده‌های اقتصادی برای تصمیم‌گیری در ماه‌های آتی تأکید کرده‌اند.

کمیسیون اروپا رشد تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۵ را تنها ۰.۹٪ پیش‌بینی می‌کند، چرا که تقاضای داخلی نتوانسته کاهش صادرات را جبران کند. با این حال، کشورها و اقتصاد های رده دوم اروپا مانند ایتالیا، اسپانیا و یونان به دلیل دریافت حمایت‌های اتحادیه اروپا و سیاست‌های مالی محتاطانه عملکرد بهتری از خود نشان داده‌اند. یورو نیز کمی تقویت شده و هزینه واردات را کاهش داده، اما تنش‌های ژئوپلیتیکی و قیمت‌های بالای نفت همچنان ریسک‌های تورمی صعودی به‌همراه دارند.

در مجموع، اقتصاد منطقه یورو همچنان شکننده است. داده‌های PMI این هفته نقش تعیین‌کننده‌ای در مشخص شدن مسیر آینده منطقه، چه به سوی ثبات و چه به سمت رکود بیشتر، خواهند داشت.

از منظر تکنیکال، در شرایطی که داده‌های بنیادی از یورو حمایت نمی‌کنند، نمودارها و شاخصه‌های تکنیکی نیز نشان می‌دهند که روند صعودی بلندمدت ممکن است به پایان رسیده باشد و اصلاح قیمت آغاز شده باشد. در نمودار چهارساعته، شاخص قدرت نسبی (RSI) روی سطح ۵۳ قرار دارد که نشان از کاهش شتاب دارد، در حالی که شاخص OBV نیز بیانگر ضعف و تردید در تقاضای خرید میان معامله‌گران است؛ که همه این‌ها می‌توانند نشانه‌ای از احتمال شکست سطح ۱.۱۵ باشند.

در صورت تعمیق اصلاح، سطوح حمایتی بعدی ۱.۱۴۳ و سپس ۱.۱۳۸ خواهند بود و شکسته شدن این سطوح می‌تواند درها را به سمت ناحیه ۱.۱۲ باز کند. در طرف مقابل، مقاومت اولیه در سطح ۱.۱۵۵ قرار دارد و عبور از آن می‌تواند راه را به سمت ۱.۱۶ و اوج اخیر در حوالی ۱.۱۶۵ هموار سازد.

چشم‌انداز بازار طلا  در هفته پیش‌رو

انتظار می‌رود قیمت طلا در هفته جاری نسبتاً پایدار باقی بماند؛ چرا که تنش‌های ژئوپلیتیکی مداوم و تقاضای ثابت از سوی بانک‌های مرکزی، همچنان از قیمت این فلز گران‌بها حمایت می‌کنند. با این حال، قدرت بالای دلار آمریکا و تداوم عدم قطعیت پیرامون مسیر نرخ بهره فدرال رزرو ممکن است مانع از صعود بیشتر قیمت طلا شود.

تصمیم اخیر فدرال رزرو برای ثابت نگه داشتن نرخ بهره، همراه با پیش‌بینی تنها دو نوبت کاهش نرخ در سال ۲۰۲۵، باعث کاهش جذابیت کوتاه‌مدت طلا شده، زیرا نرخ‌های بهره بالا باقی مانده و تقاضا برای فلزات بدون سوددهی مانند طلا را کاهش داده است. با این حال، لحن محتاطانه فدرال رزرو و داده‌های متناقض اقتصادی از آمریکا، همچنان فضای بالقوه‌ای برای رشد قیمت‌ها باقی گذاشته‌اند—به‌ویژه در صورت کاهش بیشتر تورم یا افت محسوس در رشد اقتصادی.

ریسک‌های ژئوپلیتیکی، به‌ویژه تنش‌های خاورمیانه، همچنان جایگاه طلا را به‌عنوان دارایی امن تقویت می‌کنند. هرگونه اختلال در مسیرهای تجاری جهانی، نظیر تنگه هرمز، می‌تواند به‌صورت کوتاه‌مدت باعث افزایش قیمت طلا شود.

بانک‌های مرکزی همچنان یکی از ارکان پایدار تقاضا برای طلا هستند. طبق گزارش شورای جهانی طلا، ۹۵٪ از بانک‌های مرکزی جهان قصد دارند ذخایر طلای خود را در آینده نزدیک افزایش دهند؛ که این تصمیم ناشی از نااطمینانی‌های مداوم اقتصادی و ژئوپلیتیکی است. در همین حال، صندوق‌های قابل معامله طلا (ETF) و محصولات طلای دیجیتال نیز با افزایش علاقه سرمایه‌گذاران مواجه شده‌اند.

از نظر تکنیکال، ساختار بازار طلا همچنان صعودی است، اما در محدوده‌ای بین ۳٬۳۵۰ تا ۳٬۴۰۰ دلار در نوسان است و مقاومت اولیه در حدود ۳٬۳۷۵ دلار قرار دارد. در صورت شکستن این سطح مقاومتی، مسیر برای رسیدن به سطوح بالاتر هموار خواهد شد. با این حال، در نبود یک محرک مشخص، احتمال ادامه فاز تثبیت قیمت وجود دارد.

در سناریوی نزولی، شکستن سطح ۳٬۳۰۰ دلار همراه با تضعیف شاخص RSI تا محدوده ۴۷ و کاهش حجم خرید (طبق OBV در نمودار چهارساعته)، می‌تواند نشانه‌ای از اصلاح کوتاه‌مدت باشد. این اصلاح ممکن است پیش از آغاز یک رالی جدید به سمت ۳٬۴۰۰ و احتمالاً ۴٬۰۰۰ دلار در میان‌مدت رخ دهد.

بررسی و چشم‌انداز بازار نفت

قیمت نفت در هفته گذشته افزایش یافت؛ عمدتاً به‌دلیل تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه. حملات هوایی اسرائیل به ایران نگرانی‌ها را در مورد احتمال اختلال در صادرات نفت از طریق تنگه هرمز افزایش داد و باعث شد قیمت نفت برنت از ۷۴ دلار در هر بشکه عبور کند. با وجود این نوسانات، داده‌های بنیادین عرضه نشان می‌دهند که بازار جهانی همچنان از نظر عرضه به‌خوبی تأمین شده است.

بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی  (IEA)، عرضه جهانی نفت در ماه مه از تقاضا پیشی گرفت و ذخایر با افزایش تولید از سوی اعضای اوپک‌پلاس و کشورهای غیراوپک افزایش یافت. تولید نفت آمریکا نیز در سطح بالایی باقی مانده، گرچه انتظار می‌رود به‌تدریج با کاهش فعالیت‌های حفاری کاهش یابد.

تجربه تاریخی نشان داده که شوک‌های ژئوپلیتیکی – به‌ویژه در خاورمیانه – منجر به جهش‌های موقتی قیمت می‌شوند که معمولاً چهار تا شش ماه دوام دارند. در حال حاضر، نفت برنت در محدوده ۷۷ تا ۸۰ دلار و نفت WTI در بازه میانی ۷۰ دلار معامله می‌شوند.

عوامل کلیدی محرک بازار نفت

تنش‌های ژئوپلیتیکی

درگیری ایران و اسرائیل همچنان بزرگ‌ترین عامل ریسک به‌شمار می‌رود. هرچند قطع کامل صادرات از تنگه هرمز بعید است، اما حتی اختلال جزئی نیز می‌تواند قیمت برنت را به سمت ۹۰ دلار سوق دهد. در صورت تشدید درگیری، قیمت‌ها ممکن است از ۱۰۰ دلار نیز عبور کنند.

عرضه و ذخایر

عرضه جهانی در ماه مه حدود ۳۳۰ هزار بشکه در روز افزایش یافت. افزایش ذخایر در کشورهای غیراوپک و کاهش محدودیت‌های تولیدی اوپک‌پلاس، حاشیه امنی برای بازار ایجاد کرده‌اند.

چشم‌انداز تقاضا

تقاضا، به‌ویژه در آمریکا و چین، ضعیف باقی مانده است. سازمان بین المللی انرژی (IEA) رشد تقاضای جهانی در سال ۲۰۲۵ را ۷۲۰ هزار بشکه در روز پیش‌بینی می‌کند که اندکی کمتر از برآوردهای قبلی است.

روند تولید در آمریکا

تولید نفت آمریکا در سه‌ماهه دوم سال ۲۰۲۵ به ۱۳.۵ میلیون بشکه در روز رسید و انتظار می‌رود تا پایان ۲۰۲۶ به ۱۳.۳ میلیون بشکه در روز کاهش یابد.

چشم‌انداز هفته پیش‌رو

انتظار می‌رود نفت WTI در بازه ۷۲ تا ۷۴ دلار باقی بماند. تنش‌های ژئوپلیتیکی احتمالاً قیمت‌ها را بالا نگه می‌دارند، اما برای عبور از ۷۵ دلار، به تشدید بحران نیاز است. از سوی دیگر، کاهش تنش‌ها می‌تواند قیمت‌ها را مجدداً به محدوده میانی ۷۰ دلار بازگرداند.

با وجود حمایت قیمتی ناشی از ریسک‌های ژئوپلیتیکی، افزایش عرضه جهانی و کاهش انتظارات رشد اقتصادی – طبق پیش‌بینی‌های اخیر بانک مرکزی انگلیس، بانک مرکزی اروپا و فدرال رزرو – می‌تواند بخشی از فشار صعودی قیمت نفت را در هفته‌های آینده خنثی کند.

بررسی و چشم‌انداز روند قیمت بیت‌کوین در هفته پیش‌رو

بیت‌کوین در حال حاضر در محدوده ۱۰۳٬۰۰۰ تا ۱۰۴٬۰۰۰ دلار معامله می‌شود؛ پس از آنکه در هفته گذشته به سقف روزانه حدود ۱۰۶٬۴۵۰ دلار و کف نزدیک به ۱۰۲٬۶۰۰ دلار رسید. بازار گسترده‌تر ارزهای دیجیتال طی هفته گذشته کاهش‌های جزئی را تجربه کرده است؛ عمدتاً تحت تأثیر فشارهای اقتصاد کلان جهانی و افزایش عدم‌قطعیت‌های ژئوپلیتیکی.

احساسات سرمایه‌گذاران همچنان محتاطانه است؛ چرا که بازارها در حال هضم پیام توقف نرخ بهره از سوی فدرال رزرو آمریکا با لحنی نسبتاً سخت گیرانه هستند. با پیش‌بینی ماندگاری نرخ‌های بهره بالا در بلندمدت، میل سرمایه‌گذاران به دارایی‌های پرریسکی مانند بیت‌کوین کاهش یافته است. در همین حال، تنش‌های مداوم در خاورمیانه اعتماد بازار را تضعیف کرده و به گسترش تمایل به ریسک‌گریزی دامن زده است.

داده‌های درون‌زنجیره‌ای (آنچین) نشان می‌دهند که حدود ۱۵٬۰۰۰ واحد BTC که توسط سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدت نگهداری می‌شد، در این هفته با ضرر فروخته شده‌اند؛ که اغلب به‌عنوان نشانه‌ای از تسلیم بازار و احتمال شکل‌گیری روند کاهشی قیمت تلقی می‌شود.

با این حال، علاقه نهادی به بیت‌کوین همچنان قوی باقی مانده است. صندوق‌های ETF نقدی بیت‌کوین به جذب سرمایه ادامه داده‌اند و نهادهای مالی سنتی نیز به‌تدریج در حال افزایش مواجهه خود با این دارایی هستند. همچنین، خوش‌بینی در مورد شفاف‌سازی‌های آینده در زمینه مقررات ارزهای دیجیتال در آمریکا، چشم‌انداز بلندمدت بیت‌کوین را تقویت کرده است.

در هفته پیش‌رو، انتظار می‌رود بیت‌کوین در محدوده ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۱۰۶٬۵۰۰ دلار تثبیت شود. محرک‌های اصلی مانند داده‌های اقتصادی کلان، اظهارنظرهای مقامات فدرال رزرو، یا تحولات ژئوپلیتیکی می‌توانند موجب حرکات قیمتی جهت‌دار شوند. همچنین معامله‌گران باید به نوسانات ناشی از سررسید آپشن‌ها و سطوح تکنیکال کلیدی توجه ویژه داشته باشند.

از منظر تکنیکال، بیت‌کوین کمی بالاتر از میانگین متحرک نمایی ۵۰ روزه خود قرار دارد که در حال حاضر در محدوده ۱۰۱٬۴۴۰ دلار است. شکست قاطع به زیر این سطح می‌تواند باعث اصلاح عمیق‌تر به سمت ناحیه حمایتی ۹۷٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ دلار شود. در مقابل، عبور از مقاومت ۱۰۶٬۵۰۰ دلار می‌تواند مسیر را برای صعود به سمت اهداف ۱۰۹٬۰۰۰ و احتمالاً ۱۱۲٬۰۰۰ دلار یا بالاتر باز کند.